Język uneapa

(Przekierowano z Język bali)

Język uneapa, także bali – język z podrodziny języków oceanicznych z wielkiej rodziny języków austronezyjskich, używany przez mieszkańców wyspy Unea w Papui-Nowej Gwinei[1].

Uneapa
Obszar

Papua-Nowa Gwinea (Nowa Brytania Zachodnia)

Liczba mówiących

12 tys. (2010)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 bbn
IETF bbn
Glottolog unea1237
Ethnologue bbn
WALS bvi
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Według danych z 2010 r. posługuje się nim 12 tys. osób. W użyciu jest także tok pisin[1].

Blisko spokrewniony z językiem vitu[2]. Czasem mówi się o jednym języku bali-vitu[3][4]. Bali wyróżnia się konserwatywnym charakterem fonologii[3].

Języki bali-vitu były niegdyś łączone z językami willaumez (z Willaumez Peninsula(inne języki)), pod pojęciem grupy „kimbe” (od nazwy zatoki)[5]. Niemniej M. Ross klasyfikuje je jako odrębną grupę[6].

Przypisy edytuj

  1. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Uneapa, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bali-Vitu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-01] (ang.).
  3. a b Ross 1988 ↓, s. 263.
  4. Chowning 1969 ↓, s. 26.
  5. Chowning 1969 ↓, s. 25.
  6. Ross 1988 ↓, s. 258, 262.

Bibliografia edytuj