Wikipedia

Eva Pinkelnig

austriacka skoczkini narciarska

Eva Pinkelnig (ur. 27 maja 1988 w Dornbirn[1]) – austriacka skoczkini narciarska. Indywidualna (2023) i trzykrotnie drużynowa (2019–23) srebrna medalistka mistrzostw świata. Zdobywczyni Pucharu Świata w sezonie 2022/2023, druga zawodniczka sezonu 2023/2024, trzecia w sezonie 2019/2020. Medalistka mistrzostw Austrii.

Eva Pinkelnig
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1988
Dornbirn

Klub

SK Kehlegg-Vorarlberg[1]

Debiut w PŚ

5 grudnia 2014 w Lillehammer (15. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

5 grudnia 2014 w Lillehammer (15. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

12 grudnia 2015 w Niżnym Tagile (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

12 stycznia 2020 w Sapporo

Rekord życiowy

172,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2023)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata
srebro Seefeld in Tirol 2019 norm. druż.
srebro Seefeld in Tirol 2019 druż. miesz.
srebro Planica 2023 normalna
srebro Planica 2023 norm. druż.
Inne nagrody
Puchar Świata
Kryształowa Kula
2022/2023
2. miejsce
2023/2024
3. miejsce
2019/2020
Raw Air
brąz 3. miejsce
2020
brąz 3. miejsce
2024
Turniej Sylwestrowy
złoto 1. miejsce
2022/2023
Turniej Dwóch Nocy
srebro 2. miejsce
2023/2024
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Przebieg kariery edytuj

Początki kariery (do 2014) edytuj

Pierwszy skok w karierze oddała we wrześniu 2012 z niewielkiej skoczni przenośnej, biorąc udział w imprezie promującej Zimowy Olimpijski Festiwal Młodzieży Europy 2015. W trakcie sezonu zimowego 2012/2013 po raz pierwszy skakała ze skoczni 50-metrowej, a w grudniu 2013, za namową swojego trenera, wzięła udział w zawodach Pucharu Austrii, po raz pierwszy startując w konkursie na skoczni normalnej. W sierpniu 2014 zrezygnowała ze swojej dotychczasowej pracy w sektorze publicznym i rozpoczęła treningi z reprezentacją Austrii[3].

Sezon 2014/2015 edytuj

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS zadebiutowała w lipcu 2014, zajmując w konkursach FIS Cup w Villach miejsca na początku drugiej dziesiątki. W grudniu stanęła na podium konkursu Pucharu Kontynentalnego w Notodden, plasując się 13 grudnia 2014 na 2. miejscu. W klasyfikacji generalnej PK w sezonie 2014/2015 zajęła 5. pozycję z dorobkiem 125 punktów[4].

Wcześniej w tym samym miesiącu (5 grudnia 2014), w wieku ponad 26 lat, po raz pierwszy wystartowała w Pucharze Świata zajmując w Lillehammer 15. pozycję[5]. W sumie w debiutanckim sezonie w PŚ (2014/2015) wzięła udział w 13 konkursach, tylko 3 razy zajmując miejsca poza pierwszą dziesiątką (oprócz 15. miejsca w Lillehammer odpadła w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Sapporo 10 stycznia 2015 i zajęła 19. pozycję w pierwszym konkursie w Oberstdorfie 24 stycznia 2015), najwyżej plasując się na 4. pozycji (18 stycznia 2015 w Zaō i 7 lutego 2015 w Râșnovie). W sumie zdobyła 408 punktów, zajmując w klasyfikacji generalnej 7. miejsce. 20 lutego 2015 wzięła także udział w konkursie indywidualnym kobiet podczas mistrzostw świata seniorów w Falun, plasując się na 8. pozycji[4].

Sezon 2015/2016 edytuj

W sierpniu 2015 zadebiutowała w Letnim Grand Prix, zajmując w Courchevel 6. pozycję i plasując się w klasyfikacji generalnej edycji tego cyklu z 2015 23. miejsce z dorobkiem 40 punktów[4].

W październiku 2015 zdobyła brązowy medal w konkursie indywidualnym kobiet podczas mistrzostw Austrii[6].

