Eugeniusz Pichell
Eugeniusz Stanisław Pichell, również Pichel (ur. 12 czerwca 1905 we Wzdole Rządowym k. Bodzentyna, zm. 6 grudnia 1976 w Warszawie) – polski artysta grafik[1].
| Data i miejsce urodzenia |
12 czerwca 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 grudnia 1976 |
| Dziedzina sztuki |
grafika artystyczna, wzornictwo przemysłowe, plakat, rysunek |
Życie i twórczość edytuj
Ukończył Państwowe Gimnazujum im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1923, matura)[2] i Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie (1927, absolutorium)[1]. W latach 1932–1934 uczył się prywatnie rysunku i malarstwa u Fryderyka Pautscha i Kazimierza Sichulskiego[1]. W 1939, zmobilizowany do wojska jako podporucznik rezerwy[3], walczył w kampanii wrześniowej jako dowódca 6. kompanii 30 Pułku Strzelców Kaniowskich, biorąc udział w obronie Warszawy[1]. Pełnił również funkcję oficera do zleceń w sztabie dowódcy oddziału ochotniczego gen. Stanisława Bułak-Bałachowicza (Armia „Warszawa”)[3]. 29 września 1939 dostał się w Warszawie do niewoli niemieckiej[3].
Przebywał w obozach jenieckich Nienburg, Wolfsberg i Spittal[3], a następnie w Oflagu II C Woldenberg, gdzie stał się drzeworytnikiem, tworząc m.in. znaczki pocztowe i karty obozowe. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Opolu, od 1945 członek Związku Polskich Artystów Plastyków, w 1950 przeprowadził się do Warszawy[1]. Zajmował się drzeworytnictwem, wzornictwem przemysłowym (projekty szkła użytkowego), rysunkiem i plakatem[1]. W 1960 wykonał Tekę olimpijską przedstawiającą wszystkie konkurencje starożytnej olimpiady, zaprezentowaną na indywidualnej wystawie w kwaterze polskiej w wiosce olimpijskiej na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie (1960), nagrodzoną w konkursie olimpijskim[1].
Zmarł na serce i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 249, rząd 5, miejsce 9)[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Maria Zakrzewska, Eugeniusz Stanisław Pichell, [w:] Internetowy Polski Słownik Biograficzny, t. XXVI, Instytut Historii PAN/Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny, 1981 [dostęp 2024-04-06].
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1923. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2024-04-06].
- ↑ a b c d Innocenty Libura: Dziennik jeńca Oflagu IIC Woldenberg. Konrad Małys OSB (oprac.). Tyniec: Wydawnictwo Benedyktynów, 2022, s. 85. ISBN 978-83-8205-208-4. [dostęp 2024-05-06].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAROLINA PICHEL, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-04-06].
Bibliografia edytuj
- Maria Zakrzewska, Eugeniusz Stanisław Pichell, [w:] Internetowy Polski Słownik Biograficzny, t. XXVI, Instytut Historii PAN/Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny, 1981 [dostęp 2024-04-06].