Wikipedia

Gerhard Schallert

austriacki skoczek narciarski

Gerhard Schallert (ur. 20 marca 1975) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant kraju, trzykrotny medalista zimowej uniwersjady w latach 1997 i 1999, wicemistrz świata juniorów w drużynie z 1993 roku.

Gerhard Schallert
Data urodzenia

20 marca 1975[1]

Klub

SC Brandnertal Bludenz[2]

Reprezentacja

 Austria

Debiut w PŚ

22 stycznia 1994 w Sapporo (45. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

23 stycznia 1994 w Sapporo (30. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Harrachov 1993 drużynowo
Uniwersjada
srebro Muju 1997 drużynowo
srebro Štrbské Pleso 1999 drużynowo
brąz Muju 1997 normalna
Alpen Cup
srebro 2. miejsce
1992/1993

W Pucharze Świata po raz pierwszy zaprezentował się podczas kwalifikacji do konkursu Turnieju Czterech Skoczni w 1994 roku w Innsbrucku. Pierwszy raz w konkursie głównym wystąpił 22 stycznia tego roku w Sapporo i zajął w nim 45. miejsce. Dzień później zdobył pierwszy w karierze punkt do klasyfikacji generalnej cyklu, zajmując 30. miejsce. Łącznie w swojej karierze pięciokrotnie plasował się w czołowej trzydziestce zawodów Pucharu Świata. Najwyższe, 23. miejsce w zawodach tej rangi osiągnął 15 grudnia 1996 w Harrachovie.

W sezonie 1992/1993 wygrał dwa kończące sezon konkursy Pucharu Europy w Gällivare (3 i 4 kwietnia 1993). Wcześniej, 27 marca tego roku uplasował się na drugim miejscu w Ruce, przegrywając z Toni Nieminenem. W cyklu kontynuującym Puchar Europy – Pucharze Kontynentalnym czterokrotnie zajął miejsca na podium. W sezonie 1993/1994 dwukrotnie był trzeci – 29 grudnia 1993 w Sankt Aegyd i 9 stycznia 1994 w Gallio, sezon później uplasował się na drugim miejscu podczas konkursu w Iron Mountain, a w sezonie 1995/1996 zajął trzecie miejsce w pierwszym konkursie w Zaō.

W latach 1990–1993 startował w zawodach z cyklu Alpen Cup. Dwukrotnie w konkursach w sezonie 1992/1993 stał na podium – 6 stycznia 1993 w Villach był trzeci, a 30 stycznia tego roku w Reit im Winkl zwyciężył. Dzięki temu zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej cyklu.

W 1993 roku został wicemistrzem świata juniorów w konkursie drużynowym na mistrzostwach w Harrachovie. W konkursie indywidualnym zajął dziewiąte miejsce.

W 1997 roku uczestniczył w uniwersjadzie w Muju. W konkursach skoków zdobył dwa medale – brązowy w zawodach indywidualnych na normalnej skoczni i srebrny w zawodach drużynowych. W konkursie indywidualnym na dużej skoczni zajął siódme miejsce. Dwa lata później na uniwersjadzie w Popradzie ponownie został wicemistrzem w konkursie drużynowym.

Jest bratem Richarda Schallerta, skoczka i trenera skoków narciarskich, od 2014 roku głównego trenera czeskiej kadry narodowej.

Życie prywatne edytuj

Gerhard Schallert urodził się w 1975 roku[3]. Jego bratem jest Richard Schallert (ur. 1964)[2][4], najpierw skoczek, a później trener skoków narciarskich, od 2014 główny szkoleniowiec reprezentacji Czech[5]. Gerhard i Richard mają ponadto braci Rolanda (ur. 1969) i Klausa (ur. 1973)[2], którzy również startowali w juniorskich zawodach w skokach narciarskich[6][7] oraz Martina[8].