W sezonie 2015/2016 wzięła udział we wszystkich 17 konkursach Pucharu Świata – 4 razy nie awansowała do drugiej serii, zajmując miejsca w czwartej dziesiątce, 5 razy plasowała się w trzeciej dziesiątce, 3 razy w drugiej i 5 razy w pierwszej. 12 grudnia 2015 w miejscowości Niżny Tagił po raz pierwszy w karierze stanęła na podium konkursu Pucharu Świata, zajmując 3. miejsce. W sumie zgromadziła 313 punktów, plasując się na 15. pozycji w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2015/2016[4].

Sezon 2016/2017 edytuj

W lipcu 2016, podobnie jak rok wcześniej, ponownie wystartowała w konkursie LGP w Courchevel, tym razem plasując się na 15. pozycji[4].

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2022   Pekin / Zhangjiakou – 20. miejsce (K-95)

Starty E. Pinkelnig na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
20. 5 lutego 2022   Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 ind. 87,0 m 84,0 m 166,5 pkt 72,5 pkt Urša Bogataj

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2015   Falun – 8. miejsce (K-90)
2019   Seefeld – 5. miejsce (K-99)
2021   Oberstdorf – 32. miejsce (K-95)
2023   Planica – srebrny medal (K-95), 6. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2019   Seefeld – srebrny medal (K-99)[a], srebrny medal (K-99, drużyna mieszana)[b]
2023   Planica – srebrny medal (K-95)[c], 4. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[d]

Starty E. Pinkelnig na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
8. 20 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 ind. 89,0 m 89,5 m 223,8 pkt 13,1 pkt Carina Vogt
2.  26 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[a] 99,5 m 99,5 m 880,3 pkt (228,6 pkt) 18,6 pkt Niemcy
5. 27 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 ind. 102,0 m 103,0 m 241,8 pkt 17,8 pkt Maren Lundby
2.  2 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. miesz.[b] 105,5 m 103,5 m 989,9 pkt (255,2 pkt) 22,3 pkt Niemcy
32. 25 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 ind. 81,0 m – 86,9 pkt 192,7 pkt Ema Klinec
2.  23 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 ind. 96,5 m 100,0 m 246,9 pkt 2,2 pkt Katharina Althaus
2.  25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[c] 97,0 m 98,0 m 831,1 pkt (223,9 pkt) 12,7 pkt Niemcy
4. 26 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[d] 98,0 m 102,0 m 987,5 pkt (255,6 pkt) 29,7 pkt Niemcy
6. 1 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 ind. 121,0 m 123,0 m 237,7 pkt 26,5 pkt Alexandria Loutitt

