Języki oirata-makasai

grupa języków papuaskich

Języki oirata-makasai, także wschodniotimorskie – grupa kilku języków papuaskich używanych przede wszystkim w Timorze Wschodnim. W piśmiennictwie lingwistycznym są omawiane wraz z papuaskimi językami wysp Alor i Pantar, z którymi tworzą rodzinę języków timor-alor-pantar[1][2]. Wszystkie te języki są często zaliczane do większej rodziny transnowogwinejskiej, obejmującej także ogromną liczbę języków z oddalonej geograficznie Nowej Gwinei[3][4] (wcześniej zostały sklasyfikowane w ramach języków zachodniopapuaskich[5]).

Języki oirata-makasai
Obszar

Timor Wschodni, Indonezja (wyspa Kisar)

Klasyfikacja genetyczna

języki transnowogwinejskie (?)

Podział

język makasai
• grupa oirata-fataluku

Kody rodziny językowej
Glottolog east2520
Występowanie
Ilustracja
Języki wyspy Timor i okolic
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Język oirata jest używany na pobliskiej wyspie Kisar (w prowincji Moluki w Indonezji)[6]. Badania indonezyjskich językoznawców ujawniły, że języki fataluku i oirata są sobie szczególnie bliskie, przy uwzględnieniu ich związków z językiem makasai[7]. W taki oto sposób przedstawia się podział wewnętrzny grupy oirata-makasai.

Według nowszej klasyfikacji makasai i makalero stanowią odrębne języki[8].

Prajęzyk edytuj

Źródło: Ross 2005[9].

prawschodniotimorski oirata (dopełnienie) fataluku makasai
1lp *ani an-te (ani) ani ani
2lp *ai aa-te/ee-te[a] (ee) e ai
1eks *ini in-te (in) ini ini
1in *api ap-te (ap) afi fi
2mn *i ii-te (ii) i i

Uwagi edytuj

  1. ee-te – forma grzecznościowa

Przypisy edytuj

  1. Gary Holton i inni, The historical relation of the Papuan languages of Alor and Pantar, „Oceanic Linguistics”, 51 (1), 2012, s. 87–122, DOI10.1353/ol.2012.0001, hdl: 1887/18594 (ang.).
  2. Antoinette Schapper, Juliette Huber, Aone van Engelenhoven: The historical relation of the Papuan languages of Timor and Kisar. W: Harald Hammarström, Wilco van der Heuvel (red.): History, Contact and Classification of Papuan Languages. Port Moresby: Linguistic Society of Papua New Guinea, 2012, s. 194–242, seria: Language and Linguistics in Melanesia, Special Issue: On the History, Contact & Classification of Papuan Languages – Part I. (ang.).
  3. Holton i Klamer 2018 ↓, s. 578–579.
  4. Timothy Usher, West Bomberai [online], NewGuineaWorld [dostęp 2020-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-29] (ang.).
  5. Donohue 2008 ↓, s. 43.
  6. Holton i Klamer 2018 ↓, s. 578
  7. Halus Mandala i inni, Phonological evolution of Oirata and its Genetic Relationship with Other Non-Austronesian languages in Timor-Leste, „e-Journal of Linguistics”, 5 (2), styczeń 2011, ISSN 2442-7586 (ang.).
  8. Juliette Huber: Makalero and Makasae. W: Antoinette Schapper (red.): The Papuan Languages of Timor, Alor and Pantar: Sketch Grammars. T. 2. Berlin–Boston: De Gruyter, 2017, s. 267–351, seria: Pacific Linguistics 655. DOI: 10.1515/9781614519027-005. ISBN 978-1-61451-902-7. OCLC 1018123620. (ang.).
  9. Malcolm Ross: Pronouns as a preliminary diagnostic for grouping Papuan languages. W: Andrew Pawley, Robert Attenborough, Robin Hide, Jack Golson (red.): Papuan pasts: cultural, linguistic and biological histories of Papuan-speaking peoples. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2005, s. 15–66, seria: Pacific Linguistics 572. ISBN 0-85883-562-2. OCLC 67292782. [dostęp 2022-09-20]. (ang.).

Bibliografia edytuj