Przebieg kariery edytuj

Początki kariery (do 1990) edytuj

W grudniu 1985 i styczniu 1986 stanął na podium zawodów w kategorii dzieci – w grudniu w Riezlern był trzeci za Alexandrem Betzem i Andreasem Beckiem[9], a w styczniu zwyciężył w Bezau[10]. W dziecięcych i szkolnych zawodach startował również w kolejnych kilku latach. W kwietniu 1988 zajął trzecie miejsce w wiosennym konkursie skoków w Dornbirn, przegrywając ze swoim bratem Klausem i z Seppem Zehnderem[11]. W lipcu 1989 triumfował w międzynarodowych zawodach do lat 14 rozegranych na igelicie w Oberstdorfie[12]. W sierpniu tego samego roku w Garmisch-Partenkirchen został nieoficjalnym letnim wicemistrzem świata dzieci do lat 14 w konkursie indywidualnym, przegrywając z Zoranem Zupančičem[13] oraz mistrzem w zawodach drużynowych, w których wystąpił wraz z Richardem Foldlem, Martinem Höllwarthem i Mario Stecherem[14]. W marcu 1990 stanął na trzecim stopniu podium zawodów OPA w swojej wiekowej kategorii (roczniki od 1975) w Breitenbergu[15] i również na trzecim stopniu zawodów Raiffeisen w Riezlern[16].

Lata 1990–1992 edytuj

 
Toni-Seelos Olympiaschanze (po prawej) w Seefeld – skocznia, na której Schallert w 1991 roku zadebiutował w zawodach Pucharu Europy

W grudniu 1990 roku w Andelsbuch zadebiutował w zawodach z cyklu Alpen Cup, zajmując w nich 32. miejsce[17]. W sezonie 1990/1991 wystartował we wszystkich sześciu konkursach tego cyklu, trzykrotnie plasując się w czołowej piętnastce zawodów, dającej punkty do klasyfikacji generalnej. Po raz pierwszy zdobył punkty podczas konkursu w Predazzo zorganizowanym 12 stycznia 1991. Uplasował się w nim na czwartym miejscu, za Milanem Kučerą, Damjanem Frasem i Markiem Nölke[18]. W kolejnym konkursie, 19 stycznia w Täsch, Austriak zajął siódme miejsce[19]. Punkty zdobył również za jedenaste miejsce w Les Rousses[20]. W klasyfikacji generalnej cyklu Schallert uplasował się na jedenastej pozycji[21]. W lutym 1991 roku po raz pierwszy zaprezentował się w zawodach Pucharu Europy. W konkursie rozegranym w Seefeld zajął on 30. miejsce w gronie 64 zawodników. Do zdobycia pierwszych w karierze punktów, czyli do 15. miejsca, które zajmował Thomas Klauser, zabrakło mu 18,7 punktu[22]. W sezonie 1990/1991 dwukrotnie stanął na podium zawodów juniorskich. Najpierw, 21 lutego w Reit im Winkl, zajął drugie miejsce w memoriale Franza Haslbergera w kategorii dla skoczków w wieku 16 lat. Przegrał wówczas rywalizację z Adolfem Gruggerem[23]. Z tym zawodnikiem, a także z Jozefem Wallerem, przegrał w zawodach OPA w tej samej kategorii wiekowej, rozegranych 3 marca w Einsiedeln[24].

Latem 1991 roku wystąpił w dwóch konkursach juniorskich na igelicie w Oberstdorfie. W pierwszych zajął drugie[25], a w drugich piąte miejsce[26]. W sezonie zimowym wystartował w czterech z siedmiu konkursów z cyklu Alpen Cup 1991/1992, jednak tym razem tylko jeden raz zdołał wywalczyć punkty do klasyfikacji generalnej[3] – 15 lutego 1992 w Hinterzarten zajął 14. miejsce[27].

Sezon 1992/1993 edytuj

 
Franz-Haslberger-Schanze w Reit im Winkl – skocznia, na której Schallert w 1993 roku zwyciężył w zawodach Alpen Cup

