Granat obronny wz.23
Granat obronny wz. O. 23 – granat obronny polskiej produkcji, używany przez Wojsko Polskie. Granat był wykonany ze skorupy w kształcie jajowym wykonanej z żelaza o grubości 6,5–8 mm, rozrywającej się w trakcie wybuchu na bardzo wiele małych raniących odłamków. Jej waga wynosiła 400 g. Skorupa pomalowana była na czarno.
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Przeznaczenie | |
| Dane techniczne | |
| Wysokość |
88 mm |
| Średnica |
57 mm |
| Masa |
580 g |
| Materiał wybuchowy | |
| Typ zapalnika | |
| Zasięg rzutu |
30-35 m |
| Promień rażenia |
100 m |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
Materiałem wybuchowym był szedyt w ilości około 60 g. Granat posiadał zapalnik czasowy wz. AC. 25 o ciężarze 125 g.
Granat działał odłamkami, na które rozpadała się pokarbowana skorupa. Ich rozrzut to do 100 m od miejsca wybuchu. Używany był tylko z ukrycia.
Bibliografia edytuj
- Mikołaj Tarnowski: Granaty ręczne, karabinowe i bomby Stokesa. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1928, s. 54–58.