Ifikles – postać w mitologii greckiej. Był synem Amfitriona i Alkmeny oraz przyrodnim bratem Heraklesa od strony matki. Był również mężem Automedusy i ojcem Jolaosa, Periboi oraz Jopy.

Ifikles
heros
Ilustracja
Herakles zabijający węża przysłanego przez Herę
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Amfitrion

Matka

Alkmena

Żona

Automedusa

Rodzeństwo

Herakles (przyrodni)

Dzieci

Jolaos,
Periboja,
Jopa

W dzieciństwie Herakles uratował Ifiklesowi życie. Hera zesłała w nocy do ich komnaty węże. Ifikles wybudzony ze snu, przestraszył się i zaczął krzyczeć. Natomiast mały Herakles złapał gady za szyję i udusił. Ifikles był także towarzyszem Heraklesa w czasie niektórych jego prac, np. walczył z nim przeciw mieszkańcom Orchomenos. Gdy chciał poślubić córkę Kreona, musiał oddalić pierwszą żoną Automedusę. Kiedy Herakles wpadł w szał, zabił wszystkie swoje dzieci i dwoje potomków Ifiklesa. Ifiklesowi udało się tylko uratować żonę Heraklesa, Megarę oraz swojego syna, Iolaosa. Eurysteus, u którego służył Ifikles, traktował go bardzo wyrozumiale. Natomiast do jego brata odnosił się z okrucieństwem. Ifikles przestał nawet towarzyszyć przez pewien czas Heraklesowi, gdyż odpowiadała mu zależność od Erysteusa. Potem wspólnie z bratem uczestniczył w wyprawie przeciw Troi. Brał również udział w polowaniu na dzika kalidońskiego. Zadał mu pierwszą ranę, trafiając zwierzę w łopatkę. Poległ w czasie wojny z Hippokoondytami, walcząc po stronie brata. Inne wersje mitów podają, że zginął, walcząc z Molionidami. Jego grobowiec umiejscawiano w Feneos w Arkadii, gdyż tam przeniesiono go gdy był ranny. Tam skonał i został herosem.

Bibliografia edytuj

  • Graves R., Mity starożytnej Grecji, Wyd. Nasza Księgarnia, Warszawa 1982, ISBN 83-10-09827-8
  • Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wrocław 1987, ISBN 83-04-01069-0