Jamkówka sznurowata

(Przekierowano z Fibroporia vaillantii)

Jamkówka sznurowata (Fibroporia vaillantii (DC.) Parmasto) – gatunek grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales)[1].

Jamkówka sznurowata
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

Fibroporiaceae

Rodzaj

Fibroporia

Gatunek

jamkówka sznurowata

Nazwa systematyczna
Fibroporia vaillantii (DC.) Parmasto
Consp. System. Corticiac. (Tartu): 177 (1968)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Fibroporia, Fibroporiaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1815 r. Augustin Pyramus de Candolle, nadając mu nazwę Boletus vaillantii. Obecną nazwę nadał mu Erast Parmasto w 1968 r.[1]

Ma około 30 synonimów. Niektóre z nich:

  • Antrodia vaillantii (DC.) Ryvarden 1973
  • Coriolellus vaporarius (Pers.) Domański 1965
  • Fibuloporia vaillantii (DC.) Bondartsev & Singer 1941
  • Tyromyces vaporarius (Pers.) M.P. Christ. 1960[2].

Gatunek ten zaliczany był do różnych rodzajów, w związku z tym ma też wiele nazw polskich. Franciszek Błoński w 1889 r. nadał mu nazwę żagiew delikatna, Maciej Orłoś w 1952 r. porzyca delikatna, Stanisław Domański w 1965 r. sprzążkownica Vaillanta, a Władysław Wojewoda w 2003 r. zarekomendował nazwę jamkówka sznurowata[3]. Znana jest też pod nazwą grzyb domowy biały[4]. Wszystkie są niespójne z aktualną nazwą naukową[1].

Morfologia edytuj

Owocnik

Jednoroczny, rozpostarty, często duży, o grubości do 4 mm, dający się oddzielić od podłoża, miękko włóknisty, w smaku łagodny. Brzeg często szeroki z ryzomorfami, biały do kremowego. Powierzchnia porów w stanie świeżym biała do kremowej, po wyschnięciu miejscami staje się bladobrunatna. Pory okrągłe do kanciastych, 2-4 na mm, w starych owocnikach niektóre są większe. Subikulum miękkie i kosmate, białe, o grubości 1–2 mm. Warstwa rurek w starych okazach osiąga grubość do 4 mm, jest tej samej barwy co subikulum, miękka i watowata, po wysuszeniu nieco krucha[5].

Cechy mikroskopowe

System strzępkowy dimityczny. Strzępki generatywne ze sprzążkami, szkliste, cienkościenne, o średnicy 2-6 µm, strzępki szkieletowe dominujące w kontekście i ryzomorfach, średnio do grubościenne, szkliste, nieseptowane, proste i nierozgałęzione, rzadko rozgałęzione dychotomicznie, o średnicy 2–5 µm, nieamyloidalne. Cystyd brak, cystydiole wrzecionowate, 20–25 × 4–6 µm. Podstawki maczugowate, 4-sterygmowe, 20–28 × 6–8 µm, ze sprzążką bazalną. Basidiospory szeroko elipsoidalne, szkliste, gładkie., nieamyloidalne, 5–7 × 3–4 µm[5].

Cechy płciowe

Grzyb heterotaliczny i tetrapolarny[5].

Gatunki podobne

Jamkówkę sznurowatą zwykle łatwo jest zidentyfikować po brzegu z ryzomorfami, miękkim owocniku i dużych zarodnikach[5].

Występowanie i siedlisko edytuj

Jamkówki sznurowata występuje na niektórych wyspach i wszystkich kontynentach poza Antarktydą. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniona[6]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył 10 jej stanowisk z uwagą, że jest to gatunek rzadki[3]. Aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście grzybów zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny występujący w lasach na martwym drewnie drzew liściastych i iglastych, także w ogrodach botanicznych i na drewnie budowlanym (np. na drewnianych elementach mostów)[3]. Występuje głównie na drewnie drzew iglastych (sosna Pinus i świerk Picea), bardzo rzadko na twardym drewnie drzew liściastych, takich jak buk Fagus, wiśnia dzika Prunus avium i dąb Quercus. Najczęściej spotykana jest na stosach desek i innej tarcicy, na drewnie konstrukcyjnym w kopalniach, piwnicach i w innych wilgotnych miejscach[5].

Znaczenie edytuj

Jest jednym z grzybów domowych, gatunków rozwijających się na drewnie w budynkach. Powoduje brunatną zgniliznę drewna podobną do wywoływanej przez stroczka domowego (Serpula lacrymans). Powoduje jednak mniejsze pęknięcia drewna, a płaty grzybni powietrznej zawsze są białe. Odróżnia się także ryzomorfami; są zawsze białe, znacznie cieńsze i giętkie[8].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2023-02-14] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-02-14] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 58, ISBN 83-89648-09-1.
  4. AGrzyb domowy biały [online], Nagrzyby.pl [dostęp 2023-02-14].
  5. a b c d e L. Ryvarden, R.L. Gilbertdon, European polypores. Part 1, „Synopsis fungorum”, 6, Mycobank, s. 1–387 [dostęp 2023-02-15].
  6. Występowanie Fibroporia vaillantii na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-02-14].
  7. Aktualne stanowiska jamkówki sznurowatej w Polsce [online], Internetowy atlas grzybów [dostęp 2023-02-14].
  8. Karol Manka, Fitopatologia leśna, Warszawa: PWRiL, 2005, s. 341–344, ISBN 83-09-01793-6.