Wikipedia

Funkcja pasywna słownika

Funkcja pasywna słownika, słownik pasywny – funkcja słownika dwujęzycznego (bilingwalnego) zorientowana na rozumienie tekstów obcojęzycznych[1][2]

O funkcji pasywnej słownika bilingwalnego, o słownikach pasywnych mówimy wtedy, gdy językiem wyjściowym jest język obcy a docelowym język ojczysty. Taki słownik służący głównie do recepcji tekstów w obcym języku lub ich tłumaczenia na język ojczysty wymaga bogatej makrostruktury. I tak słownik niemiecko-polski dla użytkownika polskiego powinien zawierać jak najwięcej niemieckich wyrazów hasłowych (w tym słownictwo fachowe i regionalizmy) i możliwie wiele informacji na ich temat. Przy polskich ekwiwalentach takie informacje są z reguły zbędne. Słowniki pasywne mogą dobrze służyć osobom, które posiadają odpowiednie kompetencje w zakresie języka docelowego i chcą zrozumieć tekst w języku obcym[3].

Dla polskiego odbiorcy optymalne jest połączenie słownika pasywnego (przykładowo: w części niemiecko-polskiej) ze słownikiem aktywnym (w części polsko-niemieckiej)[4].

Funkcję pasywną dla niemieckiego, angielskiego czy francuskiego odbiorcy pełnią odpowiednio słowniki polsko- niemieckie, słowniki polsko- angielskie, słowniki polsko-francuskie.

Nie należy pojęcia „pasywny” (funkcja pasywna) rozumieć jako brak aktywności użytkownika słownika, lecz jako odniesienie do recepcji obcojęzycznego tekstu[5][6].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Agnieszka Frączek/Ryszard Lipczuk: Krótki leksykon wybranych pojęć leksykograficznych, [w:] Słowniki polsko–niemieckie i niemiec-ko–polskie. Historia i teraźniejszość. Wołczkowo 2004, s. 18 n.
  2. ↑ Renata Nadobnik: Znaczenie słowników bilingwalnych w dydaktyce języka niemieckiego w Polsce. Gorzów 2010, s. 13 n.
  3. ↑ Agnieszka Frączek/Ryszard Lipczuk: Krótki leksykon wybranych pojęć leksykograficznych, [w:] Słowniki polsko–niemieckie i niemiecko–polskie. Historia i teraźniejszość. Wołczkowo 2004, s. 19.
  4. ↑ Renata Nadobnik: Znaczenie słowników bilingwalnych w dydaktyce języka niemieckiego w Polsce. Gorzów 2010, s. 14.
  5. ↑ Franz Josef Hausmann/ Reinhold Otto Werner: Spezifische Bauteile und Strukturen zweisprachiger Wörterbücher, [w:] (red.) F. J. Hausmann et al., Wörterbücher. Dictionaries. Dictionnaires. Ein internationales Handbuch zur Lexikographie. Berlin: de Gruyter, 1991, s. 2741.
  6. ↑ Agnieszka Frączek: Zur Geschichte der deutsch-polnischen und polnisch-deutschen Lexikographie (1772 – 1868). Tübingen: Max Niemeyer, 1999, s. 20.

Bibliografia edytuj

  • Agnieszka Frączek/Ryszard Lipczuk: Krótki leksykon wybranych pojęć leksykograficznych, [w:] Słowniki polsko–niemieckie i niemiecko–polskie. Historia i teraźniejszość. Wołczkowo: Oficyna In Plus, 2004, s. 9–21. ISBN 83-89402-06-8.
  • Agnieszka Frączek: Zur Geschichte der deutsch-polnischen und polnisch-deutschen Lexikographie (1772 – 1868). Tübingen: Max Niemeyer, 1999. ISBN 3-484-30993-8.
  • Franz Josef Hausmann/ Reinhold Otto Werner: Spezifische Bauteile und Strukturen zweisprachiger Wörterbücher, [w:] (red.) F. J. Hausmann et al., Wörterbücher. Dictionaries. Dictionnaires. Ein internationales Handbuch zur Lexikographie. Berlin: de Gruyter, 1991, s. 2729–2769.
  • Hans Peder Kromann/Theis Riiber/Poul Rosbach: Überlegungen zu Grundfragen der zweisprachigen Lexikographie, [w:] Studien zur neuhochdeutschen Lexikographie V, ed. by H. E. Wiegand. Hildesheim – New York: Olms, 1984, s. 159 – 238.
  • Magdalena Lisiecka-Czop: Kinderwörterbücher. Lexikografische und glottodidaktische Eigenschaften am Beispiel deutsch-polnischer und polnisch-deutscher Wörterbücher. Frankfurt a. M.: Peter Lang, 2013, rozdz. 1.1.3. Wörterbuchfunktionen, s. 24-27. ISSN 2192-3310, ISBN 978-3-631-62895-9.
  • Renata Nadobnik: Znaczenie słowników bilingwalnych w dydaktyce języka niemieckiego w Polsce. Gorzów: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, 2010. ISBN 978-83-89682-73-4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Funkcja_pasywna_słownika&oldid=72303458”