E12 (trasa europejska)

E12trasa europejska pośrednia północ-południe, wiodąca z Mo i Rany w Norwegii do Hämeenlinny w Finlandii.

E12
Długość

910 km

Państwa

Norwegia,
Szwecja,
Finlandia

Zdjęcie

Przebieg E12:

Stary system numeracji edytuj

Do 1985 obowiązywał poprzedni system numeracji, według którego oznaczenie E12 dotyczyło trasy: (Paryż) – Ligny-en-BarroisMetzSaarbrückenMannheimHeilbronnSchwäbisch HallNürnbergNeustadt an der AischPlzeňPrahaHradec KrálovéNáchodKłodzkoWrocławŁódźŁowiczWarszawaBiałystok – (ZSRRLeningrad i Moskwa)[1]. Dalszy przebieg nie był ustalony, ponieważ ZSRR nie był sygnatariuszem umowy z 1950 r. regulującej przebieg i standard tras europejskich. Fragment trasy przebiegający przez Polskę oficjalnie nie miał wówczas osobnego numeru krajowego i był oznaczany jako droga międzynarodowa E12[a]. Arteria E12 była wtedy zaliczana do kategorii „A”, w której znajdowały się główne trasy europejskie[1].

Drogi w ciągu dawnej E12 edytuj

Lista dróg opracowana na podstawie: EUROPE L’EUROPE EUROPA ЕВРОПА Road atlas Atlas Routier Autoatlas АТЛАС автомобильных дорог[2].

  Francja
  Niemcy Zachodnie
  Czechosłowacja
(Czeska RS)
  Polska

Uwagi edytuj

  1. Według Atlasu samochodowego Polski z 1965 r. (wydanego przez PPWK) polski odcinek E12 stanowiły drogi państwowe nr 18 Kudowa-Zdrój – Łowicz, nr 17 Łowicz – Warszawa, nr 12 Warszawa – Białystok i nr 23 Białystok – granica z ZSRR. W późniejszych wydaniach nie umieszczano numerów krajowych na tych odcinkach.

Przypisy edytuj

  1. a b Organizacja Narodów Zjednoczonych: DECLARATION ON THE CONSTRUCTION OF MAIN INTERNATIONAL TRAFFIC ARTERIES SIGNED AT GENEVA ON 16 SEPTEMBER 1950 / DECLARATION SUR LA CONSTRUCTION DE GRANDES ROUTES DE TRAFIC INTERNATIONAL SIGNEE A GENEVE LE 16 SEPTEMBRE 1950. treaties.un.org, 1951. [dostęp 2018-06-29]. (ang. • fr.)..
  2. Hegi Gyula, Domokos György: EUROPE L’EUROPE EUROPA ЕВРОПА Road atlas Atlas Routier Autoatlas АТЛАС автомобильных дорог. Budapeszt: Cartographia Budapest, 1981. ISBN 963-350-412-0.