Hygrolycosa
Hygrolycosa – rodzaj pająków z rodziny pogońcowatych i podrodziny Sosippinae. Obejmuje 5 opisanych gatunków. Występują w palearktycznej Eurazji.
| Hygrolycosa | |||
| Dahl, 1908 | |||
 Samica krzecznika | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Hygrolycosa | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Trochosa rubrofasciata Ohlert, 1865 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Morfologia i występowanie edytuj
Karapaks ma długą i wąską część głowową oraz stromo opadające boki. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w trzech szeregach poprzecznych. Oczy w szeregu przednim są niewielkich rozmiarów. Oczy pary przednio-środkowej są mniejsze niż pary przednio-bocznej położone nieco wyżej od nich. Nadustek jest czterokrotnie wyższy niż średnica oka pary przednio-środkowej. Kolczaste odnóża mają stopy zakończone trzema pazurkami. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Liczba kolców wentrolateralnych na goleniach pierwszej i drugiej pary odnóży wynosi cztery pary[1]. Długość ciała u gatunków europejskich wynosi od 4,5 do 7 mm[1][2].
Rodzaj ten rozprzestrzeniony jest w palearktycznej Eurazji[3]. W większości Europy, w tym także w Polsce występuje tylko krzecznik[4][5], który sięga na wschód również Syberii. H. strandi jest endemitem Grecji, H. umidicola zamieszkuje Półwysep Koreański i Wyspy Japońskie, a pozostałe gatunki są endemitami Chin[3].
Taksonomia edytuj
Takson ten wprowadzony został w 1908 roku przez Friedricha Dahla. Gatunkiem typowym wyznaczono Trochosa rubrofasciata[6], opisanego w 1865 roku przez Gustava H.E. Ohlerta[7]. W 1948 roku Ludovico di Caporiacco wprowadził w wyniku literówki nazwę Hydrolycosa[8], która zsynonimizowana została z Hygrolycosa w 1983 roku przez Paola M. Brignoliego[9].
Do rodzaju tego zalicza się 5 opisanych gatunków[3]:
- Hygrolycosa alpigena Yu & Song, 1988
- Hygrolycosa rubrofasciata (Ohlert, 1865) – krzecznik
- Hygrolycosa strandi Caporiacco, 1948
- Hygrolycosa tokunagai Saito, 1936
- Hygrolycosa umidicola Tanaka, 1978
W 1993 roku Aleksiej Ziuzin umieścił ten rodzaj wraz z Pirata, Piratula i Aulonia w nowej podrodzinie Piratinae[10]. W 1996 roku He Jiman i Song D. wyróżnili dla niego osobną podrodzinę Hygrolycosinae[11]. W 2019 roku Luis N. Piacentini i Martín J. Ramírez opublikowali wyniki molekularnej analizy filogenetycznej pogońcowatych, na podstawie których Piratinae zsynonimizowane zostały z Zoicinae, a Hygrolycosinae z Sosippinae. Hygrolycosa zajęła w tej ostatniej podrodzinie pozycję siostrzaną dla rodzaju Melocosa[12].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Sven Almquist, Swedish Araneae, part 1 – families Atypidae to Hahniidae (Linyphiidae excluded), „Insect Systematics & Evolution”, Supplement 62, 2005, s. 1-284.
- ↑ W. Nentwig, T. Blick, R. Bosmans, D. Gloor, A. Hänggi, C. Kropf: Hygrolycosa strandi Caporiacco, 1948. [w:] Araneae. Spiders of Europe. Version 02.2022 [on-line]. [dostęp 2022-02-28].
- ↑ a b c Norman I. Platnick: Gen. Hygrolycosa Dahl, 1908. [w:] World Spider Catalog Version 23.0 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-02-28].
- ↑ W. Nentwig, T. Blick, R. Bosmans, D. Gloor, A. Hänggi, C. Kropf: Hygrolycosa rubrofasciata (Ohlert, 1865). [w:] Araneae. Spiders of Europe. Version 02.2022 [on-line]. [dostęp 2022-02-28].
- ↑ Robert Rozwałka, Marzena Stańska: Check-list of spiders (Araneae) of Poland. [dostęp 2022-02-28].
- ↑ F. Dahl. Die Lycosiden oder Wolfspinnen Deutschlands und ihre Stellung im Haushalt der Natur. Nach statistischen Untersuchungen dargestellt. „Nova Acta, Abhandlungen der Kaiserlichen Leopoldinisch-Carolinischen Deutschen Akademie der Naturforscher”. 88 (3), s. 175-678 (366), 1908.
- ↑ E. Ohlert. Arachnologische Studien. „Programm zur öffentlichen Prüfung der Schüler der höheren Burgschule Königsberg”, s. 1-12, 1865.
- ↑ L. di Caporiacco. L'arachnofauna di Rodi. „Redia”. 33, s. 27-75, 1948.
- ↑ P.M. Brignoli: A catalogue of the Araneae described between 1940 and 1981. Manchester University Press, 1983.
- ↑ Alexei Alexandrovich Zyuzin. Studies on the wolf spiders (Araneae: Lycosidae). I. A new genus and species from Kazakhstan, with comments on the Lycosinae. „Memoirs of the Queensland Museum”. 33, s. 693-700, 1993.
- ↑ Jiman He, D. Song. The phylogenetic relationship of Chinese wolf spiders. „Acta Arachologica Sinica”. 5 (1), s. 3–20, 1996.
- ↑ Luis N. Piacentini, Martín J. Ramírez. Hunting the wolf: A molecular phylogeny of the wolf spiders (Araneae, Lycosidae). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 136, s. 227–240, 2019. DOI: 10.1016/j.ympev.2019.04.004.