Gołąbek różowotrzonowy

Gołąbek różowotrzonowy (Russula roseipes Secr. ex Bres.) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].

Gołąbek różowotrzonowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

gołąbkowate

Rodzaj

gołąbek

Gatunek

gołąbek różowotrzonowy

Nazwa systematyczna
Russula roseipes Secr. ex Bres.
Fung. trident. 1(3): 37 (1883)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisali go w 1883 r. Louis Secretan i Giacomo Bresàdola we Włoszech pod sosnami i nadana przez nich nazwa naukowa jest aktualna[1]. Wszystkie odmiany i formy tego gatunku to według Index Fungorum synonimy[2].

Polską nazwę podała Alina Skirgiełło w 1991 r.[3]

Morfologia edytuj

Kapelusz

Średnica 4–8,5 cm, początkowo wypukły, następnie rozszerzający się i mniej lub bardziej zagłębiony w środku lub wklęsły, z podgiętym brzegiem. Powierzchnia najpierw gładka, potem bruzdowano-guzkowata, jasnoróżowa lub czerwona, często z bladymi plamami lub całkowicie blaknąca z wiekiem, również pomarańczowa lub morelowożółta. Skórka daje się oddzielić na 1/3 do 1/2 promienia, często jest aksamitno-ziarnista i oprószona[4].

Blaszki

Gęste, o szerokości 3–8 mm, rozwidlone lub zespolone, często dość grube, przyrośnięte i nieco zbiegające z ząbkiem, półwolne, białawe, następnie ochrowe, na końcu ochrowopomarańczowożółte, czasem z czerwonym ostrzem[4].

Trzon

Wysokość 3–5 cm, grubość 0,8–1,5 cm, nierówny, początkowo gąbczasty, następnie pusty. Powierzchnia zazwyczaj całkowicie lub częściowo zabarwiona na różowo[4].

Miąższ

Początkowo twardy, później bardziej kruchy, biały lub lekko żółtawo zabarwiony, pod skórką ledwo wybarwiony, bez zapachu, o łagodnym smaku[4].

Wysyp zarodników

Żółty[4].

Cechy mikroskopowe

Podstawki 30–50 × 9–15 µm. Bazydiospory 7,7–9,2–(10,5) do stożkowate, o wysokości 0,62 do 1 µm, dość liczne, z dość grubymi grzbietami, czasem proste i długie, czasem połączone, na ogół wyraźnie amyloidalne. Wyrostek wnęki 1,25–1,75 × 1,25–1,5 µm. Łysinka mniej lub bardziej zaokrąglona, o szerokości 3–3,5 µm, wyraźnie amyloidalna. Cystydy wrzecionowate, dość rozproszone, 33–91 × 8–14 µm, tępe, rzadko spiczaste. W skórce brak dermatocystyd, ale występują bardzo duże strzępki prymordialne o szerokości 5,5–8,5 µm, cylindryczne, z krótkimi wyrostkami (np. 20–37 µm), o sztywnych i lekko pogrubionych ściankach (0,5–1 µm), osadzone pomiędzy bardziej smukłymi (3,5–4 µm), giętkimi włoskami[4].

Występowanie i siedlisko edytuj

Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Najwięcej stanowisk podano w Europie i jest tutaj szeroko rozprzestrzeniony[5]. W Polsce do 2003 r. jedyne stanowisko podała Alina Skirgiełło w 1991 r.[3], ale w późniejszych latach podano następne[6]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Naziemny grzyb mykoryzowy, występujący zazwyczaj w lasach sosnowych, ale także w górskich lasach jodłowych powyżej 1000 m n.p.m.[8]

Jest grzybem jadalnym[8].

Przypisy edytuj

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 612, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f H. Romagnesi, Les Russules d’Europe et d’Afrique du Nord, Mycobank, 1977, s. 1–998 [dostęp 2024-03-08] (fr.).
  5. Występowanie Russula roseipes na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-02-11] (ang.).
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-03-09] (pol.).
  7. Aktualne stanowiska Russula roseipes w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-02-11] (pol.).
  8. a b Alina Skirgiełło, Gołąbek (Russula). Grzyby (Mycota). Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae), Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1998, s. 126, ISBN 83-01-09137-1.