Eurofima (wagon)

Eurofima – seria wagonów osobowych klasy I i II, które stały się protoplastą standardu Z. Wagony powstały w dwóch seriach liczących w sumie 500 egzemplarzy i są eksploatowane przez 6 przewoźników kolejowych z zachodniej Europy. Nazwa handlowa Eurofima pochodzi od nazwy funduszu Eurofima, z którego przekazano środki na zakup pierwszych wagonów dla kolei austriackich (Europaische Gesellschaft zur Finanzierung von Eisenbahnmaterial). W latach 1980–1982 SGP-Simmering zbudował dla kolei austriackich serię niemalże identycznych wagonów, lecz ze zmienionym wózkiem oraz bez klimatyzacji. Wagony te dostały tylko oznaczenie numeryczne z zakresu 51 81 21-70 500 do 604.

Eurofirma

Wagon Eurofima w barwach SBB
Inne oznaczenia	Avmz207 - (Niemcy) Aomz/Amz, Bmoz/Bmz (Austria) Az, Bz (Włochy) A-I6, B-I6 (Belgia) Am (Szwajcaria) A9u (Francja)
Producent	SGP Simmering FIAT Ferrroviaria
Lata budowy	1977-1978 (prototyp 1976)
Układ osi	2-2
Wymiary
Masa służbowa	42 t
Długość	26,4 m
Szerokość	2825 mm
Wysokość	4050 mm
Parametry eksploatacyjne
Prędkość konstrukcyjna	160 km/h
Maksymalna prędkość eksploatacyjna	160km/h, 200km/h (po modernizacji)
Parametry użytkowe
Liczba miejsc siedzących	54 (klasa I), 66(klasa II)
Liczba miejsc ogółem	54 (klasa I), 66+18 (klasa II)

Eksploatacja

Wagony Eurofima zostały zakupione przez 6 zarządów kolejowych w zachodniej Europie:

• ÖBB: 25 Amoz i 75 Bmoz
• DB: 100 Avmz²⁰⁷ (wyłącznie I klasa)
• FS: 30 Az i 70 Bz
• SNCF: 100 A⁹u (wyłącznie I klasa)
• NMBS-SNCB: 20 A-I6, 60 B-16
• SBB-CFF-FFS: 20 Am (wyłącznie I klasa)