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[7]
2014/2015 7.
2015/2016 15.
2016/2017 60.
2017/2018 43.
2018/2019 6.
2019/2020 3.
2020/2021 27.
2021/2022 15.
2022/2023 1.
2023/2024 2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 12 stycznia 2020   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 135,5 m 130,0 m 250,8 pkt [8]
2. 17 stycznia 2020   Zaō Yamagata K-95 HS-102 97,5 m 95,5 m 232,3 pkt [9]
3. 19 stycznia 2020   Zaō Yamagata K-95 HS-102 99,0 m 95,0 m 226,5 pkt [10]
4. 6 listopada 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,0 m 126,0 m 262,3 pkt [11]
5. 28 grudnia 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,5 m 95,5 m 257,9 pkt [12]
6. 29 grudnia 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 94,5 m 260,2 pkt [13]
7. 1 stycznia 2023   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 93,5 m 89,5 m 253,4 pkt [14]
8. 15 stycznia 2023   Zaō Yamagata K-95 HS-102 96,0 m 98,5 m 230,1 pkt [15]
9. 10 lutego 2023   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 91,5 m 89,5 m 254,4 pkt [16]
10. 1 stycznia 2024   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 132,5 m 129,0 m 272,1 pkt [17]
11. 13 stycznia 2024   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 115,5 m 119,5 m 195,7 pkt [18]
12. 27 stycznia 2024   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,0 m 90,5 m 269,3 pkt [19]
13. 24 lutego 2024   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 88,5 m 92,0 m 243,1 pkt [20]
14. 25 lutego 2024   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 90,0 m 90,5 m 246,6 pkt [21]
15. 21 marca 2024   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 100,5 m 103,5 m 244,9 pkt [22]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni Przypisy
1. 11 grudnia 2015   Niżny Tagił Aist K-90 HS-100 89,5 m 96,5 m 227,8 pkt 3. 14,8 pkt Daniela Iraschko-Stolz [23]
2. 12 marca 2019   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 139,0 m 128,5 m 255,9 pkt 3. 15,8 pkt Maren Lundby [24]
3. 14 marca 2019   Trondheim Granåsen K-124 HS-138 132,5 m 128,0 m 257,9 pkt 3. 16,2 pkt Maren Lundby [25]
4. 7 grudnia 2019   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 129,0 m 132,0 m 256,4 pkt 2. 24,4 pkt Maren Lundby [26]
5. 11 stycznia 2020   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 127,5 m 134,0 m 271,1 pkt 3. 8,5 pkt Marita Kramer [27]
6. 12 stycznia 2020   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 135,5 m 130,0 m 250,8 pkt 1. – [8]
7. 17 stycznia 2020   Zaō Yamagata K-95 HS-102 97,5 m 95,5 m 232,3 pkt 1. – [9]
8. 19 stycznia 2020   Zaō Yamagata K-95 HS-102 99,0 m 95,0 m 226,5 pkt 1. – [10]
9. 25 stycznia 2020   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 90,0 m 93,5 m 240,8 pkt 3. 6,8 pkt Chiara Hölzl [28]
10. 26 stycznia 2020   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 92,5 m 93,0 m 241,1 pkt 2. 17,9 pkt Maren Lundby [29]
11. 8 lutego 2020   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 86,5 m 86,5 m 237,4 pkt 3. 12,9 pkt Chiara Hölzl [30]
12. 9 lutego 2020   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 87,0 m 88,5 m 247,8 pkt 2. 3,2 pkt Chiara Hölzl [31]
13. 23 lutego 2020   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 92,0 m 89,0 m 252,7 pkt 2. 2,1 pkt Maren Lundby [32]
14. 5 listopada 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 125,5 m 126,5 m 243,1 pkt 3. 8,4 pkt Silje Opseth [33]
15. 6 listopada 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,0 m 126,0 m 262,3 pkt 1. – [11]
16. 3 grudnia 2022   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 95,0 m 97,0 m 250,2 pkt 2. 9,9 pkt Katharina Althaus [34]
17. 4 grudnia 2022   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 135,5 m 130,5 m 250,9 pkt 3. 8,7 pkt Silje Opseth [35]
18. 28 grudnia 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,5 m 95,5 m 257,9 pkt 1. – [12]
19. 29 grudnia 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 94,5 m 260,2 pkt 1. – [13]
20. 31 grudnia 2022   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 90,5 m 93,5 m 258,8 pkt 2. 0,9 pkt Anna Odine Strøm [36]
