Ihnat Misurahin
Ihnat Arciomawicz Misurahin (biał. Ігнат Арцёмавіч Місурагін, ros. Игнатий Артёмович Мисурагин, Ignatij Artiomowicz Misuragin; ur. 5 lutego 1947 w Witebsku) – radziecki i białoruski wojskowy i polityk, w latach 2008–2012 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji; generał-major, kandydat nauk wojskowych (odpowiednik polskiego stopnia doktora).
Data i miejsce urodzenia |
5 lutego 1947 |
---|---|
Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji | |
Okres |
od 27 października 2008 |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Urodził się 5 lutego 1947 roku w Witebsku w Białoruskiej SRR, ZSRR. Ukończył Kaliningradzką Wyższą Inżynieryjną Uczelnię Wojskową ze specjalnością dowódczą wojskowo-inżynieryjną, uzyskując wykształcenie inżyniera mechanika ds. eksploatacji maszyn drogowych. Następnie ukończył Akademię Wojskowo-Inżynieryjną im. W Kujbyszewa ze specjalnością dowódczą wojskowo-inżynieryjną, stając się oficerem z wyższym wykształceniem wojskowo-budowlanym, inżynierem z wyższym wykształceniem wojskowym i inżynierem budownictwa. Następnie ukończył Akademię Wojskową Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR ze specjalnością operacyjno-sztabową operacyjno-strategiczną. Posiada stopień wojskowy generał-majora, stopień kandydata nauk wojskowych (odpowiednik polskiego stopnia doktora) i jest docentem[1].
Służył w szeregach Armii Radzieckiej jako dowódca plutonu inżynieryjno-drogowego, brygady saperów, brygady inżynieryjno-drogowej, naczelnik służby inżynieryjnej brygady, dowódca batalionu inżynieryjno-saperskiego, batalionu inżynieryjnego drogowo-mostowego, samodzielnego gwardyjskiego pułku inżynieryjno-saperskiego, naczelnik służb inżynieryjnych 39 gwardyjskiej dywizji piechoty zmechanizowanej, zastępca naczelnika wojsk inżynieryjnych 14 Gwardyjskiej Armii Ogólnowojskowej, naczelnik służb inżynieryjnych, zastępca dowodzącego ds. pracy wychowawczej i kadr 7 Armii Czołgów, naczelnik sztabu – zastępca naczelnika wojsk inżynieryjnych, naczelnik wojsk inżynieryjnych Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Republiki Białorusi, naczelnik Akademii Wojskowej Republiki Białorusi[1].
27 października 2008 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji z Uruckiego Okręgu Wyborczego Nr 109[2]. Pełnił w niej funkcję przewodniczącego Stałej Komisji ds. Bezpieczeństwa Narodowego[1]. Od 13 listopada 2008 roku był członkiem Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[3].
Oceny edytuj
W czerwcu 2012 roku Ihnat Misurahin, odpowiadając na zapytanie, w oficjalnym piśmie stwierdził:
W związku z ustanowionymi pełnomocnictwami Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, w tym jej stałe komisje, nie mają prawa oceniać działań organów państwowych, urzędników i podjętych przez nich decyzji, a także tworzyć jakichkolwiek komisji, jako że nie wchodzi to w ich kompetencje. Stałe komisje nie posiadają także prawa kontroli działalności organów państwowych, w tym organów ochrony prawa.
Zdaniem byłego deputowanego, a obecnie działacza opozycyjnego Siarhieja Nawumczyka, wypowiedź ta jest pierwszym w historii przypadkiem, kiedy białoruski urzędnik państwowy pod rządami Alaksandra Łukaszenki otwarcie przyznał, że parlament nie posiada żadnej władzy i pełni czysto dekoracyjną rolę. Zdaniem Nawumczyka, Ihnat Misurahin zapisał swoje imię do historii – jednym akapitem. (…) A mianowicie – że na Białorusi przy Łukaszence parlament nie istnieje[4].
Odznaczenia edytuj
- Order „Za Służbę Ojczyźnie” II i III klasy;
- 14 medali ZSRR i Białorusi;
- Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi;
- Gramota Pochwalna Rady Międzyparlamentarnego Zgromadzenia Państw – Członków Wspólnoty Niepodległych Państw;
- Podziękowanie Prezydenta Republiki Białorusi[1].
Życie prywatne edytuj
Ihnat Misuragin jest żonaty, ma syna[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Мисурагин Игнатий Артёмович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-06-14]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2016-06-14]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2016-06-14]. (ros.).
- ↑ Сяргей Навумчык: Недадэпутаты. Radio Swaboda, 2012-06-27 18:29. [dostęp 2016-06-14]. (biał.).