Język lisabata-nuniali

język austronezyjski

Język lisabata-nuniali[1][2] (a. lisabata-noniali)[3][4], także: lisabata, nuniali (a. noniali)[2]język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji. Według danych z 1982 r. posługuje się nim nieco ponad 1800 osób[2].

Lisabata-Nuniali
Obszar

Moluki (Indonezja)

Liczba mówiących

1800 (1982)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 lcs
IETF lcs
Glottolog lisa1239
Ethnologue lcs
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Jego użytkownicy zamieszkują pięć wsi na rozległym odcinku wyspy Seram (kecamatany Seram Barat, Seram Utara i Taniwel)[5].

J.T. Collins (1983) opisał lisabata i nuniali jako dwa różne języki[6], ale według analizy leksykostatystycznej z 1989 r. chodzi wręcz o ten sam dialekt[1]. Dialekt kawa jest zdecydowanie odrębny[1].

Jest zagrożony wymarciem. W użyciu jest także malajski amboński[2]. We wsi Kawa został częściowo wyparty przez malajski[7].

Przypisy edytuj

  1. a b c Taguchi 1989 ↓, s. 38.
  2. a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lisabata-Nuniali, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  3. Taguchi 1989 ↓, s. 20.
  4. Collins 1983 ↓, s. 92.
  5. Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura, 1996, s. 49. ISBN 979-8132-90-4. OCLC 40713056. [dostęp 2023-08-07]. (indonez.).
  6. Collins 1983 ↓, s. 37.
  7. Taguchi 1989 ↓, s. 39.

Bibliografia edytuj