Franz Preuschoff
Franz Nicolaus Preuschoff (ur. 4 grudnia 1906 w Braniewie, zm. 23 marca 1987 w Seligenstadt nad Menem) – niemiecki inżynier i mechanik pokładowy, uczestnik wyprawy arktycznej w 1938–1939, podczas wojny podporucznik (leutnant) Luftwaffe.
 Leutnant
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Późniejsza praca |
inżynier pokładowy |
Życiorys edytuj
Franz Preuschoff urodził się w Braniewie i tu uczęszczał do szkoły aż do trzeciej klasy gimnazjum (oberteria). Następnie został mechanikiem pokładowym, radiooperatorem (1927) i inżynierem pokładowym. W 1932 wyjechał się do Kolumbii i tam rozpoczął pracę w towarzystwie lotniczym.
W okresie od 12 grudnia 1938 do 12 kwietnia 1939 roku brał udział w niemieckiej ekspedycji antarktycznej (niem. Deutsche Antarktische Expedition) kierowanej przez Alfreda Ritschera. Wyprawa została zorganizowana w ramach czteroletniego planu Hermanna Göringa w celu zdobycia bazy lądowej dla niemieckiego wielorybnictwa w Antarktyce[1]. Ekspedycja ruszyła na statku „Schwabenland”, z którego prowadzono loty zwiadowcze[1] na dwóch wodnosamolotach Dornier Do J „Bores” i „Passat”[2]. Zbadano wybrzeże Antarktydy wcześniej eksplorowane przez Norwegów i wykonano zdjęcia lotnicze obszaru między 5°W a 15°E do około 75°S[3]. Zbadano obszar o powierzchni ok. 600 000 km², z czego 350 000 km² obfotografowano z powietrza[1]. Jednak z uwagi na brak odpowiedniej dokładności większość fotografii okazała się bezużyteczna do celów kartograficznych[4].
25 maja 1939 magazyn Berliner Illustrirte Zeitung opublikował bez zezwolenia kierownika ekspedycji małą mapę odkrytych gór i poligonów lotu. Mapa ta została narysowana przez mechanika pokładowego Franza Preuschoffa i stąd była określana jako „mapa Preuschoffa”. Została ona później włączona do mapy Antarktydy z 1939 roku w skali 1:10 000 000. W 1941 opublikowano książkę popularnonaukową o wyprawie, która przez ponad 60 lat była jedynym raportem dostępnym dla szerszej grupy osób. Brak dostępu do informacji sprawił, że wokół wyprawy i nowo odkrytej Nowej Szwabii zaczęły krążyć mity i teorie spiskowe[5].
W 1943 roku, gdy na dom Franza Preuschoffa w Berlinie spadła bomba, ewakuował rodzinę ze stolicy do ziemi swoich ojców – do Braniewa w Prusach Wschodnich. Tam zamieszkała ona przy ul. Schulstraße 9 (obecnie ul. Marynarska)[6][7]. Po wojnie Franz Preuschoff opuścił wraz z rodziną Braniewo i drogą powietrzną przedostał się na wyspę Sylt. W latach 1955–1957 jako inżynier pokładowy w Lufthansie wykonał 38 lotów z Hamburga do Nowego Jorku. W latach 1957–1961 mieszkał w Hamburgu, następnie w Berlinie, a ostatecznie osiadł w Seligenstadt nad Menem (w Hesji). Tam zmarł 23 marca 1987 roku. Pochowany został na Starym Cmentarzu (Alter Friedhof)[8][9].
Życie prywatne edytuj
Franz Preuschoff zawarł w 1934 roku związek małżeński z Anni Jacobine Jensen. Mieli trójkę dzieci: Franza (ur. 1935 w Bogocie), Monikę (ur. 1937 w Berlinie) i Barbarę (ur. 1943 w Jędrychowie koło Fromborka)[8].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Georgi 1963 ↓, s. 126.
- ↑ Lüdecke 2015 ↓, s. 111.
- ↑ Store norske leksikon ↓.
- ↑ Mills 2003 ↓, s. 553.
- ↑ Polski.wiki, Niemiecka Wyprawa Antarktyczna 1938/39 (Deutsche Antarktische Expedition 1938/39) 2021 – Polski.wiki [online], polski.wiki [dostęp 2022-05-16] (ang.).
- ↑ Stadt Braunsberg im Ermland: ein Familienbuch, von Walter Merten, 1976.
- ↑ Straßenverzeichnis von Braunsberg polnisch-deutsch [online], www.braunsberg-ostpreussen.de [dostęp 2022-05-21].
- ↑ a b Die Preuschoff-Familien aus Ostpreußen Herkunft und Ausbreitung von Preuschhof, EckhardCasper, Birgit.
- ↑ Die Preuschoff – Familien aus Ostpreußen Herkunft und Ausbreitung Eckhard Preuschhof 6. Aufl. Homberg/Efze 2016.