W sezonie 1992/1993 zaprezentował się w czterech pierwszych konkursach cyklu Alpen Cup. We wszystkich uzyskał miejsca w czołowej dziesiątce zawodów – w Planicy był dziewiąty[28], w Villach trzeci[29], w Predazzo ósmy[30], a w Reit im Winkl odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie tej rangi[31]. Dzięki temu w łącznej klasyfikacji Alpen Cup zajął drugie miejsce z dorobkiem 55 punktów. W klasyfikacji tej przegrał z Adolfem Gruggerem, a drugie miejsce zajmował ex aequo z Andreasem Beckiem i Gerhardem Gattingerem[32]. Pomiędzy startami w Alpen Cupie, 10 stycznia wystąpił w zawodach Pucharu Europy w Wörgl, jednak zajął w nich 40. miejsce[33]. W sezonie 1992/1993 zdobył jednak pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji tego cyklu, pięciokrotnie plasując się w pierwszej dziesiątce zawodów. Najpierw, w norweskiej Sprovie zajął siódme[34] i ósme miejsce[35]. Następnie, w fińskiej Ruce po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Europy, zajmując drugie miejsce za Toni Nieminenem[36]. W ostatnich konkursach sezonu, w szwedzkim Gällivare Schallert dwukrotnie zwyciężył[37][38], dzięki czemu zapewnił sobie dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej[21].

W marcu 1993 roku wystartował w mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym w Harrachovie. W konkursach skoków zajął dziewiąte miejsce indywidualnie[39] i drugie drużynowo. Srebrny medal w drużynie zdobył wspólnie z Andreasem Wildhölzlem, Ingemarem Mayrem i Thomasem Kuglitschem[40].

Sezon 1993/1994 edytuj

 
Ōkurayama w Sapporo – skocznia, na której Schallert w 1994 roku zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata

W grudniu 1993 roku w Lillehammer po raz pierwszy po przekształceniu Pucharu Europy w Puchar Kontynentalny Schallert wystąpił w zawodach tego cyklu. W pierwszym starcie zajął 37. miejsce, w drugim był 29. i zdobył pierwsze dwa punkty do klasyfikacji generalnej. W grudniu uczestniczył jeszcze w pięciu zawodach Pucharu Kontynentalnego, za każdym razem punktując – w konkursach w Oberwiesenthal, Lauschy, Wörgl i Sankt Moritz plasował się w drugiej dziesiątce[3], a w Sankt Aegyd stanął na najniższym stopniu podium, ulegając Klausowi Huberowi i Christianowi Moserowi[41]. W styczniu 1994 roku po raz pierwszy w karierze wziął udział w kwalifikacjach do konkursów Pucharu Świata. Wystartował w kwalifikacjach w Innsbrucku i Bischofshofen, zawodach 42. Turnieju Czterech Skoczni, jednak ani razu nie awansował do konkursu głównego[3]. Po występie w Bischofshofen udał się do Gallio, gdzie ponownie zajął trzecie miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego, tym razem przegrywając z Nicolasem Jeanem-Prostem i Ronny Hornschuhem[42]. Niecałe dwa tygodnie po tym starcie ponownie wystąpił w Pucharze Świata, tym razem w dwóch konkursach Sapporo. W obu przypadkach zaprezentował się w zawodach głównych – 22 stycznia był 45., a dzień później 30., dzięki czemu zdobył pierwszy w karierze punkt do klasyfikacji generalnej PŚ[3].

Do końca sezonu zimowego 1993/1994, tj. w lutym i marcu 1994, Schallert występował w Pucharze Kontynentalnym. Łącznie jeszcze jedenastokrotnie zaprezentował się w zawodach tej rangi, w tym sześciokrotnie uplasował się w pierwszej trzydziestce dającej punkty do klasyfikacji generalnej. Trzy razy zajął miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów – 11 lutego w Ruhpolding był piąty, 26 lutego w Schönwaldzie ósmy, a 10 marca w Zakopanem siódmy. Punkty zdobył również 13 lutego w Planicy (28. miejsce) oraz 12 i 13 marca w Szczyrbskim Jeziorze (22. i 16. miejsce)[3].

Sezon 1994/1995 edytuj

W sierpniu i wrześniu 1994 zaprezentował się w dwóch z trzech konkursów pierwszej edycji Letniego Grand Prix w skokach na igelicie. W Hinterzarten odpadł w kwalifikacjach, a w Stams zajął 47. miejsce[3]. W klasyfikacji łącznej tego cyklu zajął 64. miejsce w gronie 70 sklasyfikowanych skoczków[43].

Sezon 1994/1995 w Pucharze Kontynentalnym rozpoczął od 27. i 32. miejsca w konkursach w Lillehammer na początku grudnia 1994[44][45]. Kilka dni później wziął udział w zawodach Pucharu Świata na normalnej skoczni w Planicy, jednak nie zdobył w nich punktów do klasyfikacji – w pierwszym konkursie zajął 39[46], a w drugim 42. miejsce[47]. W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia zajął siódme miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Sankt Moritz[48]. Na przełomie 1994 i 1995 roku drugi raz w karierze wziął udział w Turnieju Czterech Skoczni. W jego 43. edycji wystartował jednak dwukrotnie w zawodach głównych (45. miejsce w Garmisch-Partenkirchen[49] i 28. w Bischofshofen[50]), dwukrotnie start zakończył na seriach kwalifikacyjnych (w Oberstdorfie i Innsbrucku)[3]. Rezultat z Bischofshofen dał mu trzy punkty do klasyfikacji Pucharu Świata. W Turnieju Czterech Skoczni został sklasyfikowany na 45. miejscu[21].

Po zakończeniu turnieju wystąpił jeszcze w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata w Willingen, jednak nie zdołał awansować do zawodów głównych. Następnie powrócił do rywalizacji w Pucharze Kontynentalnym, w którym startował już do końca sezonu zimowego. W konkursach zaliczanych do klasyfikacji generalnej jedenastokrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W styczniu dokonał tego cztery razy – był siódmy w Courchevel, piąty w Szczyrbskim Jeziorze i dwukrotnie czwarty w Zakopanem. W rozegranych na początku lutego konkursach Turnieju Trzech Skoczni trzykrotnie uplasował się w dziesiątce – w Reit im Winkl był dziewiątym, w Saalfelden siódmy, a w Ruhpolding dziesiąty[3]. Dzięki temu w klasyfikacji turnieju zajął siódme miejsce[21]. W lutym zajął jeszcze drugie miejsce (za Ladislavem Dluhošem) w konkursie w Iron Mountain[51]. Ponadto był drugi w Iron Mountain, piąty w Westby i szósty w Ishpeming w zawodach niezaliczanych do klasyfikacji cyklu. W marcu został sklasyfikowany na dziewiątym miejscu w Turnieju Schwarzwaldzkim[21], po zajęciu 11. i 13. miejsca w konkursach PK w Schönwaldzie. W kończących sezon kwietniowych zawodach w Gällivare i Rovaniemi trzykrotnie był w pierwszej dziesiątce – w Szwecji szósty, a w Finlandii czwarty i piąty[3]. Łącznie dało mu to 632 punkty i piątą pozycję w klasyfikacji generalnej cyklu. Do triumfatora klasyfikacji generalnej, Olli Happonena, Schallert stracił 235 punktów, a do trzeciego zawodnika tej klasyfikacji, Risto Jussilainena, 19 punktów[52].

Sezon 1995/1996 edytuj

Latem 1995 roku wystąpił w Letnim Grand Prix. W Kuopio nie przebrnął kwalifikacji, a w Stams zajął 45. miejsce[3]. W klasyfikacji cyklu był 67[21].

W grudniu w sezonie zimowym 1995/1996 uczestniczył w konkursach Pucharu Świata. Spośród pięciu grudniowych startów w zawodach tej rangi tylko raz nie awansował do konkursu głównego – 8 grudnia w Villach[3]. Dwukrotnie zdobył punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata – 12 grudnia w Predazzo zajął 29. miejsce[53], a 17 grudnia w drugim konkursie w Chamonix był 28[54]. Ponadto na dużej skoczni w Planicy uplasował się na 49.[55], a w pierwszym konkursie w Chamonix na 42. miejscu[56]. W styczniu 1996 roku wziął udział w kwalifikacjach do austriackich konkursów 44. Turnieju Czterech Skoczni, jednak ani w Innsbrucku, ani w Bischofshofen nie awansował do zawodów głównych[3].

Po turnieju powrócił do startów w Pucharze Kontynentalnym i to w nim występował do końca sezonu zimowego. Łącznie w sezonie 1995/1996 trzynaście razy uczestniczył w zawodach zaliczanych do klasyfikacji tego cyklu. Pierwsze w sezonie punkty wywalczył 12 stycznia w Reit im Winkl, zajmując szesnaste miejsce. W kolejnych dwóch konkursach Turnieju Trzech Skoczni, w Saalfelden i Berchtesgaden, również plasował się w drugiej dziesiątce stawki (na 14. i 19. miejscu)[3], dzięki czemu zajął dwunaste miejsce w klasyfikacji łącznej turnieju[21]. W dalszej części sezonu pięciokrotnie plasował się w pierwszej dziesiątce zawodów PK. W styczniu dokonał tego trzykrotnie – w Libercu był dziesiąty i szósty, a w Seefeld ósmy[3]. Najlepsze rezultaty w sezonie osiągnął w marcowych konkursach w Zaō – w pierwszym z nich był trzeci za Frankiem Reichelem i Naoto Itō[57], a w drugim piąty. W pierwszej dziesiątce ukończył również zawody w Braunlage (na czwartym i siódmym miejscu), jednak nie były one premiowane punktami PK[3]. Łącznie w sezonie zebrał 258 punktów i zajął 34. miejsce w klasyfikacji Pucharu Kontynentalnego. Z kolei zdobyte 3 punkty w Pucharze Świata uplasowały go na 91. miejscu w tym cyklu[21].

Lata 1996–1999 edytuj

 
MS 1970 B (po prawej) w Szczyrbskim Jeziorze – skocznia, na której Schallert w 1999 roku został wicemistrzem uniwersjady

Latem 1996 roku wystąpił w siedmiu konkursach Pucharu Kontynentalnego. Pięć z tych występów dało mu punkty do klasyfikacji generalnej cyklu. Najlepszy rezultat osiągnął 8 września we Frenštácie pod Radhoštěm, gdzie był czwarty. Ponadto zapunktował 18 sierpnia w Zakopanem (12. miejsce), 22 września w Hakubie (27. miejsce) oraz 26 i 27 września w Muju (16. i 25. miejsce)[3].

W sierpniu i wrześniu dwukrotnie wystartował również w zawodach Letniego Grand Prix – 28 sierpnia w Predazzo był 45., a 1 września w Stams zajął 28. miejsce[3]. Dało mu to 3 punkty do klasyfikacji generalnej i 52. miejsce w cyklu[21].

Sezon zimowy rozpoczął od występu w Pucharze Świata w Harrachovie. Do pierwszego konkursu się nie zakwalifikował[3], w drugim zajął 23. miejsce[58]. Tym samym zdobył 8 punktów do klasyfikacji generalnej[21] i osiągnął najlepsze w karierze miejsce w zawodach Pucharu Świata[3]. Następnie wziął udział w trzech konkursach Pucharu Kontynentalnego i we wszystkich zajął miejsca w drugiej dziesiątce – w Brotterode był dziewiętnasty, w Lauschy szesnasty, a w Sankt Moritz dwudziesty[3].

Na przełomie grudnia 1996 i stycznia 1997 po raz ostatni w karierze wystąpił w Turnieju Czterech Skoczni, a konkretnie w 45. jego edycji. Do pierwszych trzech zawodów się nie zakwalifikował[3], a w czwartym (w Bischofshofen) zajął 38. miejsce[59]. Był to ostatni występ Schallerta w zawodach Pucharu Świata[3]. Cykl w tym sezonie ukończył na 88. miejscu w klasyfikacji generalnej[60].

W styczniu wziął udział w pięciu konkursach Pucharu Kontynentalnego i we wszystkich wywalczył punkty, a dwukrotnie uplasował się w pierwszej dziesiątce – 10 stycznia w Ramsau był piąty, a 18 stycznia w Oberhofie dziesiąty[3]. Na przełomie stycznia i lutego uczestniczył w zimowej uniwersjadzie w Muju. W pierwszym konkursie skoków, indywidualnym na normalnej skoczni, zdobył brązowy medal. Przegrał wówczas tylko z Łukaszem Kruczkiem i Yoshiharu Ikedą[61]. Cztery dni później Schallert zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. Zespół austriacki, w którym wystąpili także Alexander Pointner, Christian Reinthaler i Werner Schuster, przegrał z reprezentacją Japonii o 3 punkty[62]. W drugim konkursie indywidualnym, rozegranym 2 lutego na dużym obiekcie, Schallert został sklasyfikowany na siódmym miejscu[63].

Po uniwersjadzie, do końca sezonu zimowego, startował w Pucharze Kontynentalnym. W siedmiu z ośmiu startów zdobył punkty do klasyfikacji cyklu, a czterokrotnie zakończył konkurs w czołowej dziesiątce. Starty zakończone w pierwszej dziesiątce osiągnął 22 lutego w Iron Mountain (10. miejsce), 1 marca w Ishpeming (7. miejsce), 9 marca w Braunlage (4. miejsce) i 15 marca w Vikersund (10. miejsce)[3]. W całym sezonie zebrał 401 punktów, dzięki czemu zajął 19. miejsce w klasyfikacji końcowej[21].

W styczniu 1999 roku wziął udział w zimowej uniwersjadzie w Popradzie. W drużynowym konkursie skoków, rozegranym na normalnej skoczni w Szczyrbskim Jeziorze, zdobył srebrny medal. W zespole Austrii, poza Schallertem, wystąpili Fabian Ebenhoch, Christian Reinthaler i Gerhard Gattinger. Do złotych medalistów, Japończyków, zabrakło im 38 punktów[64].

Osiągnięcia edytuj

Uniwersjada edytuj

Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3. 26 stycznia 1997   Muju Muju Resort K-90 ind. 92,0 90,5 238,0 15,5 Łukasz Kruczek[61]
2. 30 stycznia 1997   Muju Muju Resort K-90 druż.[a] 93,5 94,0 720,0 (248,0) 3,0 Japonia[62]
7. 2 lutego 1997   Muju Muju Resort K-120 ind. 126,5 115,0 232,2 47,9 Yoshiharu Ikeda[63]
2. 26 stycznia 1999   Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 druż.[b] 85,5 87,0 633,0 (214,0) 38,0 Japonia[64]

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2. 3 marca 1993   Harrachov Čerťák K-90 druż.[c] 82,5 96,0 845,8 (221,6) 13,2 Finlandia[40]
9. 5 marca 1993   Harrachov Čerťák K-90 ind. 84,0 82,5 203,4 29,8 Janne Ahonen[39]

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[65]
1993/1994 94.
1994/1995 91.
1995/1996 89.
1996/1997 88.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Sezon 1993/1994
                                      punkty
- - - - - - - q q - - - 45 30 - - - - - 1
Sezon 1994/1995
                                          punkty
39 42 q 45 q 28 q - - - - - - - - - - - - - - 3
Sezon 1995/1996
                                                        punkty
- - q 49 29 42 28 - - - q q - - - - - - - - - - - - - - - - 5
Sezon 1996/1997
                                                  punkty
- - - - q 23 q q q 38 - - - - - - - - - - - - - - - 8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

42. Turniej Czterech Skoczni
        Nota Miejsce[3]
– – q q – –
43. Turniej Czterech Skoczni
        Nota Miejsce[66]
q 45. q 28. 256,2 45.
44. Turniej Czterech Skoczni
        Nota Miejsce[3]
– – q q – –
45. Turniej Czterech Skoczni
        Nota Miejsce[67]
q q q 38. 83,4 71.

Puchar Europy edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[21]
1990/1991 niesklasyfikowany
1992/1993 9.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Europy edytuj

