Czesław Antecki
Czesław Leon Antecki (ur. 11 kwietnia 1880 w Szydłowcu, zm. 28 marca 1923 w Warszawie) – polski samorządowiec, członek rady miejskiej w Szydłowcu i burmistrz tego miasta, członek Sejmiku Powiatowego w Końskich. Przedsiębiorca kamieniarski.
| Data i miejsce urodzenia |
11 kwietnia 1880 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 marca 1923 |
| Komisarz m. Szydłowca | |
| Okres |
od brak danych |
| Przynależność polityczna |
brak danych |
| Poprzednik |
(imię nieznane) Pierożek |
| Następca |
Franciszek Saramowicz (burmistrz) |
| Burmistrz Szydłowca | |
| Okres |
od 30 stycznia 1919 |
| Przynależność polityczna |
brak danych |
| Poprzednik | |
| Następca |
Edward Ziółkowski (p.o.) |
| p. o. Burmistrza Szydłowca | |
| Okres |
od 8 stycznia 1922 |
| Przynależność polityczna |
brak danych |
| Poprzednik | |
| Następca |
Leon Lisowicz (burmistrz) |
Życiorys edytuj
Czesław Antecki należał do pochodzącej z Kaliskiego rodziny mieszczańskiej. Urodził się w 1880 r. w rodzinie szydłowieckiego rentiera, wcześniej piekarza, Konstantego i Michaliny z Połomskich. Wychowywał się w wielodzietnej rodzinie - 9 rodzeństwa i troje dzieci z poprzedniego małżeństwa ojca.
Pobierał podstawowe nauki, po czym kształcił się w Cechu Kamieniarskim w Szydłowcu, wyzwalając się na czeladnika tej profesji.
Od 1903 r. prowadził Kopalnie Kamienia Szydłowieckiego Czesław Antecki (które działały do znacjonalizowania w 1951 r.). Nabył folwark "Irena" w pobliżu Szydłowca, który obejmował 48 ha.
Od roku 1916 czynnie uczestniczył w życiu samorządowym miasta. Został wtedy wybrany do Rady Miejskiej. Podczas I wojny światowej był Komisarzem miasta. od 1917 r. był członkiem Sejmiku Powiatowego w Końskich.
Już na drugim posiedzeniu rady (24 listopada 1918), w związku z propozycją budowy pomnika, wystąpił z wnioskiem o wystawieniu go Tadeszowi Kościuszce. Na początku kolejnego roku stanął do wyborów na burmistrza. Wygrał je uzyskując 21 na 24 głosy, pokonując Bonawenturę Niezgodzińskiego i Franciszka Krzemińskiego. Obejmując urząd powołał Zarząd Miejski w składzie: Edward Ziółkowski (zastępca), Izaak Pinkiert, Stanisław Podkowiński i Wincenty Skrzyński. Już w styczniu 1920 r. Antecki, rezygnując ze stanowiska, przestał być burmistrzem. Jego obowiązki przejął dotychczasowy zastępca.
8 stycznia 1922 r. aresztowano ówczesnego burmistrza, Andrzeja Klepaczewskiego, i członków magistratu (m.in. Chil Cuker). Tego samego dnia starosta konecki Czesław Gajzler zaproponował radzie, aby obowiązki burmistrza tymczasowo przejął Czesław Antecki, będący w tym czasie radnym. Rada Miejska, pomimo nieprzeprowadzenia formalnego głosowania, zaaprobowała propozycję starosty. Na kolejnym posiedzeniu rady Antecki przedstawił oświadczenie, w którym stwierdzał, ze względu na brak czasu nie może pełnić powierzonej mu funkcji. Postanowił jednak pozostać na stanowisku do rozpisania nowych wyborów, które odbyły się 6 kwietnia 1922 r.
Zmarł w Warszawie w Szpitalu św. Józefa. Został pochowany na cmentarzu w Szydłowcu w kwaterze I.
Upamiętnienie edytuj
22 listopada 2021 r., uchwałą nr XXXV/256/21 Rada Miejska w Szydłowcu upamiętniła Czesława Anteckiego nazywając jego imieniem jedną z ulic we wschodniej części miasta.[1]
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Przeniosło, Marek: Rada i Zarząd Miasta Szydłowca w latach 1918-1939. [W:] Szydłowiec: Z dziejów miasta. Red. Wijaczka, Jacek. Szydłowiec: MLIM, 1999, s. 69-87 ISBN 83-904721-7-1
- Przybyłowska-Hanusz, Irena: Pomniki przeszłości Szydłowca: Cmentarz rzymskokatolicki przy ulicy Kamiennej. Szydłowiec: „Asgraf”, 2009 ISBN 978-83-89084-47-7
- Wilk, Mikołaj Franciszek: Czesław Antecki (1880-1923): Szkic biograficzny. „Świętokrzyskie Studia Archiwalno-Historyczne” T. 10: 2021, s. 123-144.