Eleni Karaindrou, gr. Ελένη Καραΐνδρου (ur. 25 listopada 1939 w Teichio w Grecji) – grecka pianistka i kompozytorka[1] muzyki filmowej i teatralnej[2].

Eleni Karaindrou
Ελένη Καραΐνδρου
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1939
Teichio (Region Grecja Środkowa)

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka filmowa, muzyka teatralna

Zawód

kompozytorka, pianistka

Wydawnictwo

ECM

Powiązania

Teo Angelopoulos

Odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Honoru (Grecja)

Dorastała w Atenach, gdzie studiowała grę na fortepianie oraz teorię muzyki na Hellenikon Odion[3][4][5], a także historię i archeologię na Uniwersytecie w Atenach[3]. W 1967 opuściła Grecję, udając się do Paryża[5], gdzie studiowała etnomuzykologię (1969–1974[4]) oraz instrumentację na Uniwersytecie Paryskim i Schola Cantorum de Paris. Na początku lat 80. rozpoczęła współpracę z Theo Angelopoulosem[3][4]. Od lat 90. współpracuje z wytwórnią muzyczną ECM[3][6], której założyciela, Manfreda Eichera, poznała w 1976[2]. Skomponowała muzykę do kilkudziesięciu przedstawień oraz filmów (m.in. Julesa Dassina, Chrisa Markera, Margarethe von Trotta[2][3][4] i Harolda Pintera[3])[2][3]. Współpracowała również z Charlesem Lloydem, Janem Garbarekiem oraz Kim Kashkashian[2][5].

Zasiadała w jury konkursu głównego na 46. MFF w Wenecji (1989)[7]. W 2004 była nominowana do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii najlepszego kompozytora za muzykę do filmu „Trylogia: płacząca łąka[3].

Przypisy edytuj

  1. red. Colin Larkin: Karaindrou Eleni. [w:] Encyclopedia of Popular Music (4 ed.) [on-line]. Oxford University Press, 2009. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  2. a b c d e Dionizy Piątkowski: Eleni Karaindrou – Tous Des Oiseaux – ECM Records. Jazz.pl. [dostęp 2020-10-03].
  3. a b c d e f g h Eleni Karaindrou – Dust of Time, ECM Records, 2009, s. 2 [dostęp 2020-10-04] (ang.).
  4. a b c d Steve Lake: Eleni Karaindrou. Musicolog.com. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  5. a b c Eleni Karaindrou. Ecmrecords.com. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
  6. Paulina Sobczyk: Eleni Karaindrou – Tous des oiseaux. Jazzpress.pl, 10 września 2019. [dostęp 2020-10-03].
  7. Juries for the 1980s. Carnival of Venice. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj