Izzat Nazarowicz Kłyczew (ros. Иззат Назарович Клычев, ur. 10 października 1923 w aule Jalkym w guberni turkmeńskiej obecnie w wilajecie maryjskim w Turkmenistanie, zm. 12 stycznia 2006 w Aszchabadzie) – radziecki i turkmeński malarz.

Izzat Kłyczew
Иззат Клычев
Data i miejsce urodzenia

10 października 1923
Jalkym, gubernia tukrmeńska

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 2006
Aszchabad

Narodowość

turkmeńska

Alma Mater

Leningradzki Instytut Malarstwa, Rzeźby i Architektury im. Riepina

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

socrealizm

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Państwowa ZSRR Ludowy Artysta ZSRR
Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za zdobycie Berlina” Order Przyjaźni

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie turkmeńskiego mułły. Wcześnie stracił rodziców, wychowywał się w rodzinie starszego brata. Od dzieciństwa pasjonował się rysowaniem, od 1938 uczył się przy szkole-internacie przy Szkole Artystycznej w Aszchabadzie, a od 1940 w tej szkole artystycznej. W maju 1942 został powołany do Armii Czerwonej, od stycznia 1943 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na Froncie Woroneskim, od sierpnia 1943 Stepowym, od stycznia 1944 4 Ukraińskim, a od kwietnia 1944 1 Białoruskim. Jako czerwonoarmista i jefrejtor (kapral) brał udział w walkach w składzie 140 samodzielnym pułku łączności i 1356 kompanii łączności 69 Armii, uczestnicząc w operacji charkowskiej, bitwie o Dniepr, operacji białoruskiej, wiślańsko-odrzańskiej i berlińskiej. 17 września 1943 został lekko ranny. Wykazywał się męstwem i odwagą, był odznaczony dwoma bojowymi orderami. W 1947 został zdemobilizowany, udał się do Leningradu, by studiować w Leningradzkim Instytucie Malarstwa, Rzeźby i Architektury im. Riepina, który ukończył w 1953 tworząc pracę dyplomową Na pustyni Kara-Kum. Od 1953 wykładał w Turkmeńskiej Szkole Sztuk Pięknych im. Rustawelego w Aszchabadzie, jednocześnie od 1954 do 1958 był aspirantem w warsztacie A. Gierasimowa w Moskwie. Mieszkał i pracował w Aszchabadzie, wiele obrazów stworzył w stylu socrealistycznym, malując m.in. portrety kołchoźników i innych ludzi radzieckich. Od 1949 do 1991 był członkiem WKP(b)/KPZR. Trzykrotnie był przewodniczącym Zarządu Związku Artystów Turkmeńskiej SRR (1962-1965, 1970-1975 i 1982-1992). W latach 1974-1989 pełnił mandat deputowanego do Rady Najwyższej ZSRR od 9 do 11 kadencji, od 1953 należał do Związku Artystów ZSRR, od 1962 wchodził w skład Komitetu ds. Nagród Leninowskich i Państwowych przy Radzie Ministrów ZSRR. W 1979 został przewodniczącym Turkmeńskiego Republikańskiego Komitetu Obrońców Pokoju.

Odznaczenia i nagrody edytuj

Bibliografia edytuj