Dziura na Półce
Dziura na Półce – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w południowo-wschodnim zboczu Miętusich Turni opadających do Małej Świstówki, powyżej Jaskini Miętusiej Wyżniej, na wysokości 1454 metrów n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 5,5 metrów[1].
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
5,5 m |
Deniwelacja |
0 m |
Wysokość otworów |
1454 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
105 m |
Ekspozycja otworów |
ku SE |
Data odkrycia |
28 września 1988 roku |
Odkrywca |
S. Dmowska i Z. Nowak |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-10.07 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′42″N 19°53′41″E/49,244981 19,894639 |
Opis jaskini edytuj
Jaskinię stanowi ciasny korytarz, na początku idący w dół, a następnie w górę, zaczynający się w bardzo małym otworze wejściowym. Po kilku metrach zakręca on w lewo i kończy się szczeliną nie do przejścia[2].
Przyroda edytuj
W jaskini występują nacieki grzybkowe. Ściany są wilgotne, brak jest na nich roślinności[2].
Historia odkryć edytuj
Jaskinię odkryli oraz sporządzili jej plan i opis S. Dmowska i Z. Nowak w 1988 roku[2]. Otwór jaskini znajduje się na wyraźnej półce skalnej, stąd jej nazwa.
Przypisy edytuj
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-04-16] (pol.).