Eugeniusz Lubomirski (1789–1834)
Eugeniusz Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 13 września 1789, zm. 1834), komandor maltański w Wielkim Przeoracie Katolickim w Rosji[1], ziemianin polski, dziedzic Dubrownej.
 Szreniawa bez Krzyża | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Władysław Emanuel Lubomirski, Eugeniusz Adolf Lubomirski, Jan Tadeusz Lubomirski |
Był synem Ksawerego Lubomirskiego i Teofili z Rzewuskich, bratem generała rosyjskiego Konstantego. W 1817 roku ożenił się z Marią z Czackich, córką Tadeusza Czackiego i Barbary z Dębińskich z którą miał czterech synów: Stefana Ksawerego (1819-1900) Władysława Emanuela (1824), Eugeniusza Adolfa (1825) i Jana Tadeusza (1826). Przy urodzeniu czwartego dziecka zmarła jego żona Maria. W 1830 roku w Warszawie poślubił Klementynę Czetwertyńską (1801-1834). Eugeniusz, również podupadający na zdrowiu, wkrótce sam zmarł pozostawiając majątek małoletnim synom.
Wywód przodków edytuj
| 4. Stanisław Lubomirski | ||||||
| 2. Franciszek Ksawery Lubomirski | ||||||
| 5. Ludwika Pociejówna | ||||||
| 1. Eugeniusz Lubomirski | ||||||
| 6. Stanisław Ferdynand Rzewuski | ||||||
| 3. Teofila z Rzewuskich | ||||||
| 7. Katarzyna Karolina z Radziwiłłów córka Michała Kazimierza |
||||||
Przypisy edytuj
- ↑ Jerzy Baranowski, Marcin Libicki, Andrzej Rottermund, Maria Starnawska, Zakon Maltański w Polsce, Warszawa 2000, s. 212.