Denis Istomin (ur. 7 września 1986 w Orenburgu) – uzbecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).

Denis Istomin
Ilustracja
Denis Istomin z trofeum za zwycięstwo w Nottingham, 2015
Państwo

 Uzbekistan

Data i miejsce urodzenia

7 września 1986
Orenburg

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2004

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Klaudiya Istomina

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

33 (13 sierpnia 2012)

Australian Open

4R (2017)

Roland Garros

2R (2009, 2010, 2012–2014, 2017)

Wimbledon

4R (2012)

US Open

4R (2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

59 (8 października 2012)

Australian Open

2R (2012, 2015)

Roland Garros

3R (2011, 2012)

Wimbledon

3R (2012)

US Open

2R (2011, 2015)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Uzbekistan
Igrzyska azjatyckie
złoto Palembang 2018 gra pojedyncza
srebro Kanton 2010 gra pojedyncza
srebro Kanton 2010 gra drużynowa
brąz Inczon 2014 gra drużynowa

Kariera tenisowa edytuj

Istomin jest tenisistą praworęcznym, wykonującym oburęczny bekhend, a zawodowym tenisistą został w 2004 roku.

W grze pojedynczej wygrał 2 turnieje rangi ATP World Tour oraz przegrał 3 finały.

W grze podwójnej Istomin zwyciężył w 3 turniejach kategorii ATP World Tour z 5 rozegranych finałów.

Od roku 2005 jest regularnym reprezentantem Uzbekistanu w Pucharze Davisa. Do końca roku 2016 rozegrał 68 meczów zarówno w singlu, jak i deblu, wygrywając 42.

W 2010 roku Istomin zdobył 2 srebrne medale igrzysk azjatyckich w Kantonie, w konkurencji singlowej i drużynowej. Brązowy medal w zawodach drużynowych Uzbek wywalczył 4 lata później w Inczonie. W 2018 roku w Palembangu wywalczył złoto w grze pojedynczej.

W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie, dochodząc do 3 rundy rywalizacji singlowej. Podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) przegrał w 1 rundzie zawodów singlowych.

W rankingu gry pojedynczej Istomin najwyżej był na 33. miejscu (13 sierpnia 2012), a w klasyfikacji gry podwójnej na 59. pozycji (8 października 2012).

Finały w turniejach ATP World Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Masters 1000
Igrzyska olimpijskie
ATP World Tour 500
ATP World Tour 250

Gra pojedyncza (2–3) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 29 sierpnia 2010 New Haven Twarda   Serhij Stachowski 6:3, 3:6, 4:6
Finalista 2. 19 lutego 2012 San José Twarda (hala)   Milos Raonic 6:7(3), 2:6
Zwycięzca 1. 27 czerwca 2015 Nottingham Trawiasta   Sam Querrey 7:6(1), 7:6(6)
Zwycięzca 2. 1 października 2017 Chengdu Twarda   Markos Pagdatis 3:2 krecz
Finalista 3. 4 sierpnia 2018 Kitzbühel Ceglana   Martin Kližan 2:6, 2:6

Gra podwójna (3–2) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 7 października 2012 Pekin Twarda   Carlos Berlocq   Bob Bryan
  Mike Bryan
3:6, 2:6
Finalista 2. 22 września 2013 Petersburg Twarda (hala)   Dominic Inglot   David Marrero
  Fernando Verdasco
6:7(6), 3:6
Zwycięzca 1. 20 października 2013 Moskwa Twarda (hala)   Michaił Jełgin   Ken Skupski
  Neal Skupski
6:2, 1:6, 14–12
Zwycięzca 2. 9 lutego 2014 Montpellier Twarda (hala)   Nikołaj Dawydienko   Marc Gicquel
  Nicolas Mahut
6:4, 1:6, 10–7
Zwycięzca 3. 2 sierpnia 2015 Gstaad Ceglana   Alaksandr Bury   Oliver Marach
  Aisam-ul-Haq Qureshi
3:6, 6:2, 10–5

Bibliografia edytuj