Grigorij Biezugłow
Grigorij Wiktorowicz Biezugłow (ros. Григорий Викторович Безуглов, ur. 28 grudnia 1906?/10 stycznia 1907 we wsi Studenok w obwodzie sumskim, zm. 8 września 1987 w Kujbyszewie) – radziecki wojskowy, major, Bohater Związku Radzieckiego (1944).
major | |
Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1907 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1929–1945 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Skończył szkołę średnią, od 1929 służył w Armii Czerwonej, w 1932 ukończył szkołę kawalerii w Tambowie, w 1937 kursy doskonalenia kadry dowódczej w Nowoczerkasku, a w 1939 kursy pracowników sztabowych przy Akademii Wojskowej im. Frunzego. We wrześniu 1939 uczestniczył w zajmowaniu przez ZSRR zachodniej Ukrainy, czyli agresji na Polskę, a 1939-1940 w wojnie z Finlandią. Od września 1941 walczył w wojnie z Niemcami na Froncie Zachodnim, potem Południowym, Centralnym i 1 Białoruskim. W końcu września 1943 jako szef sztabu 60 gwardyjskiego pułku kawalerii 16 Gwardyjskiej Dywizji Kawalerii 7 Gwardyjskiego Korpusu Kawalerii 61 Armii Frontu Centralnego wyróżnił się podczas forsowania Dniepru w rejonie brahińskim w obwodzie homelskim. W styczniu 1945 został ciężko ranny i odesłany do szpitala, następnie przeniesiony do rezerwy w stopniu majora. Wrócił do rodzinnej wsi, później został przewodniczącym rady wiejskiej, od 1953 mieszkał w Kujbyszewie, gdzie pracował w fabryce. Jego imieniem nazwano drużynę pionierów w szkole w rodzinnej wsi.
Odznaczenia edytuj
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (15 stycznia 1944)[1]
- Order Lenina
- Order Czerwonego Sztandaru
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie)
I medale.
Przypisy edytuj
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик: газета. – 1944. – 23 января (№ 4 (264)). – С. 1.