21. 1 stycznia 2023   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 93,5 m 89,5 m 253,4 pkt 1. – [14]
22. 7 stycznia 2023   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 122,0 m 126,5 m 249,7 pkt 3. 14,1 pkt Katharina Althaus [37]
23. 8 stycznia 2023   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 129,0 m 121,0 m 225,7 pkt 3. 6,4 pkt Silje Opseth [38]
24. 13 stycznia 2023   Zaō Yamagata K-95 HS-102 93,5 m 94,5 m 231,8 pkt 2. 8,5 pkt Alexandria Loutitt [39]
25. 15 stycznia 2023   Zaō Yamagata K-95 HS-102 96,0 m 98,5 m 230,1 pkt 1. – [15]
26. 29 stycznia 2023   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-100 HS-111 107,5 m 103,5 m 244,7 pkt 3. 10,0 pkt Anna Odine Strøm [40]
27. 10 lutego 2023   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 91,5 m 89,5 m 254,4 pkt 1. – [16]
28. 11 lutego 2023   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 87,5 m 90,0 m 235,5 pkt 2. 0,1 pkt Chiara Kreuzer [41]
29. 17 lutego 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 90,0 m 93,0 m 238,6 pkt 2. 12,4 pkt Katharina Althaus [42]
30. 18 lutego 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 86,5 m – 97,1 pkt 2. 1,0 pkt Anna Odine Strøm [43]
31. 15 marca 2023   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 133,0 m 127,0 m 242,1 pkt 3. 9,0 pkt Katharina Althaus [44]
32. 1 stycznia 2024   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 132,5 m 129,0 m 272,1 pkt 1. – [17]
33. 3 stycznia 2024   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 88,0 m 95,0 m 236,7 pkt 2. 26,0 pkt Nika Prevc [45]
34. 4 stycznia 2024   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 91,5 m 255,3 pkt 2. 20,3 pkt Nika Prevc [46]
35. 13 stycznia 2024   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 115,5 m 119,5 m 195,7 pkt 1. – [18]
36. 27 stycznia 2024   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,0 m 90,5 m 269,3 pkt 1. – [19]
37. 28 stycznia 2024   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 90,0 m 92,0 m 271,7 pkt 2. 5,1 pkt Nika Prevc [47]
38. 24 lutego 2024   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 88,5 m 92,0 m 243,1 pkt 1. – [20]
39. 25 lutego 2024   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 90,0 m 90,5 m 246,6 pkt 1. – [21]
40. 1 marca 2024   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 118,0 m 128,5 m 239,8 pkt 3. 14,3 pkt Nika Križnar [48]
41. 10 marca 2024   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 123,5 m 123,0 m 231,4 pkt 3. 10,8 pkt Eirin Maria Kvandal [49]
42. 12 marca 2024   Trondheim Granåsen K-94 HS-105 96,0 m 99,5 m 255,4 pkt 2. 0,6 pkt Eirin Maria Kvandal [50]
43. 13 marca 2024   Trondheim Granåsen K-124 HS-138 124,5 m 126,0 m 256,8 pkt 3. 3,4 pkt Nika Prevc [51]
44. 21 marca 2024   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 100,5 m 103,5 m 244,9 pkt 1. – [22]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2014/2015
                          punkty
15 q 5 4 19 6 9 10 4 6 5 9 10 408
Sezon 2015/2016
                                  punkty
7 3 14 25 15 4 4 21 35 21 38 26 9 34 16 23 33 313
Sezon 2016/2017
                                      punkty
31 34 q 30 - - q 40 - - - - - - - - - - - 1
Sezon 2017/2018
                              punkty
- - - - - - - - 36 33 35 22 - 27 32 13
Sezon 2018/2019
                                                punkty
7 10 4 18 12 5 4 12 4 9 4 17 10 7 13 12 6 11 3 3 5 8 9 11 825
Sezon 2019/2020
                                punkty
2 5 11 3 1 1 1 3 2 4 13 3 2 2 6 4 1029
Sezon 2020/2021
                          punkty
- - - - - - - 7 7 - - - - 72
Sezon 2021/2022
                                      punkty
36 9 8 5 9 11 8 9 10 24 - - - 13 13 17 23 - - 315
Sezon 2022/2023
                                                    punkty
3 1 2 3 7 1 1 2 1 3 3 2 1 13 3 10 13 1 2 2 2 11 12 11 3 4 1662
Sezon 2023/2024
                                                punkty
- - - - 4 1 2 2 1 8 9 1 2 13 - 1 1 3 5 3 2 3 9 1 1305
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[7]
2019 5.
2020 3.
2022 16.
2023 9.
2024 3.

