Nissan Trade

Samochód osobowo-dostawczy segmentu E
(Przekierowano z Ebro F-Series)

Ebro F-Seriessamochód osobowo-dostawczy klasy wyższej produkowany pod hiszpańską marką Ebro w latach 1977 – 1987 i pod japońską marką Nissan jako Nissan Trade w latach 1987 – 2002.

Ebro F-Series
Nissan Trade
Ilustracja
Ebro F-Series
Producent

Ebro
Nissan

Zaprezentowany

Czerwiec 1977

Okres produkcji

1977 − 2002

Miejsce produkcji

Hiszpania Ávila
Czechy Praga

Poprzednik

Ebro F-108

Następca

Nissan Interstar

Dane techniczne
Segment

van segmentu E
dostawcze segmentu E

Typy nadwozia

3 i 4-drzwiowy van
2-drzwiowy pick-up
4-drzwiowy bus
2 i 4-drzwiowe podwozie

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4610 mm (SWB)
5900 mm (LWB)

Szerokość

1955 mm

Wysokość

2145 mm

Rozstaw osi

2300 mm

Liczba miejsc

2-9

Dane dodatkowe
Pokrewne

Alfa Romeo F12

Konkurencja

Fiat Ducato
Renault Master
Volkswagen LT

Historia i opis modelu edytuj

 
Nissan Trade - tył
 
Nissan Trade po liftingu
 
Nissan Trade po drugim liftingu

W drugiej połowie lat 70. XX wieku hiszpańskie przedsiębiorstwo Ebro zdecydowało się obszernie zmodernizować model F-108, odchodząc od dotychczas jedynie nieznacznie zmodernizowanej stylistyki Alfa Romeo F12 z 1966 roku. Inwestycja w modernizację pojazdu zbiegła się z intensywnym rozwojem i zwiększeniem mocy produkcyjnych[1]. Przy takich samych proporcjach i niezmienionej m.in. linii szyb, model F-Series stał się odtąd bardziej kanciasty i zyskał charakterystyczny, nisko opadający pas przedni.

Gama nadwoziowa Ebro F-Series utworzona została zarówno przez osobowego vana i minibusa, jak i szeroki zakres wariantów dostawczych tworzony przez furgona, jak i pickupa oraz podwozie do zabudowy z różną długością rozstawu osi[2]. Nazwa poszczególnych modeli z Serii F różniła się w zależności od wielkości nadwozia i dopuszczalnej masy całkowitej[3].

Restylizacje i zmiana nazwy edytuj

W 1987 roku Nissan, posiadający już udziały w hiszpańskim Ebro Motor Ibérica, całkowicie przejął tę firmę wraz z zakładami produkcyjnymi ulokowanymi w Barcelonie i Ávili. W efekcie, wytwarzane w nich samochody zostały obszernie zmodernizowane i zmieniły swoje nazwy, a Ebro F-Series przemianowano na Nissan Trade[4]. Wraz ze zmianą nazwy samochód przeszedł obszerną restylizację nadwozia, zyskując m.in. nowy wygląd pasa przedniego i tylnego. Kolejną modernizację przeprowadzono w 1994 roku, przynosząc przemodelowaną przednią część nadwozia

Sprzedaż edytuj

Zarówno wcześniejszy model marki Ebro, jak i późniejsza seria produkowana przez Nissana oferowana była tylko na rynku europejskim[4]. Samochód w wariantach użytkowych zdobył szczególnie dużą popularność na lokalnym rynku hiszpańskim, gdzie powszechnie stosowany był przez służby mundurowe i publiczne jako m.in. ambulans[5] czy policyjny radiowóz[6]. W czasie gdy produkcja Ebro F-Series trwała 10 lat, tak Nissan Ebro produkowany był przez kolejne 15 lat, do 2002 roku[4], gdy zaprezentowano następcę - znacznie nowocześniejszego, zapożyczonego od Renault Nissana Interstara[7].

Silniki edytuj

  • R4 2.5l Diesel
  • R4 3.0l Diesel
  • R6 2.8l Diesel


Przypisy edytuj

  1. Adiós a 100 años de historia de Nissan Motor Ibérica. [dostęp 2022-04-03]. (hiszp.).
  2. CATÁLOGO EBRO F 350. [dostęp 2022-04-03]. (hiszp.).
  3. Orígenes de la compañía. [dostęp 2022-04-03]. (hiszp.).
  4. a b c Nissan Trade. [dostęp 2022-04-03]. (pol.).
  5. COCHE DEL DÍA: EBRO F-275. [dostęp 2022-04-03]. (hiszp.).
  6. Ebro F-275. [dostęp 2022-04-03]. (hiszp.).
  7. Nissan Interstar. [dostęp 2022-04-03]. (pol.).