Fatmire Alushi

niemiecka piłkarka

Fatmire Alushi z domu Bajramaj (ur. 1 kwietnia 1988 w Istoku, Kosowo) – niemiecka piłkarka grająca na pozycji pomocnika, mistrzyni świata z 2007, brązowa medalistka z Pekinu. Zdobywczyni trzeciego miejsca w plebiscycie Złotej Piłki w 2010 roku.

Fatmire Alushi
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Fatmire Lira Alushi

Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1988
Istok, Jugosławia

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Paris Saint-Germain

Numer w klubie

19

Kariera juniorska
Lata Klub
1993–1998 DJK/VfL Giesenkirchen
1998–2004 FSC Mönchengladbach
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2009 FCR 2001 Duisburg 84 (30)
2009–2011 1. FFC Turbine Poczdam 40 (29)
2011–2014 1. FFC Frankfurt 27 (10)
2014– Paris Saint-Germain
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005 Niemcy 72 (18)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 8.05.2014.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2008 piłka nożna

Życiorys edytuj

Alushi urodziła się jako drugie dziecko Ismeta i Ganimety. Ma dwójkę rodzeństwa: starszego i młodszego brata. Wraz z rodziną przeniosła się do Niemiec 1993 roku do miejscowości Remscheid[1]. W październiku 2009 roku opublikowała autobiografię pt. Mein Tor ins Leben – Vom Flüchtling zur Weltmeisterin (pl. Moja Brama – Od uchodźcy do Mistrza Świata)[2]. 7 grudnia 2012 została odznaczona Orderem Zasługi Nadrenii Północnej-Westfalii. 10 grudnia 2013 roku wyszła za mąż za piłkarza Enisa Alushi[3].

Kariera piłkarska edytuj

Kariera klubowa edytuj

Alushi rozpoczęła karierę w klubie DJK/VfL Giesenkirchen. Od 1997 do 2004 roku grała w FSC Mönchengladbach. Pierwszym seniorskim klubem zawodniczki był FCR 2001 Duisburg. We wrześniu 2004 roku zadebiutowała w Bundeslidze, a miesiąc później zdobyła pierwszą bramkę w najwyższej klasie rozgrywkowej Niemiec. W tym klubie cztery razy z rzędu zdobyła wicemistrzostwo Niemiec w latach 2005–2008. W sezonie 2008/2009 zdobyła z klubem podwójną koronę zwyciężając w rozgrywkach o Puchar Niemiec oraz Puchar UEFA. Rok później już w drużynie 1. FFC Turbine Poczdam powtórzyła sukces w europejskich pucharach zwyciężając już w nowych rozgrywkach UEFA – Lidze Mistrzów kobiet. W finałowym meczu zdobyła bramkę w serii rzutów karnych. W czasie gdy była zawodniczką klubu z Poczdamu zdobyła również dwukrotnie w sezonach 2009/2010 oraz 2010/2011 mistrzostwo Niemiec. Przed sezonem 2011/2012 przeszła do 1. FFC Frankfurt. Transfer do tego klubu był najwyższym transferem w historii ligi[4]. W połowie czerwca 2014 roku przeniosła się do francuskiego Paris Saint-Germain[5].

Kariera reprezentacyjna edytuj

W seniorskiej reprezentacji Niemiec zadebiutowała w październiku 2005 roku w meczu przeciwko Szkocji. Rok później zdobyła tytuł mistrza Europy do lat 19, zdobywając w meczu przeciwko Belgii bramkę z rzutu karnego. W 2006 podczas mistrzostw świata U-20 uczestniczyła we wszystkich czterech spotkaniach, zdobywając trzy bramki i awansując z reprezentacją Niemiec do ćwierćfinału.

W swoim pierwszym turnieju mistrzostw świata zdobyła złoty medal grając jako rezerwowa w czterech spotkaniach w tym w meczu finałowym. Rok później na igrzyskach w Pekinie zdobyła brązowy medal. W 2009 roku w Finlandii zdobyła swój pierwszy tytuł mistrzyni Europy, zdobywając na nich trzy bramki. Cztery lata później w Szwecji powtórzyła ten sukces. 8 maja 2014 roku w meczu przeciwko Słowacji zdobyła swój pierwszy hattrick podczas występów w seniorskiej reprezentacji[6].

Sukcesy edytuj

Klubowe edytuj

FCR 2001 Duisburg
Turbine Potsdam
FFC Frankfurt

Narodowe edytuj

Indywidualne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Film ab! Jetzt spielen auch die Eltern mit. tagesspiegel.de 23 czerwca 2010.
  2. Lira Bajramaj My Goal into Life. randomhouse.de 21 lutego 2010.
  3. Lira Bajramaj traut sich – und heißt künftig Alushi. rp-online.de 9 grudnia 2013.
  4. Bajramaj-Wechsel läutet neue Ära ein. womensoccer.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-04)].. womensoccer.de 20 kwietnia 2011.
  5. Alushi enticed by Paris. uefa.com 10 czerwca 2014.
  6. Deutsches Team lässt Slowakin.

Linki zewnętrzne edytuj