Język aceh

Bahsa Acèh / Aceh
بهسا اچيه
Obszar	Indonezja (wyspa Sumatra)
Liczba mówiących	3,5 mln (2000)
Pismo/alfabet	łacińskie (dawniej arabskie – jawi)
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Języki czamskie; Język aceh;
Status oficjalny
Ethnologue	6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-2	ace
ISO 639-3	ace
IETF	ace
Glottolog	achi1257
Ethnologue	ace
GOST 7.75–97	аче 076
BPS	0001 2
WALS	ace
SIL	ACE
	Występowanie
	; Prowincja Aceh w Indonezji
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Wikipedia w języku aceh
	Słownik języka aceh; w Wikisłowniku
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język aceh (Bahsa Acèh / Aceh) – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Aceh na wyspie Sumatra. Posługują się nim Aczinowie. Według danych z 2000 roku ma 3,5 mln użytkowników^[1].

Ma rozwinięte piśmiennictwo. Współcześnie do zapisu tego języka służy alfabet łaciński^[1], natomiast w przeszłości stosowano zmodyfikowany alfabet arabski, zwany jawi^[2]. Pierwsze materiały nt. języka aceh, które stworzył K.F.H. van Langen, ukazały się w 1889 r. (gramatyka, podręcznik i słownik). Kolejne opracowanie poświęcone jego gramatyce sporządził Snouck Hurgronje (1900), który zaproponował też wczesną wersję ortografii łacińskiej^[3].

Nie jest używany przez wszystkich przedstawicieli młodszego pokolenia. Na obszarach miejskich jest wypierany przez język indonezyjski, który dominuje w edukacji^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Aceh, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
↑ Oman Fathurahman: Filologi Indonesia: Teori dan Metode. Jakarta: Prenada Media, 2015, s. 128. ISBN 978-623-218-153-3. OCLC 1001307264. [dostęp 2022-09-07]. (indonez.).
↑ Mark Durie: A Grammar of Acehnese on the Basis of a Dialect of North Aceh. Dordrecht: Foris Publications, 1985, s. 4–5, seria: Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 112. ISBN 90-6765-074-9. OCLC 14068919. (ang.).

Bibliografia edytuj

Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).

[ethnologue-1] David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Aceh, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).

[filologi-2] Oman Fathurahman: Filologi Indonesia: Teori dan Metode. Jakarta: Prenada Media, 2015, s. 128. ISBN 978-623-218-153-3. OCLC 1001307264. [dostęp 2022-09-07]. (indonez.).

[autonazwa0-3] Mark Durie: A Grammar of Acehnese on the Basis of a Dialect of North Aceh. Dordrecht: Foris Publications, 1985, s. 4–5, seria: Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 112. ISBN 90-6765-074-9. OCLC 14068919. (ang.).

[1]

[2]

[3]