Sezon 1990/1991
                                      punkty
- - - - - - - - - - - - 30 - - - - - - 0
Sezon 1992/1993
                                            punkty
- - - - - - 40 - - - - - - - - - - 7 8 2 1 1 87
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[21]
1993/1994 13.
1994/1995 5.
1995/1996 34.
1996/1997 19.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Sezon 1993/1994
                                                                        punkty
37 29 15 18 12 17 3 3 - - - - - - 5 31 28 - - 8 - 45 - - - - 32 - 7 - 22 16 - - 40 40 327
Sezon 1994/1995
                                                                                punkty
27 32 - - - 7 - - - - - - - 7 26 5 4 4 - - - - - 9 7 10 29 2 13 - - - 11 13 19 12 35 6 4 5 632
Sezon 1995/1996
                                                                                    punkty
- - - - - - - - 37 16 14 19 - - - 73 10 6 8 - - - - - - - - - - - - 51 3 5 - - - - - - 21 51 258
Sezon 1996/1997
                                                                                            punkty
42 12 4 42 27 16 25 - - 19 16 20 - - 5 19 25 - - - 10 25 - - - - - - - 10 25 7 13 25 4 - - - - - 51 10 - - - - 401
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[21]
1994 64.
1995 67.
1996 52.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Grand Prix edytuj

1994
      punkty
q - 47 77,9
1995
        punkty
q - - 45 90,3
1996
          punkty
- - - 45 28 3
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Alpen Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[21]
1990/1991 11.
1991/1992 29.
1992/1993 2.

Mistrzostwa świata dzieci (nieoficjalne) edytuj

Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2. 4 sierpnia 1989   Garmisch-Partenkirchen Hausbergschanze K-40 ind. U-14 40,0 40,5 187,3 16,8 Zoran Zupančič[13]
1. 6 sierpnia 1989   Garmisch-Partenkirchen Hausbergschanze K-40 druż.[d] 40,5 42,0 598,5 (192,1) – –[14]

