Hans Böhm

holenderski szachista i dziennikarz

Hans Böhm (ur. 15 stycznia 1950 w Rotterdamie) – holenderski szachista, dziennikarz i autor książek o tematyce szachowej, mistrz międzynarodowy od 1975 roku.

Hans Böhm
Ilustracja
Hans Böhm, 2011
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1950
Rotterdam

Obywatelstwo

Holandia

Tytuł szachowy

IM (1975)

Ranking FIDE

2307

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Strona internetowa

Kariera szachowa edytuj

 
Hans Böhm, Amsterdam 1975

W 1968 r. zdobył tytuł mistrza Holandii juniorów, natomiast na przełomie 1968 i 1969 r. wystąpił w mistrzostwach Europy juniorów do lat 20 w Groningen (w finale B zajął II m., za Jürgenem Juhnke). Wielokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw kraju, największy sukces odnosząc w 1975 r. w Leeuwarden, gdzie zdobył srebrny medal. W 1978 r. zwyciężył w mistrzostwach Holandii w szachach szybkich. W 1983 r. reprezentował narodowe barwy na rozegranych w Płowdiwie drużynowych mistrzostwach Europy, na których holenderscy szachiści zajęli V miejsce[1]. W 2010 r. zajął I m. w mistrzostwach kraju "weteranów" (zawodników powyżej 60. roku życia).

Do sukcesów Hansa Böhma w turniejach międzynarodowych należą m.in.: dz. II-III m. w Amsterdamie (1974, turniej IBM-B, za Siergiejem Makaryczewem, wspólnie z Josefem Boeyem), II m. w Las Palmas (1974), dz. III m. w Nowym Jorku (1974, turniej World Open), dz. I-V m. w Eksjö (1974, wspólnie z Istvánem Bilkiem, Romualdem Grąbczewskim, Ove Kinnmarkiem i Yrjö Rantanenem), dz. II-V m. w Amsterdamie (1975, turniej IBM-A, za Ljubomirem Ljubojeviciem, wspólnie z Janem Smejkalem, László Szabó i Siergiejem Makaryczewem), II m. w Eerbeeku (1978, za Jurajem Nikolacem), dz. III-V m. w Bonn (1979, za Vlastimilem Hortem i Dragutinem Šahoviciem, wspólnie z Hansem-Joachimem Hechtem i Hermanem van Riemsdijkiem), dz. III-VI m. w Zurychu (1979), dz. III-IV m. w Wijk aan Zee (1981, turniej Hoogovens-B, za Johnem van der Wielem i Gertem Ligterinkiem, wspólnie z Andrew Lawem) oraz dz. III-V m. w Wijk aan Zee (1983, turniej Hoogovens-B, za Gertem Ligterinkiem i Marinusem Kuijfem, wspólnie z Cornelisem van Wijgerdenem i Pavlem Votrubą).

Dwukrotnie startował w rozgrywanych w Polanicy-Zdroju memoriałach Akibu Rubinsteina, w 1980 r. zajmując VII miejsce[2], natomiast w 1981 r. – X miejsce[3]. W 1985 r. wystąpił w turnieju strefowym (eliminacji mistrzostw świata) w Montpellier, zajmując X miejsce[4].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1977 r., z wynikiem 2445 punktów dzielił wówczas 6-7. miejsce wśród holenderskich szachistów[5].

Działalność publicystyczna edytuj

Wydał kilka książek o tematyce szachowej, prowadził szachowe kolumny m.in. w wydawnictwach "Elsevier Magazine" (1977–1985), "NRC-Handelsblad" (1985–1988), "Weltwoche" (1980–1983), "Schachwoche" (1982–2003) oraz "De Telegraaf" (od 2008), jak również audycje radiowe i telewizyjne poświęcone szachom.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj