Iwan Puzanow

radziecki podpułkownik

Iwan Tierientjewicz Puzanow (ros. Иван Терентьевич Пузанов, ur. 10 czerwca 1923 w Szczerbyniwce (obecnie Torećk w obwodzie donieckim), zm. 28 lutego 2007 w Petersburgu) – radziecki wojskowy, podpułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Iwan Puzanow
Иван Пузанов
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1923
Szczerbyniwka (obecnie Torećk), obwód doniecki

Data i miejsce śmierci

28 lutego 2007
Petersburg

Przebieg służby
Lata służby

1942–1970

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Jednostki

196 gwardyjski pułk artylerii 89 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 5 Armii Uderzeniowej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal za Warszawę 1939–1945

Życiorys

edytuj

Urodził się w wielodzietnej ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Uczył się w technikum leśniczym w Kungurze, od marca 1942 służył w Armii Czerwonej, ukończył smoleńską szkołę artylerii ewakuowaną do Irbitu i w październiku 1942 został skierowany na front wojny z Niemcami, dowodził plutonem w 160 Dywizji/89 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty. Uczestniczył w bitwie pod Stalingradem, operacji ostrorożsko-rossoszańskiej, operacji charkowskiej, bitwie pod Kurskiem, bitwie o Dniepr, operacji korsuń-szewczenkowskiej, humańsko-botoszańskiej, jassko-kiszyniowskiej, wiślańsko-odrzańskiej i berlińskiej. Od 1943 należał do WKP(b). 14 stycznia 1945 jako dowódca baterii 196 gwardyjskiego pułku artylerii 89 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 5 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego w stopniu starszego porucznika wyróżnił się w walkach o przyczółek magnuszewski na Wiśle przy przełamywaniu obrony przeciwnika. 17 stycznia dowodzona przez niego bateria jako jedna z pierwszych sforsowała Pilicę na południowy zachód od Warki. Po wojnie nadal służył w armii, dosłużył się stopnia podpułkownika i stanowiska dowódcy dywizjonu, w 1970 zakończył służbę.

Odznaczenia

edytuj

I inne.

Bibliografia

edytuj