Emma Laine
Emma Laine (ur. 26 marca 1986 w Karlstad) – fińska tenisistka.
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 marca 1986 |
| Wzrost |
164 cm |
| Gra |
leworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2004 |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Olli Leppänen |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
50 (7 sierpnia 2006) |
| Australian Open |
2R (2006) |
| Roland Garros |
2R (2006) |
| Wimbledon |
1R (2006) |
| US Open |
2R (2005, 2006) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 44 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
64 (30 października 2006) |
| Australian Open |
1R (2006, 2007) |
| Roland Garros |
2R (2006, 2007) |
| Wimbledon |
3R (2006) |
| US Open |
2R (2006) |
Kariera tenisowa edytuj
Emma ma starszą siostrę Essi, która również gra w tenisa, jednak nie ma na koncie żadnych większych sukcesów. Jej matka, Erika, była pływaczką. Ojciec Emmy, Erkki, grał zawodowo w hokeja. Zdobył srebrny medal podczas Igrzysk Olimpijskich w Calgary[1]. W dzieciństwie oprócz tenisa uprawiała również koszykówkę[2].
Laine jest najwyżej sklasyfikowaną reprezentantką Finlandii w rankingu WTA w historii. Nadal nie posiada żadnego zawodowego zwycięstwa turniejowego. W ramach rozgrywek juniorskich była nawet numerem dwa na świecie, ponadto osiągała półfinały imprez wielkoszlemowych.
W 2002 roku zadebiutowała w turnieju profesjonalnym w Helsinkach, przegrała jednak w pierwszej rundzie z Petrą Mandulą. Podobnie zakończyła się kolejna jej próba przez własną publicznością w roku następnym. Jak się później okazało – oczekiwanie na pierwszy turniejowy wygrany mecz opłacało się. W Luksemburgu jesienią 2004 pokonała samą Magdalenę Maleewą, zanim uległa Dinarze Safinie. Od tego sezonu legitymuje się licencją zawodowej tenisistki.
W sierpniu 2005 otrzymała szansę debiutu w turnieju wielkoszlemowym na US Open. Pokonała tam Chinkę Peng Shuai, ale druga runda okazała się wynikiem wystarczającym, by znaleźć się w gronie stu najlepszych rakiet na świecie. W innych turniejach nie odnosiła większych sukcesów, aczkolwiek warte wspomnienia są jej piłki meczowe, które miała w meczu z Francuzką Marion Bartoli w Québec. Równocześnie wygrywała zawody w kategorii ITF. W 2006 roku zapisała na swoim koncie kilka dobrych rezultatów, wśród których najwyższe to ćwierćfinał w Pattaya, czwarta runda w Indian Wells i trzecia runda w San Diego. To ostatnie dało jej możliwość awansu do czołowej pięćdziesiątki rankingu WTA. Zaliczyła także pierwsze deblowe zawodowe półfinały.
Początkowe miesiące sezonu 2007 były w wykonaniu Finki co najmniej niezadowalające; zawodniczka z Helsinek ani razu nie przeszła pierwszej rundy turnieju głównego. W drugiej połowie roku skupiła się na występach w imprezach ITF, gdzie zdobyła dwa tytuły deblowe, partnerując Marcie Domachowskiej i Ágnes Szávay.
Starty w 2008 rozpoczęła dopiero w maju, kiedy to zagrała w turnieju ITF w Szczecinie, odpadając w drugiej rundzie. W kolejnych dwóch turniejach tej samej rangi odpadała w 1/4 finału i w pierwszej rundzie. Zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA w Budapeszcie, lecz nie dokonała tego. Tydzień później, w Darmstadt poległa w drugiej rundzie. Dzięki dzikiej karcie zagrała w turnieju głównym Nordea Nordic Light Open, gdzie pokonała Aleksandrę Panową z Rosji.
Wygrane turnieje rangi ITF edytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza edytuj
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 01/02/2004 |  Tipton
|
ITF | 10 000 | twarda |  Liana-Gabriela Balaci
|
6:7, 6:2, 6:3 |
| 2. | 22/02/2004 |  Capriolo
|
ITF | 10 000 | dywanowa |  Nika Ožegović
|
7:6, 6:7, 7:6 |
| 3. | 14/04/2004 | Torre del Greco
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Chanelle Scheepers
|
3:6, 6:4, 6:0 |
| 4. | 26/09/2004 | Jersey
|
ITF | 25 000 | twarda | Elena Baltacha
|
3:6, 6:2, 6:1 |
| 5. | 21/09/2005 |  Helsinki
|
ITF | 25 000 | twarda |  Irina Kuzmina
|
6:0, 6:2 |
| 6. | 18/01/2009 | Glasgow
|
ITF | 10 000 | twarda |  Stephanie Vongsouthi
|
4:6, 6:2, 7:6(2) |
| 7. | 09/08/2009 | Savitaipale
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Anett Shutting
|
7:5, 6:1 |
| 8. | 09/03/2014 |  Szarm el-Szejk
|
ITF | 10 000 | twarda | Madrie Le Roux
|
6:2, 6:2 |
| 9. | 03/08/2014 | Savitaipale
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Maria Sakari
|
6:3, 5:7, 6:0 |
| 10. | 07/09/2014 |  Antalya
|
ITF | 10 000 | twarda |  Nungnadda Wannasuk
|
6:0, 6:4 |
| 11. | 27/12/2015 |  Hongkong
|
ITF | 10 000 | twarda |  Chihiro Muramatsu
|
6:1, 6:3 |
Przypisy edytuj
- ↑ Erkki Laine. sports-reference.com. [dostęp 2014-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).
- ↑ Isä Erkki kiertää Emma Laineen mukana. mtv.fi, 2006-06-02. [dostęp 2014-12-29]. (fiń.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-10-19] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-10-19] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-10-19] (ang.).