Wikipedia

Grand Prix Monako 1950

Grand Prix Monako 1950 (oryg. XI Grand Prix Automobile de Monaco) – druga runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1950. Grand Prix odbyła się 21 maja na torze Circuit de Monaco w Monako.

Grand Prix Monako 1950
XI Grand Prix Automobile de Monaco
2. wyścig z 7 w sezonie
2. Grand Prix Formuły 1
Tor Circuit de Monaco
Monako Circuit de Monaco
Data

21 maja 1950

Trasa
Liczba okrążeń

100

Długość okrążenia

3,181 km

Dystans

318,100 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

26 kierowców

Zakwalifikowało się

21 kierowców

Sklasyfikowano

7 kierowców

Ukończyło wyścig

7 kierowców

Wyniki
Pole position

Juan Manuel Fangio
(1:50,2, Alfa Romeo)

Zwycięzca

Juan Manuel Fangio
(3:13:18,7, Alfa Romeo)

Najszybsze
okrążenie

Juan Manuel Fangio
(1:51, Alfa Romeo)

2. Grand Prix w sezonie 1950
Poprzednie

Grand Prix Wielkiej Brytanii

Następne

Indianapolis 500

11. Grand Prix Monako
1948 1950 1952

Juan Manuel Fangio z Alfa Romeo zdobył pole position, zwyciężył w wyścigu oraz wywalczył najszybsze okrążenie w wyścigu. Na drugim stopniu podium znalazł się Alberto Ascari z Ferrari, a na trzecim Louis Chiron z Maserati.

Tło edytuj

Pierwsze Grand Prix w Monako odbywały się przed II wojną światową w latach 1929–1937[1]. W 1948 roku ponownie zorganizowano Grand Prix, którego zwycięzcą został Giuseppe Farina z Maserati[2]. Tor został utworzony na ulicach miasta za propozycją Anthoniego Noghèsa w 1929 roku[3].

Do wyścigu zostało zgłoszonych 24 kierowców z dziewięciu prywatnych i czterech fabrycznych zespołów[4].

Kwalifikacje edytuj

Dwunastu kierowców rozpoczęło Grand Prix z oponami Pirelli, siedmiu z oponami Dunlop, a pozostała dwójka użyła opon Englebert[4].

Peter Whitehead był nieobecny podczas kwalifikacji[5] z powodu wielu problemów z silnikiem[6]. Alfredo Pián również nie wystartował w kwalifikacjach, a Harry Schell nie ustanowił czasu[7].

Pierwsze i trzecie miejsce zostało wywalczone przez kierowców Alfa Romeo – Juana Manuela Fangio i Louisa Chirona, drugą pozycję wywalczył Alberto Ascari z Ferrari[7].

Wyścig edytuj

 
Talbot-Lago T26C Johnny’ego Claesa z zespołu Écurie Belge

W czasie wyścigu panowała łagodna i słoneczna pogoda[8]. Kierowcy ustawili się na pozycjach w formie siedmiu rzędów po trzy i dwa bolidy na przemian, w ósmym rzędzie ustawił się jeden bolid[9].

W niedzielę pogoda była wietrzna, zakręt Tabac z powodu zalania wodą z portu był raczej śliski[6]. Po starcie, za prostą startową doszło do karambolu, Giuseppe Farina stracił kontrolę nad bolidem i został uderzony przez José Froilána Gonzáleza[10], Luigi Fagioli wykonał nagły skręt, aby się zatrzymać. Louis Rosier uniknął zderzenia z bolidem Fagiolego, jednak po uderzeniu przez Roberta Manzona miał z nim kontakt. W wyniku wypadku wraz z Emmanuelem de Graffenriedem, Maurice Trintignantem, Cuthem Harrisonem, Franco Rolem, Harrym Schellem, Alfredo Piánem i Peterem Whiteheadem musieli oni wycofać się z wyścigu[6], José Froilán González wycofał się na następnym okrążeniu[11]. Podczas gdy Fangio wyprzedził wraki bolidów Villoresi zwalniając utknął między nimi, przez co został wyprzedzony przez wszystkich kierowców, Ascari awansował na drugie miejsce[6]. Villoresi powrócił do czołówki i przez kilkanaście okrążeń walczył z Ascarim[12], kiedy to na 63.[11] okrążeniu w bolidzie Villoresiego doszło awarii skrzyni biegów i musiał on zakończyć jazdę. Juan Manuel Fangio utrzymywał prowadzenie przez cały wyścig, przez pewien czas miał przewagę jednego okrążenia nad drugim Ascarim. Na drugim miejscu podium znalazł się Alberto Ascari, a na trzecim Louis Chiron[10].

