Etoro

Etoro
Populacja	1300
Miejsce zamieszkania	Papua-Nowa Gwinea (prowincja Southern Highlands)
Język	etoro, inne języki papuaskie
Grupa	ludy papuaskie

Etoro, także: Edolo, Etolo^[1] – lud papuaski żyjący w Papui-Nowej Gwinei. Ich terytorium obejmuje południowe zbocza Mt. Sisa, wzdłuż południowego skraju pasma nowogwinejskich gór centralnych, w pobliżu Płaskowyżu Papuańskiego. Na gruncie antropologii są znani za sprawą praktykowanych przez nich rytuałów, odbywających się między młodymi chłopcami i dorosłymi mężczyznami z plemienia. Etoro wierzą, że młodzi mężczyźni muszą przyjmować spermę członka starszyzny, dzięki czemu mają osiągnąć status dorosłego mężczyzny oraz dojrzeć w sposób prawidłowy^[2].

Według danych z 1977 roku ich populacja wynosi ok. 400 osób^[3]. Według nowszych informacji SIL ich liczebność wynosi ok. 1300 osób^[4].

Posługują się przede wszystkim własnym językiem etoro (edolo, etolo) z postulowanej rodziny transnowogwinejskiej. W użyciu są również inne języki, takie jak beami, huli czy onobasulu^[5].

Przypisy edytuj

↑ Etoro (Edolo, Etolo). W: Barbara A. West: Encyclopedia of the Peoples of Asia and Oceania. New York: Facts On File, Inc., 2009, s. 202. ISBN 978-1-4381-1913-7. OCLC 370717954. [dostęp 2022-07-19]. (ang.).
↑ Joseph Henrich, Steven Heine, Ara Norenzayan. The weirdest people in the world?. „Behavioral and Brain Sciences”. 33 (2–3), s. 61–83; discussion 83–135, 2010. DOI: 10.1017/S0140525X0999152X. PMID: 20550733. (ang.).
↑ Edward L.E.L. Schieffelin Edward L.E.L., The Bau A Ceremonial Hunting Lodge: An Alternative to Initiation, [w:] Gilbert H.G.H. Herdt (red.), Rituals of Manhood: Male Initiation in Papua New Guinea, New Brunswick–London: Transaction Publishers, 1998, s. 155–200, ISBN 0-7658-0405-0, ISBN 978-1-4128-3338-7, OCLC 611608573 (ang.), patrz s. 157.
↑ Heather R. Clarke: Idi olelo beba: pre-reading and writing book. Ukarumpa: Summer Institute of Linguistics, 2000, s. 2. ISBN 978-9980-61-201-4. OCLC 68786137. (ang.).
↑ M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Edolo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-16] (ang.).

[1] Etoro (Edolo, Etolo). W: Barbara A. West: Encyclopedia of the Peoples of Asia and Oceania. New York: Facts On File, Inc., 2009, s. 202. ISBN 978-1-4381-1913-7. OCLC 370717954. [dostęp 2022-07-19]. (ang.).

[2] Joseph Henrich, Steven Heine, Ara Norenzayan. The weirdest people in the world?. „Behavioral and Brain Sciences”. 33 (2–3), s. 61–83; discussion 83–135, 2010. DOI: 10.1017/S0140525X0999152X. PMID: 20550733. (ang.).

[3] Edward L.E.L. Schieffelin Edward L.E.L., The Bau A Ceremonial Hunting Lodge: An Alternative to Initiation, [w:] Gilbert H.G.H. Herdt (red.), Rituals of Manhood: Male Initiation in Papua New Guinea, New Brunswick–London: Transaction Publishers, 1998, s. 155–200, ISBN 0-7658-0405-0, ISBN 978-1-4128-3338-7, OCLC 611608573 (ang.), patrz s. 157.

[4] Heather R. Clarke: Idi olelo beba: pre-reading and writing book. Ukarumpa: Summer Institute of Linguistics, 2000, s. 2. ISBN 978-9980-61-201-4. OCLC 68786137. (ang.).

[Ethnologue-5] M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Edolo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-16] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]