Wikipedia

Eirin Maria Kvandal

norweska skoczkini narciarska

Eirin Maria Kvandal (ur. 12 grudnia 2001) – norweska skoczkini narciarska. Wicemistrzyni świata juniorów w konkursie drużyn mieszanych (2020). Medalistka mistrzostw kraju.

Eirin Maria Kvandal
Data urodzenia

12 grudnia 2001

Klub

Mosjøen IL

Debiut w PŚ

18 grudnia 2020 w Ramsau (33. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

23 stycznia 2021 w Ljubnie (1. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

23 stycznia 2021 w Ljubnie (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

23 stycznia 2021 w Ljubnie

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata
brąz Planica 2023 norm. druż.
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Oberwiesenthal 2020 druż. miesz.
Igrzyska europejskie
srebro Zakopane 2023 druż. miesz.
Inne nagrody
Raw Air
złoto 1. miejsce
2024

Przebieg kariery edytuj

W oficjalnych zawodach międzynarodowych zadebiutowała w lutym 2018 w Kanderstegu, w ramach Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018, na których zajęła 40. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie kobiecej. W marcu 2018 w Falun zadebiutowała w FIS Cupie, zajmując 11. pozycję, a we wrześniu 2018, w ramach letniej edycji cyklu, zadebiutowała w Pucharze Kontynentalnym, w pierwszym starcie punktując (30. miejsce)[1].

W grudniu 2018, w wyniku pogarszającego się przez wrodzoną skoliozę stanu zdrowia, przeszła wielogodzinną operację kręgosłupa, a pierwsze treningi rozpoczęła w czerwcu 2019[2]. Do rywalizacji międzynarodowej powróciła w styczniu 2020 w Renie, po raz pierwszy plasując się w czołowej „dziesiątce” Pucharu Kontynentalnego (9. lokata). W marcu 2020 wystąpiła Mistrzostwach Świata Juniorów 2020, gdzie była 17. indywidualnie i 5. w zespole kobiecym, zaś w drużynie mieszanej zdobyła srebrny medal[1].

18 grudnia 2020 w Ramsau zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 33. pozycję. 23 stycznia 2021 w Ljubnie po raz pierwszy wystąpiła w konkursie drużynowym w zawodach tej rangi, zajmując z norweską reprezentacją 2. miejsce. Dzień później, w swoim drugim w karierze starcie w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, odniosła zwycięstwo. W kolejnych pięciu konkursach tego cyklu także punktowała, plasując się za każdym razem w pierwszej bądź drugiej dziesiątce, a 5 lutego 2021 w Hinzenbach po raz drugi stanęła na podium, zajmując 3. pozycję. W tym czasie zgromadziła w sumie 249 punktów w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[1]. Mimo tego kilkukrotnie miała problemy z ustaniem swoich skoków, a 7 lutego 2021, podczas trzeciego konkursu w Hinzenbach, w wyniku upadku doznała poważnej kontuzji kolana, przez którą przedwcześnie zakończyła starty w sezonie 2020/2021[3].

Kvandal jest wielokrotną medalistką mistrzostw kraju – w październiku 2020 zdobył złoty medal na skoczni dużej[4] i srebrny na skoczni normalnej[5], a w styczniu 2021 zwyciężyła na obiekcie dużym[6].

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2023   Planica – 21. miejsce (K-95)

Drużynowo edytuj

2023   Planica – brązowy medal (K-95)[a]

Starty na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
21. 23 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 ind. 93,0 m 89,0 m 210,5 pkt 38,6 pkt Katharina Althaus
3.  25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[a] 91,5 m 91,5 m 828,6 pkt (188,8 pkt) 15,2 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2018   Kandersteg – 40. miejsce
2020   Oberwiesenthal – 17. miejsce

Drużynowo edytuj

2018   Kandersteg – 5. miejsce (K-95)[b]
2020   Oberwiesenthal – 5. miejsce (K-95)[c], srebrny medal (K-95, drużyna mieszana)[d]

Starty E. M. Kvandal na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
40. 2 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 68,5 m – 52,1 pkt 210,5 pkt Nika Križnar
5. 3 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[b] 61,5 m 70,5 m 554,4 pkt (67,1 pkt) 178,7 pkt Słowenia
17. 5 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 88,0 m 93,5 m 162,1 pkt 76,8 pkt Marita Kramer
5. 7 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[c] 100,0 m 95,5 m 679,3 pkt (191,1 pkt) 121,4 pkt Austria
2.  8 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. mix.[d] 92,0 m 89,0 m 1021,7 pkt (219,7 pkt) 1,6 pkt Austria

Igrzyska europejskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2023   Kraków/Zakopane[e] – 7. miejsce (K-95)

Drużynowo edytuj

2023   Kraków/Zakopane[e] – srebrny medal (drużyna mieszana)[f]

Starty E. M. Kvandal na igrzyskach europejskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
7. 27 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 95,5 m 93,0 m 228,1 pkt 34,5 pkt Jacqueline Seifriedsberger
2.  29 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. mix.[f] 97,5 m 100,0 m 876,7 pkt (233,1 pkt) 62,6 pkt Austria