Najszybsze okrążenie wyścigu ustanowił Juan Manuel Fangio[13].

Grand Prix Monako 1950 jest najwolniejszym wyścigiem Formuły 1[10], średnia prędkość zwycięzcy wyścigu wyniosła 98,701 km/h[11].

Lista startowa edytuj

Nr Kierowca Zespół Samochód Silnik Opony
2   José Froilán González Scuderia Achille Varzi Maserati 4CLT/48 Maserati 4CLT 1,5 R4T P
4   Alfredo Pián Scuderia Achille Varzi Maserati 4CLT/48 Maserati 4CLT 1,5 R4T P
6   Johnny Claes Ecurie Belge Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 R6 E
8   Harry Schell Horschell Racing Corporation Cooper T12 JAP 1,1 V2 D
10   Robert Manzon Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Gordini 15C 1,5 R4T E
12   Maurice Trintignant Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Gordini 15C 1,5 R4T E
14   Philippe Étancelin Philippe Étancelin Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 R6 D
16   Louis Rosier Ecurie Rosier Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 R6 D
18   Charles Pozzi Ecurie Rosier Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 R6 D
20   Yves Giraud-Cabantous Automobiles Talbot-Darracq SA Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 R6 D
22   Pierre Levegh Pierre Levegh Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 R6 D
24   Cuth Harrison Cuth Harrison ERA B-Type ERA 1,5 R6T D
26   Bob Gerard Bob Gerard ERA B-Type ERA 1,5 R6T D
28   Peter Whitehead Peter Whitehead Ferrari 125 F1 Ferrari 125 1,5 V12T D
32   Giuseppe Farina SA Alfa Romeo Alfa Romeo 158 Alfa Romeo 158 1,5 R8T P
34   Juan Manuel Fangio SA Alfa Romeo Alfa Romeo 158 Alfa Romeo 158 1,5 R8T P
36   Luigi Fagioli SA Alfa Romeo Alfa Romeo 158 Alfa Romeo 158 1,5 R8T P
38   Luigi Villoresi Scuderia Ferrari Ferrari 125 F1 Ferrari 125 1,5 V12T P
40   Alberto Ascari Scuderia Ferrari Ferrari 125 F1 Ferrari 125 1,5 V12T P
42   Raymond Sommer Scuderia Ferrari Ferrari 125 F1 Ferrari 125 1,5 V12T P
44   Franco Rol Officine Alfieri Maserati Maserati 4CLT/48 Maserati 4CLT 1,5 R4T P
46   Clemente Biondetti Scuderia Milano Maserati Milano 4CLT/50 Maserati 4CLT 1,5 R4T P
48   Louis Chiron Officine Alfieri Maserati Maserati 4CLT/48 Maserati 4CLT 1,5 R4T P
50   Prince Bira Enrico Platé Maserati 4CLT/48 Maserati 4CLT 1,5 R4T P
52   Emmanuel de Graffenried Enrico Platé Maserati 4CLT/48 Maserati 4CLT 1,5 R4T P
54   André Simon Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Gordini 1,5 15C R4T E
Źródło: Stats F1[14]

Wyniki edytuj

Kwalifikacje edytuj

Pozycje 1–5 zarezerwowano dla pięciu najszybszych kierowców z czwartkowej sesji kwalifikacyjnej. Resztę pól obsadzono w sobotę.

