Języki yapen (austronezyjskie)
grupa języków austronezyjskich
Języki yapen – grupa spokrewnionych języków austronezyjskich z wyspy Yapen w Indonezji u wybrzeży Nowej Gwinei. Dzielą wyspę z papuaskimi językami yawa (yapen)[1][2].
| Obszar | |
|---|---|
| Klasyfikacja genetyczna |
|
| Podział |
• grupa centralno-zachodnia |
| Kody rodziny językowej | |
| Glottolog | yape1249 |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. | |
Według serwisu Ethnologue ich podział wewnętrzny przedstawia się w następujący sposób[3]:
- grupa centralno-zachodnia (11)
- grupa wschodnia (2)
W regionie powszechna jest wielojęzyczność. Osoby z poszczególnych społeczności często znają języki innych grup językowych. W użyciu są także języki biak, wamesa i malajski papuaski, które służą jako lingua franca[4].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Klamer, Reesink i van Staden 2008 ↓, s. 104.
- ↑ Gasser 2017 ↓, s. 101.
- ↑ Eberhard, Simons i Fennig 2020 ↓.
- ↑ Gasser 2017 ↓, s. 102–103.
Bibliografia edytuj
- David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), South Halmahera-West New Guinea, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 23, Dallas: SIL International, 2020 [dostęp 2020-06-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-12] (ang.).
- Emily Gasser: Papuan-Austronesian language contact on Yapen Island: A preliminary account. W: Antoinette Schapper (red.): Contact and substrate in the languages of Wallacea. Cz. 1. 2017, s. 101–155, seria: NUSA: Linguistic studies of languages in and around Indonesia 62. DOI: 10.15026/89845. OCLC 1017738891. (ang.).
- Marian Klamer, Ger Reesink, Miriam van Staden: East Nusantara as a linguistic area. W: Pieter Muysken (red.): From Linguistic Areas to Areal Linguistics. Amsterdam–Philadelphia: John Benjamins Publishing, 2008, s. 95–149, seria: Studies in Language Companion Series 90. DOI: 10.1075/slcs.90.03kla. ISBN 978-90-272-9136-3. OCLC 648344504. [dostęp 2022-10-08]. (ang.).