División de Fútbol Profesional
División de Fútbol Profesional – najwyższa klasa rozgrywkowa piłki nożnej mężczyzn w Boliwii. Występuje w niej czternaście klubów, z których najlepszy zostaje mistrzem Boliwii.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dyscyplina | |
| Organizator rozgrywek | |
| Data założenia |
1950 |
| Założyciel |
16 boliwijskich klubów |
| Poprzednia nazwa |
Torneo Nacional |
| Przekształcona na zawodową |
1977 |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn |
14 |
| Niższy poziom ligowy | |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca | |
| Obecny zwycięzca | |
| Najwięcej zwycięstw |
Bolívar |
| Strona internetowa | |
Rozgrywki są toczone systemem ligowym. W ciągu roku rozgrywane są dwa niezależne półroczne sezony – wiosną Apertura, natomiast jesienią Clausura, których zwycięzcy zdobywają tytuł mistrza Boliwii. Awanse i spadki zespołów odbywają się podobnie jak w europejskich ligach co rok. Najlepsze boliwijskie kluby kwalifikują się do rozgrywek Copa Libertadores i Copa Sudamericana.
Aktualny skład edytuj
| Klub | Miasto | Założenie | Stadion | Pojemność |
|---|---|---|---|---|
| Always Ready | El Alto | 1933 | Municipal El Alto | |
| Atlético Palmaflor | Quillacollo | 2008 | Municipal de Quillacollo | |
| Aurora | Cochabamba | 1935 | Félix Capriles | |
| Blooming | Santa Cruz | 1946 | Ramón „Tahuichi” Aguilera | |
| Bolívar | La Paz | 1925 | Hernando Siles | |
| Guabirá | Montero | 1962 | Gilberto Parada | |
| Jorge Wilstermann | Cochabamba | 1949 | Félix Capriles | |
| Nacional Potosí | Potosí | 1942 | Víctor Agustín Ugarte | |
| Oriente Petrolero | Santa Cruz | 1955 | Ramón „Tahuichi” Aguilera | |
| Real Potosí | Potosí | 1988 | Víctor Agustín Ugarte | |
| Royal Pari | Santa Cruz | 2002 | Ramón „Tahuichi” Aguilera | |
| San José | Oruro | 1942 | Jesús Bermúdez | |
| Real Santa Cruz | Santa Cruz | 1960 | Ramón „Tahuichi” Aguilera | |
| The Strongest | La Paz | 1908 | Hernando Siles |
Historia edytuj
Rozpoczęły się w roku 1977 zastępując dotychczasową półzawodową ligę Campeonato de la Federación Boliviana de Fútbol rozgrywaną w latach 1960-1977. Wcześniej mistrza Boliwii wyłaniała liga amatorska La Paz z dołączeniem klubów z Oruro i Cochabamba.
Format rozgrywek nie zawsze był jednakowy. Na początku, w 1977 roku, liga składała się z 16 klubów podzielonych na dwie grupy. Rozgrywano dwa etapy – przy czym w drugim etapie grało 10 klubów podzielonych na dwie grupy po 5 klubów. W 1991 roku liga zmniejszona została do 12 klubów.
Kolejna zmiana nastąpiła w 2005 roku, gdy postanowiono zastosować się do międzynarodowego kalendarza FIFA i przejść z dotychczasowego systemu rocznego wiosna-jesień (grany od lutego do grudnia) na rozgrywany na przełomie lat system jesień-wiosna. Od lutego do czerwca 2005 rozegrano skrócone mistrzostwa, po czym w sierpniu rozpoczął się oficjalny sezon 2005/2006. Powstał jednak kolejny problem – kluby drugoligowe nie były skłonne czekać z awansem do pierwszej ligi aż do czerwca 2006 roku. Negocjacje doprowadziły do kompromisu, według którego wymiana drużyn między pierwszą a drugą ligą nastąpi po zakończeniu turnieju Apertura nowego sezonu pierwszej ligi (czyli w środku sezonu). W listopadzie 2006 roku decyzja ta została cofnięta, a liga powróciła do poprzedniego, całorocznego systemu. Dlatego turniej Apertura rozpoczął się w marcu 2007 roku.
Mistrzostwa Boliwii całkowicie zdominowane są przez kluby z trzech miast – La Paz, Cochabamba i Santa Cruz. Jedynie w 1995 i 2007 roku mistrzostwo Boliwii zdobył klub San José z Oruro, w 2007 klub Real Potosí z Potosí, w 2008 i 2014 roku Universitario z Sucre i w 2015 roku Sport Boys z Warnes. Trzy kluby szczycą się tym, że nigdy nie spadły do drugiej ligi (La Simón Bolivar). Są to: The Strongest, Oriente Petrolero oraz Bolívar (ten klub spadł do drugiej ligi w 1969 roku w czasach ligi półzawodowej).
|
Liga amatorska La Paz
|
|
|
Liga półzawodowa La Paz
|
Triumfatorzy edytuj
- pd – po dogrywce
- k – seria rzutów karnych
W kolumnie „mistrz” w nawiasie podano, który w swojej historii tytuł mistrzowski zdobył dany klub.
W kolumnie „zawodnik” w nawiasie podano, który w swojej karierze tytuł króla strzelców zdobył piłkarz.
W kolumnie „trener” w nawiasie podano, który w swojej karierze tytuł mistrza zdobył trener.
Klasyfikacja medalowa edytuj
Pogrubioną czcionką zaznaczono kluby, które aktualnie występują w lidze.