P Nr Kierowca Konstruktor Czas Poz. s.
1 34   Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 1:50,2 1
2 32   Giuseppe Farina Alfa Romeo 1:52,8 2
3 2   José Froilán González Maserati 1:53,7 3
4 14   Philippe Étancelin Talbot-Lago-Talbot 1:54,1 4
5 36   Luigi Fagioli Alfa Romeo 1:54,2 5
6 38   Luigi Villoresi Ferrari 1:52,3 6
7 40   Alberto Ascari Ferrari 1:53,8 7
8 48   Louis Chiron Maserati 1:56,3 8
9 42   Raymond Sommer Ferrari 1:56,6 9
10 16   Louis Rosier Talbot-Lago-Talbot 1:57,7 10
11 10   Robert Manzon Simca-Gordini 2:00,4 11
12 52   Emmanuel de Graffenried Maserati 2:00,7 12
13 12   Maurice Trintignant Simca-Gordini 2:01,4 13
14 24   Cuth Harrison ERA 2:01,6 14
15 50   Prince Bira Maserati 2:02,2 15
16 26   Bob Gerard ERA 2:03,4 16
17 44   Franco Rol Maserati 2:04,5 17
18 6   Johnny Claes Talbot-Lago-Talbot 2:12,0 19
19 4   Alfredo Pián Maserati — NW
20 8   Harry Schell Cooper-JAP — 20
21 28   Peter Whitehead Ferrari — NW
Źródło: Stats F1[15][16]

Wyścig edytuj

P Nr Kierowca Konstruktor Okr. Czas Start +/– Punkty
1 34   Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 100 3:13:18,7 1   8+1[a]
2 40   Alberto Ascari Ferrari 99 +1 okrążenie 7   5 6
3 48   Louis Chiron Maserati 98 +2 okrążenia 8   5 4
4 42   Raymond Sommer Ferrari 97 +3 okrążenia 9   5 3
5 50   Prince Bira Maserati 95 +5 okrążeń 15   10 2
6 26   Bob Gerard ERA 94 +6 okrążeń 16   10
7 6   Johnny Claes Talbot-Lago-Talbot 94 +6 okrążeń 19   12
NS 38   Luigi Villoresi Scuderia Ferrari 63 NU (przekładnia) 9
NS 14   Philippe Étancelin Talbot-Lago-Talbot 36 NU (wyciek oleju) 5
NS 2   José Froilán González Maserati 1 NU (pożar) 12
NS 36   Luigi Fagioli Alfa Romeo 0 NU (wypadek) 11
NS 32   Giuseppe Farina Alfa Romeo 0 NU (wypadek) 17
NS 16   Louis Rosier Ecurie Rosier 0 NU (wypadek) 13
NS 10   Robert Manzon Simca-Gordini 0 NU (wypadek) 15
NS 8   Harry Schell Cooper-JAP 0 NU (wypadek) 14
NS 52   Emmanuel de Graffenried Maserati 0 NU (wypadek) 19
NS 12   Maurice Trintignant Simca-Gordini 0 NU (wypadek) 10
NS 24   Cuth Harrison ERA 0 NU (wypadek) 18
NS 44   Franco Rol Maserati 0 NU (wypadek) 20
NW 4   Alfredo Pián Maserati – NW (wypadek) –
NW 28   Peter Whitehead Ferrari – NW (silnik) –
NW 18   Charles Pozzi Talbot-Lago-Talbot – NW (nie przybył) –
NW 20   Yves Giraud-Cabantous Talbot-Lago-Talbot – NW (nie przybył) –
NW 22   Pierre Levegh Talbot-Lago-Talbot – NW (nie przybył) –
NW 46   Clemente Biondetti Milano-Maserati – NW (brak sprawnego samochodu) –
NW 54   André Simon Simca-Gordini – NW (rejestracja anulowana) –
Źródło: Stats F1[17]
Uwagi
  1. ↑ Dodatkowy 1 punkt jest przyznawany kierowcy, który ustanowił najszybsze okrążenie w wyścigu.

Najszybsze okrążenie edytuj

Nr Kierowca Konstruktor Czas
34   Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 1:51,0
Źródło: Stats F1[18]

Prowadzenie w wyścigu edytuj

Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Suma
34   Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 1–100 100
Źródło: Stats F1[19]

Klasyfikacja kierowców po wyścigu edytuj

Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu[20]. Klasyfikacja konstruktorów została wprowadzona w 1958 roku[21].

Źródło:[22]

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty.

P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 0   Giuseppe Farina 2 9 1 – – 1 1 1
= N   Juan Manuel Fangio 2 9 1 – – 1 1 1
3 -1   Luigi Fagioli 2 6 – 1 – – – 1
= N   Alberto Ascari 1 6 – 1 – – – –
5 N   Louis Chiron 2 4 – – 1 – – 1
= -2   Reg Parnell 1 4 – – 1 – – –
7 -3   Yves Giraud-Cabantous 1 3 – – – – – –
= N   Raymond Sommer 1 3 – – – – – –
9 -4   Louis Rosier 2 2 – – – – – 1
= N   Prince Bira 2 2 – – – – – 1
P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Przypisy edytuj

  1. ↑ MONACO. kolumbus.fi. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
  2. ↑ 1948 Monaco GP. chicanef1.com. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
  3. ↑ Marek Roczniak: Monte Carlo. f1wm.pl, 2004-05-16. [dostęp 2013-04-14]. (pol.).
  4. ↑ a b Grand Prix de Monaco 1950 – Lista zgłoszeń. f1wm.pl. [dostęp 2013-04-14]. (pol.).
  5. ↑ Grand Prix de Monaco 1950. f1ultra.pl. [dostęp 2013-04-15]. (pol.).
  6. ↑ a b c d GRAND PRIX RESULTS: MONACO GP, 1950. grandprix.com. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
  7. ↑ a b Grand Prix de Monaco 1950 – Wyniki kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-06-02]. (pol.).
  8. ↑ 1950 Monaco GP. chicanef1.com. [dostęp 2013-04-14]. (ang.).
  9. ↑ Grand Prix de Monaco 1950 – Kolejność startowa. f1wm.pl. [dostęp 2013-04-14]. (pol.).
  10. ↑ a b c Grand Prix de Monaco 1950. f1ultra.pl. [dostęp 2013-04-15]. (pol.).
  11. ↑ a b c Grand Prix de Monaco 1950 – Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-06-02]. (pol.).
  12. ↑ MONACO 1950. statsf1.com. [dostęp 2013-04-16]. (ang. • fr. • hiszp. • niem. • wł. • port.).
  13. ↑ Grand Prix de Monaco 1950 – Najszybsze okrążenia w wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-20]. (pol.).
  14. ↑ Monaco 1950 – Race entrants [online], Stats F1 [dostęp 2021-05-09] (ang.).
  15. ↑ Monaco 1950 – Qualifications [online], Stats F1 [dostęp 2021-05-09] (ang.).
  16. ↑ Monaco 1950 – Starting grid [online], Stats F1 [dostęp 2021-05-09] (ang.).
  17. ↑ Monaco 1950 – Result [online], Stats F1 [dostęp 2021-05-10] (ang.).
  18. ↑ Monaco 1950 – Best laps [online], Stats F1 [dostęp 2021-05-10] (ang.).
  19. ↑ Monaco 1950 – Laps led [online], Stats F1 [dostęp 2021-05-10] (ang.).
  20. ↑ Sezon 1950 > Klasyfikacje generalne. f1wm.pl. [dostęp 2012-06-25]. (pol.).
  21. ↑ 1950 > Konstruktorzy > Podsumowanie rezultatów. f1wm.pl. [dostęp 2012-06-25]. (pol.).
  22. ↑ MONACO 1950 - Championnat. STATS F1. [dostęp 2022-04-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix_Monako_1950&oldid=73439062”