Uwagi edytuj

  1. ↑ Skład zespołu: Alexander Pointner, Gerhard Schallert, Christian Reinthaler, Werner Schuster.
  2. ↑ Skład zespołu: Fabian Ebenhoch, Gerhard Schallert, Christian Reinthaler, Gerhard Gattinger.
  3. ↑ Skład zespołu: Gerhard Schallert, Andreas Widhölzl, Ingemar Mayr, Thomas Kuglitsch
  4. ↑ Skład drużyny: Richard Foldl, Martin Höllwarth, Gerhard Schallert, Mario Stecher.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Schallert, Gerhard. berkutschi.com. [dostęp 2017-01-29]. (niem.).
  2. ↑ a b c Aus der Chronik des SCBB. scbb.at. [dostęp 2017-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-07)]. (niem.).
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa Wyniki zawodnika: SCHALLERT Gerhard - Konkursy międzynarodowe. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  4. ↑ SCHALLERT Richard - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  5. ↑ Skispringen: Richard Schallert wird wieder Trainer in Tschechien. vol.at, 23 kwietnia 2014. [dostęp 2017-01-07]. (niem.).
  6. ↑ Wyniki zawodnika: SCHALLERT Klaus - Konkursy międzynarodowe. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  7. ↑ Wyniki zawodnika: SCHALLERT Roland - Konkursy międzynarodowe. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  8. ↑ Das Hobby zum Beruf gemacht. vol.at, 23 lutego 2007. [dostęp 2017-01-07]. (niem.).
  9. ↑ Riezlern AUT 1985.12.15 MiKS 2. Raiffeisen Schuelerspringen. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  10. ↑ Bezau AUT 1986.01.06 MiKS Dreikoenigsspringen. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  11. ↑ Dornbirn AUT 1988.04.10 MiKS Internationales Fruehjuhrsspringen. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  12. ↑ Oberstdorf BRD 1989.07.14 MiKS 1. Mattenspringen. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  13. ↑ a b Garmisch-Partenkirchen GER 1989.08.04 LMSDz 1. Internationaller FIS Schuelercup. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  14. ↑ a b Garmisch-Partenkirchen GER 1989.08.06 LMSDz Dr 1. Internationaller FIS Schuelercup. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  15. ↑ Breitenberg GER 1990.03.04 OPAro75 OPA Games. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  16. ↑ Riezlern AUT 1990.03.11 MiKS 6. Raiffeisen Skispringen. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  17. ↑ Andelsbuch AUT 1990.12.15 AC Alpen Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  18. ↑ Predazzo ITA 1991.01.12 AC Alpen Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  19. ↑ Taesch SUI 1991.01.19 AC Alpen Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  20. ↑ Les Rousses FRA 1991.02.09 AC Alpen Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  21. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Wyniki zawodnika: SCHALLERT Gerhard - Klasyfikacje międzynarodowe. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  22. ↑ Seefeld AUT 1991.02.17 EC Europacup. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  23. ↑ Reit im Winkl GER 1991.02.21 MiKS Franz - Haslberger - Gedaechtnisspringen. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  24. ↑ Einsiedeln SUI 1991.03.03 OPAro75 OPA Games. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  25. ↑ Oberstdorf GER 1991.08.02 MiKS 2. Mattenspringen sommer 1991. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  26. ↑ Oberstdorf GER 1991.08.16 MiKS 3. Mattenspringen sommer 1991. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  27. ↑ Hinterzarten GER 1992.02.15 AC Alpen Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  28. ↑ Planica SLO 1992.12.19 AC Alpen Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  29. ↑ Villach AUT 1993.01.06 AC Alpen Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  30. ↑ Predazzo ITA 1993.01.09 AC Alpen Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  31. ↑ Reit im Winkl GER 1993.01.30 AC Alpen Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  32. ↑ Klasyfikacje - typ zawodów: Alpencup, sezon: 1993. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  33. ↑ Woergl AUT 1993.01.10 EC Europacup. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  34. ↑ Sprova NOR 1993.03.19 EC Europacup. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  35. ↑ Sprova NOR 1993.03.20 EC Europacup. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  36. ↑ Kuusamo FIN 1993.03.27 EC/PoCu. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  37. ↑ Gällivare SWE 1993.04.03 EC Europacup. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  38. ↑ Gällivare SWE 1993.04.04 EC Europacup. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  39. ↑ a b Harrachov CZE 1993.03.05 MSJun Junior World Ski Championships. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  40. ↑ a b Harrachov CZE 1993.03.03 MSJun Dr Junior World Ski Championships. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  41. ↑ St. Aegyd AUT 1993.12.29 COC Continental Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  42. ↑ Gallio ITA 1994.01.09 COC Continental Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  43. ↑ Klasyfikacje - typ zawodów: Grand Prix, sezon: 1995. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  44. ↑ Lillehammer NOR 1994.12.03 COC Continental Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  45. ↑ Lillehammer NOR 1994.12.04 COC Continental Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  46. ↑ Planica (SLO) 10.12.1994 World Cup - Men's Normal Hill. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  47. ↑ Planica (SLO) 11.12.1994 World Cup - Men's Normal Hill. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  48. ↑ St. Moritz SUI 1994.12.26 COC Continental Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  49. ↑ Garmisch-Partenkirchen (GER) 01.01.1995 World Cup - Men's K115. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  50. ↑ Bischofshofen (AUT) 06.01.1995 World Cup - Men's K120. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  51. ↑ Iron Mountain USA 1995.02.18 COC Continental Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  52. ↑ 1994/1995 FIS Continental Cup Ski-Jumping: Continental Cup Standing. skijump-db.net. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  53. ↑ Predazzo (ITA) 12.12.1995 World Cup - Men's Normal Hill. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  54. ↑ Chamonix (FRA) 17.12.1995 World Cup - Men's Normal Hill. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  55. ↑ Planica (SLO) 10.12.1995 World Cup - Men's Large Hill. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  56. ↑ Chamonix (FRA) 16.12.1995 World Cup - Men's Normal Hill. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  57. ↑ Yamagata JPN 1996.03.13 COC/GiZ. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  58. ↑ Harrachov (CZE) 15.12.1996 World Cup - Men's Large Hill. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  59. ↑ Bischofshofen (AUT) 06.01.1997 World Cup - Men's K120. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  60. ↑ Cup standings: World Cup (WC) 1997. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  61. ↑ a b Muju KOR 1997.01.26 UNI Universiade. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  62. ↑ a b Muju KOR 1997.01.30 UNIDr Universiade. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  63. ↑ a b Muju KOR 1997.02.02 UNI Universiade. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  64. ↑ a b Poprad Tatry SVK 1999.01.26 UNIDr Universiade. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-07].
  65. ↑ SCHALLERT Gerhard - World Cup: Standings. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  66. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1994/1995. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-01-07].
  67. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1996/1997. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-01-07].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gerhard_Schallert&oldid=68771932”