Dothistroma septosporum
Dothistroma septosporum (Dorogin) M. Morelet – gatunek grzybów z rodziny Mycosphaerellaceae[1]. Jest organizmem kwarantannowym[2].
_(20385379308).jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Dothistroma septosporum |
| Nazwa systematyczna | |
| Dothistroma septosporum (Dorogin) M. Morelet Bull. Soc. Sci. nat. Arch. Toulon et du Var 177: 9 (1968) | |
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dothistroma, Mycosphaerellaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Takson ten opisał Georgiy Nikolaevich Dorogin w 1911 r. nadając mu nazwę Cytosporina septospora. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu M. Morelet w 1968 r. Synonimy nazwy naukowej[3]:
- Actinothyrium marginatum Sacc. 1920
- Cytosporina septospora Dorogin 1911
- Dothistroma pini var. keniense M.H. Ivory 1967
- Dothistroma pini var. lineare Thyr & C.G. Shaw 1964
- Dothistroma septosporum var. keniense (M.H. Ivory) B. Sutton 1980
- Dothistroma septosporum var. lineare (Thyr & C.G. Shaw) B. Sutton 1980
- Eruptio pini (Rostr. ex Munk) M.E. Barr 1996
- Mycosphaerella pini (A. Funk & A.K. Parker) Arx 1983
- Mycosphaerella pini Rostr. ex Munk 1957
- Scirrhia pini A. Funk & A.K. Parker 1966
- Scirrhia pini var. galliensis M. Morelet 1968
- Septoria septospora (Dorogin) Arx 1983
- Septoriella septospora (Dorogin) Sacc. 1931
Charakterystyka edytuj
Endobiont, grzyb mikroskopijny, pasożyt i saprotrof będący sprawcą czerwonej plamistości igieł niektórych drzew iglastych. Atakuje głównie gatunki z rodzaju sosna (Pinus)[4], ale notowany był w Polsce także na świerku pospolitym (Picea abies)[5].
Pasożytem jest anamorfa występująca w rozproszeniu na nekrotycznych czerwonych paskach na igłach i w obumarłej ich tkance. Czarna, podkładka zbudowana jest z grubościennych komórek pseudoparenchymatycznych o wymiarach 300–650 × 150–300 μm. Konidiomy zróżnicowane, typu pyknidium lub acerwulus. Powstają pod epidermą, która podczas dojrzewania zarodników pęka jedną eliptyczną, podłużną lub środkową szparą równolegle do długiej osi igły. Konidia wydostają się w postaci białawej, mazistej masy. Mają kształt od wrzecionowatego do krótko maczugowatego, są szkliste, cienkościenne, o zaokrąglonych końcach i ściętej podstawie. Mają 1–5 przegród, najczęściej 2–3 i wymiary 12–28–48 × 2–3 μm[4].
Teleomorfa jest saprotrofem. Pojawia się na opadłych igłach, rzadko. Występuje w rozproszeniu na martwych tkankach igieł, zazwyczaj tworząc skupiska w obrębie czerwonych pasków. Askostroma rozwija się pod epidermą, w stanie dojrzałym przebija się przez epidermę, rozrywając ją w sposób nieregularny, tworząc jedną lub dwie podłużne szpary. Czarne pseudotecjum ma wymiary 400–1000 × 300–400 μm i zbudowane jest z grubościennych komórek pseudoparenchymatycznych. Zawiera jedną lub kilka komór. Ma kształt od owalnego do gruszkowatego, wymiary 70–110 × 70–90 μm i ostiolę z peryfizami. Worki o kształcie od workowatego do cylindrycznego, dwuścienne, 8 zarodnikowe, szkliste z zaokrąglonym szczytem, 35–55 × 6–9 μm. Askospory eliptyczne, 1-komórkowe, szkliste,z 4 gutulami, 10–15 × 3–4 μm. Spermacja pałeczkowate, szkliste, 1,5–2,5 × 0,5–1 μm[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2021-04-27] (ang.).
- ↑ Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa [online] [dostęp 2020-01-04].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-04-27] (ang.).
- ↑ a b c Dothistroma septosporum [online] [dostęp 2020-01-04].
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4