Język basap
Język basap (lub bosap) – język austronezyjski z Kalimantanu, używany w rozproszeniu na terenie prowincji Borneo Wschodnie i Borneo Północne (kabupateny: Berau, Bulungan, Kutai Kartanegara, Penajam Paser Utara, Kutai Timur). Posługuje się nim 15 tys. osób (2007)[1].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
15 tys. (2007) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bdb | ||
| IETF | bdb | ||
| Glottolog | basa1286 | ||
| Ethnologue | bdb | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Ludność Bosap uchodzi za jedną z grup Punan (Penan)[2]. Nazwa „Bosap”, o niejasnym pochodzeniu, to ogólne określenie nomadycznych grup ludności z regionów Berau, Bulungan i Kutai. Określenie to ma negatywne zabarwienie, poszczególne społeczności określają się przy użyciu nazw okolicznych rzek. W języku tunjung słowo bosap znaczy tyle, co „ludność górska” bądź „obszar odizolowany”[3].
Według Ethnologue dzieli się na dialekty: jembayan, bulungan, berau, dumaring, binatang, karangan[1]. W zależności od obszaru użytkowania wykazuje wpływy różnych języków lokalnych[4].
Jest zagrożony wymarciem[1]. W 1991 r. odnotowano, że dla osób w wieku powyżej 35 lat jest językiem ojczystym. Pozostaje w użyciu w kontaktach domowych. Nie jest jednak używany na co dzień we wszystkich rodzinach, a młodsze osoby preferują języki banjar i kutai[4]. Według nowszych danych istotną rolę zaczyna odgrywać język indonezyjski, który jest wykorzystywany w edukacji i w kontaktach z najmłodszym pokoleniem[1].
Nie wykształcił piśmiennictwa[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Basap, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Ibrahim, Effendi i Lambut 1991 ↓, s. 1.
- ↑ Ibrahim, Effendi i Lambut 1991 ↓, s. 9.
- ↑ a b c Ibrahim, Effendi i Lambut 1991 ↓, s. 13.
Bibliografia edytuj
- Sjahrial S.A.R. Ibrahim, Rustam Effendi, M.P. Lambut: Struktur bahasa Bosap. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1991. ISBN 979-459-111-4. OCLC 27838805. [dostęp 2023-05-22]. (indonez.).