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[7]
2020/2021 13.
2022/2023 26.
2023/2024 7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 24 stycznia 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 92,0 m 89,0 m 244,2 pkt [8]
2. 10 marca 2024   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 125,5 m 125,0 m 242,2 pkt [9]
3. 12 marca 2024   Trondheim Granåsen K-94 HS-105 96,0 m 98,5 m 256,0 pkt [10]
4. 17 marca 2024   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 202,0 m 212,0 m 431,2 pkt [11]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni Przypisy
1. 24 stycznia 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 92,0 m 89,0 m 244,2 pkt 1. – [8]
2. 5 lutego 2021   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 84,5 m 90,0 m 226,6 pkt 3. 10,8 pkt Nika Križnar [12]
3. 17 lutego 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 88,0 m 91,5 m 233,3 pkt 3. 17,7 pkt Katharina Althaus [13]
4. 3 grudnia 2023   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 135,5 m 132,5 m 252,8 pkt 3. 19,6 pkt Joséphine Pagnier [14]
5. 16 grudnia 2023   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 125,0 m 136,0 m 297,0 pkt 3. 8,3 pkt Nika Prevc [15]
6. 30 grudnia 2023   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 126,5 m 132,5 m 254,5 pkt 2. 12,9 pkt Nika Prevc [16]
7. 1 stycznia 2024   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 131,5 m 127,0 m 261,6 pkt 3.[g] 10,5 pkt Eva Pinkelnig [17]
8. 13 stycznia 2024   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 116,0 m 121,5 m 192,5 pkt 3. 3,2 pkt Eva Pinkelnig [18]
9. 9 marca 2024   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 123,0 m – 105,0 pkt 3. 4,3 pkt Silje Opseth [19]
10. 10 marca 2024   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 125,5 m 125,0 m 242,2 pkt 1. – [9]
11. 12 marca 2024   Trondheim Granåsen K-94 HS-105 96,0 m 98,5 m 256,0 pkt 1. – [10]
12. 13 marca 2024   Trondheim Granåsen K-124 HS-138 127,5 m 129,5 m 258,6 pkt 2. 1,6 pkt Nika Prevc [20]
13. 17 marca 2024   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 202,0 m 212,0 m 431,2 pkt 1. – [11]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2020/2021
                          punkty
33 1 6 14 3 16 15 - - - - - - 249
Sezon 2022/2023
                                                    punkty
- - 10 - - - - - - - 12 14 - - - - - - - 3 - - - 7 30 5 208
Sezon 2023/2024
                                                punkty
4 3 30 3 2 3 - - 3 17 14 - - - - - - 32 3 1 1 2 1 - 843
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[7]
2020 34.
2023 37.
2024 1.

Turniej Dwóch Nocy edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2023/2024 4.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[21]
2023 63.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2023
              punkty
- - - - - - 30 1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2019/2020 14.[22]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
            punkty
- - 18 9 9 11 95
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2018 32.[23]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2018
    punkty
30 34 1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2017/2018 83.[24]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
                          punkty
- - - - - - - - - - - - 11 24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Eirin Maria Kvandal, Maren Lundby i Anna Odine Strøm.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Ingebjørg Saglien Bråten, Eirin Maria Kvandal, Silje Opseth i Anna Odine Strøm.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Eirin Maria Kvandal, Nora Midtsundstad i Karoline Skatvedt.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Sander Vossan Eriksen, Bendik Jakobsen Heggli i Eirin Maria Kvandal.
  5. ↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Anna Odine Strøm, Robert Johansson, Eirin Maria Kvandal, Marius Lindvik
  7. ↑ Ex aequo z Jacqueline Seifriedsberger

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Eirin Maria KVANDAL. fis-ski.com. [dostęp 2021-01-25]. (ang.).
  2. ↑ Martyna Grądzka: Poruszająca historia Eirin Marii Kvandal. Od operacji kręgosłupa do zwycięstwa w Pucharze Świata. skijumping.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-02-14].
  3. ↑ Dominik Formela: Koniec sezonu Eirin Marii Kvandal. "Długotrwała kontuzja". skijumping.pl, 2021-02-09. [dostęp 2021-02-14].
  4. ↑ Dominik Formela: Lindvik i Kvandal letnimi mistrzami Norwegii. skijumping.pl, 2020-10-16. [dostęp 2021-01-24].
  5. ↑ Dominik Formela: Tande i Opseth indywidualnymi mistrzami Norwegii. skijumping.pl, 2020-10-30. [dostęp 2021-01-24].
  6. ↑ Dominik Formela: Ladehaug i Kvandal mistrzami Norwegii, Lundby bez medalu. skijumping.pl, 2021-01-19. [dostęp 2021-01-24].
  7. ↑ a b KVANDAL Eirin Maria - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-21].
  8. ↑ a b Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-01-24]. (ang.).
  9. ↑ a b Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  10. ↑ a b Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-12]. (ang.).
  11. ↑ a b Vikersund - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  12. ↑ Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-02-05]. (ang.).
  13. ↑ Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).
  14. ↑ Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
  15. ↑ Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-12-16]. (ang.).
  16. ↑ Garmisch-Partenkirchen - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-12-30]. (ang.).
  17. ↑ Oberstdorf - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-01-01]. (ang.).
  18. ↑ Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-01-13]. (ang.).
  19. ↑ Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
  20. ↑ Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-13]. (ang.).
  21. ↑ Eirin Maria KVANDAL - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
  22. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-09. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  23. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018. fis-ski.com, 2018-09-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  24. ↑ FIS Cup Women - Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eirin_Maria_Kvandal&oldid=73205605”