Turniej Sylwestrowy edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2021/2022 9.
2022/2023 1.

Korona Alp edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2021/2022 38

Turniej Dwóch Nocy edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2023/2024 2.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[52]
2015 23.
2016 29.
2018 26.
2021 10.
2022 11.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 17 września 2022   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 92,5 m 88,5 m 233,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 17 września 2022   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 92,5 m 88,5 m 233,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2015
          punkty
6 - - - - 40
2016
      punkty
15 - - 16
2018
          punkty
- - 30 9 - 30
2021
              punkty
4 4 11 - - - 6 164
2022
          punkty
- - - 1 - 100
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[53]
2014/2015 5.
2017/2018 12.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 13 grudnia 2014   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 95,0 m 96,5 m 245,0 pkt 2. 8,0 pkt Daniela Iraschko-Stolz

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2014/2015
        punkty
5 2 - - 125
Sezon 2017/2018
            punkty
- - 12 18 10 11 85
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[53]
2019 5.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 21 września 2019   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 107,5 m 253,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 21 września 2019   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 107,5 m 253,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2019
              punkty
- - - - - 1 4 150
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[54]
2014/2015 27.
2017/2018 12.
2018/2019 64.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2014/2015
                    punkty
13 11 9 12 - - - - - - 95
Sezon 2017/2018
                          punkty
- - - - - - - - 6 6 4 4 - 180
Sezon 2018/2019
                        punkty
13 16 - - - - - - - - - - 35
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Chiara Hölzl, Daniela Iraschko-Stolz, Eva Pinkelnig i Jacqueline Seifriedsberger.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft i Eva Pinkelnig.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Chiara Kreuzer, Julia Mühlbacher, Eva Pinkelnig i Jacqueline Seifriedsberger.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Eva Pinkelnig, Jan Hörl i Chiara Kreuzer.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Athlete : PINKELNIG Eva. fis-ski.com. [dostęp 2016-07-13]. (ang.).
  2. ↑ Adam Bucholz: Raw Air Pań w Vikersund: Alexandria Loutitt rekordzistką świata! [WIDEO]. skijumping.pl, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-18].
  3. ↑ Adrian Dworakowski: Eva Pinkelnig: "Nadal nie mogę w to uwierzyć". skijumping.pl, 2015-05-08. [dostęp 2021-04-11].
  4. ↑ a b c d e Adam Kwieciński: PINKELNIG Eva 1988.05.27 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-07-13].
  5. ↑ Sonia Ogrocka: Eva Pinkelnig: "Cieszę się, że zajęłam piętnaste miejsce". skijumping.pl, 2014-12-07. [dostęp 2016-07-13].
  6. ↑ Österreichische Meisterschaften 2015 Sprunglauf und Nordische Kombination Villach - SV Achomitz/ŠD Zahomc SPRUNGLAUF DAMEN OFFIZIELLE ERGEBNISSE. ewoxx.com, 2015-10-25. [dostęp 2016-07-13]. (niem.).
  7. ↑ a b PINKELNIG Eva - Athlete Information; World Cup Standings. [dostęp 2023-03-13].
  8. ↑ a b Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-01-12]. (ang.).
  9. ↑ a b Zaō - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-01-17]. (ang.).
  10. ↑ a b Zaō - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-01-19]. (ang.).
  11. ↑ a b Wisła - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).
  12. ↑ a b Villach - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-12-28]. (ang.).
  13. ↑ a b Villach - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-12-29]. (ang.).
  14. ↑ a b Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-01-01]. (ang.).
  15. ↑ a b Zaō - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
  16. ↑ a b Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-02-10]. (ang.).
  17. ↑ a b Oberstdorf - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-01-01]. (ang.).
  18. ↑ a b Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-01-13]. (ang.).
  19. ↑ a b Ljubno - Result. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-28]. (ang.).
  20. ↑ a b Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-02-24]. (ang.).
  21. ↑ a b Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).
  22. ↑ a b Planica - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).
  23. ↑ Niżny Tagił - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-02-28]. (ang.).
  24. ↑ Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  25. ↑ Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-14]. (ang.).
  26. ↑ Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-12-07]. (ang.).
  27. ↑ Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  28. ↑ Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-01-25]. (ang.).
  29. ↑ Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-01-26]. (ang.).
  30. ↑ Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-02-08]. (ang.).
  31. ↑ Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-02-09]. (ang.).
  32. ↑ Ljubno - Result. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-23]. (ang.).
  33. ↑ Wisła - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-05]. (ang.).
  34. ↑ Lillehammer - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-03]. (ang.).
  35. ↑ Lillehammer - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-04]. (ang.).
  36. ↑ Ljubno - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-31]. (ang.).
  37. ↑ Sapporo - Result. fis-ski.com. [dostęp 2023-01-07]. (ang.).
  38. ↑ Sapporo - Result. fis-ski.com. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
  39. ↑ Zaō - Result. fis-ski.com. [dostęp 2023-01-13]. (ang.).
  40. ↑ Hinterzarten - Result. fis-ski.com. [dostęp 2023-01-29]. (ang.).
  41. ↑ Hinzenbach - Result. fis-ski.com. [dostęp 2023-02-11]. (ang.).
  42. ↑ Râșnov - Result. fis-ski.com. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).
  43. ↑ Râșnov - Result. fis-ski.com. [dostęp 2023-02-18]. (ang.).
  44. ↑ Lillehammer - Result. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-15]. (ang.).
  45. ↑ Villach - Result. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-03]. (ang.).
  46. ↑ Villach - Result. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-04]. (ang.).
  47. ↑ Ljubno - Result. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-28]. (ang.).
  48. ↑ Lahti - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-01]. (ang.).
  49. ↑ Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  50. ↑ Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-12]. (ang.).
  51. ↑ Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-13]. (ang.).
  52. ↑ PINKELNIG Eva - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-03-13].
  53. ↑ a b PINKELNIG Eva - Athlete Information; Continental Cup Standings. [dostęp 2023-03-13].
  54. ↑ PINKELNIG Eva - Athlete Information; FIS Cup Standings. [dostęp 2023-03-13].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eva_Pinkelnig&oldid=73211602”