Hierokratyzm

Hierokratyzm (gr. hieros - święty, krátos - władza) - odmiana ultramontanizmu (papizmu), według której władca powinien podporządkować się władzy kościelnej.

Charakterystyka edytuj

To skrajna forma poglądu, wedle którego papież miał nie tylko pełnię władzy duchowej (plenitudo potestatis spiritualis), również w katolicyzmie, ale także w sferze świeckiej (plenitudo potestatis temporalis). Zwierzchnictwo nad władcami świeckimi miało być permanentne, a nie okazjonalne^[1].

Przypisy edytuj

↑ B. Szlachta, Hierokratyzm, [w:] Słownik historii doktryn politycznych, red. M. Jaskólski, t. 2, Warszawa 1999, s. 397.

Zobacz też edytuj

hierokracja

Bibliografia edytuj

"Historia Doktryn Politycznych i Prawnych" - prof. H. Olszewski, prof. K.Chojnicka, Poznań 2004, wydanie I
"Umierać, ale powoli! O monarchistycznej i katolickiej kontrrewolucji w krajach romańskich 1815-200", prof. Jacek Bartyzel, wyd. ARCANA, wydanie drugie poprawione i uzupełnione, Kraków 2006

[1] B. Szlachta, Hierokratyzm, [w:] Słownik historii doktryn politycznych, red. M. Jaskólski, t. 2, Warszawa 1999, s. 397.

[1]