HMS C16 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1906–1908 w Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 19 marca 1908 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 5 czerwca 1908 roku. Pierwszym dowódcą był F. H. D Byron.

HMS C16
ilustracja
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

14 grudnia 1906

Wodowanie

19 marca 1908

 Royal Navy
Wejście do służby

5 czerwca 1908

Wycofanie ze służby

12 sierpnia 1922

Los okrętu

sprzedany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

287 ton (wynurzony),
316 ton (zanurzony)

Długość

43,64 metra

Zanurzenie

4,11 metra

Napęd
jeden spalinowy silnik benzynowy 450 KM, jeden silnik elektryczny 150 KM
Prędkość

12 węzłów na powierzchni
7 węzłów zanurzony

Zasięg

2800 km przy 7 węzłach

Uzbrojenie
dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga

16

W czasie manewrów na Morzu Północnym w dniu 14 lipca 1909 roku, na południe od Cromer zderzył się z bliźniaczym okrętem podwodnym HMS C17. Zginęła prawie cała załoga.

W 1914 roku C16 stacjonował w Devonport przydzielony do Dziesiątej Flotylli Okrętów Podwodnych (10th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Geoffrey N. Biggsa[1]. 16 kwietnia 1917 roku nieopodal Harwich okręt uległ zatopieniu w czasie kolizji z brytyjskim niszczycielem HMS „Melampus”. Okręt osiadł na głębokości 18 m. Załoga próbowała się uratować, poprzez zalanie okrętu i próbę wydobycia się przez właz, którego nie udało się otworzyć i cała załoga zginęła[2]. C17 został wydobyty i naprawiony i ponownie wcielony do służby.

Okręt został sprzedany w 12 sierpnia 1921 roku i zezłomowany.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 36. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj