Ignacy Kurzeniecki
Ignacy Kurzeniecki herbu własnego – kasztelan witebski od 1793 roku, sędzia grodzki piński w latach 1772-1780, podstarości w latach 1779-1782, konsyliarz Rady Nieustającej, rotmistrz 2. Brygady Kawalerii Narodowej Wielkiego Księstwa Litewskiego od 26 lutego 1787 do 13 maja 1790.[1]
Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego Wielokrotny poseł na sejmu. Członek konfederacji 1773 roku[2]. Jako poseł piński na Sejm Rozbiorowy 1773-1775 był członkiem opozycji. Konsyliarz konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku[3]. Poseł na sejm 1780 roku z powiatu pińskiego[4].
Był członkiem konfederacji targowickiej. W 1797 roku był delegatem na koronacje cesarza Pawła I. [5]
W 1786 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.
Przypisy
edytuj- ↑ Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki, Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego, Kraków 1999, s. 104.
- ↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 560.
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 529.
- ↑ Dyaryusz Seymu Ordyngo [!] Warszawskiego Roku 1780 Dnia 2go Pazdziernika Zaczętego, z Wyrażeniem Posłow, Sessyi, Projektow, Mow, &c., Grodno 1780, s. 10.
- ↑ Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 131.
Bibliografia
edytuj- Adam Boniecki, Herbarz polski. T. 13, Warszawa 1909
- Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972
- Aleksander Czaja, Między tronem, buławą a dworem peterburskim, Warszawa 1988