Jan Balsewicz
Jan Balsewicz (ur. 30 kwietnia 1887 w Mussa, zm. 26 sierpnia 1970 we Wrocławiu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 podpułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
30 kwietnia 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 sierpnia 1970 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant PKU |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w majątku Mussa, w powiecie wileńsko-trockim, w rodzinie Konstantego[1].
Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[2]. Służył w 6 Pułku Piechoty Legionów. Od 10 lutego do 1 maja był słuchaczem kursu przeszkolenia kapitanów w Wielkopolskiej Szkole Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy, a następnie został przydzielony do tej szkoły na stanowisko dowódcy XI klasy. 6 grudnia tego roku powrócił do macierzystego pułku[3][4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 349. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. 10 lipca tego roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy I batalionu[6][7]. W kwietniu 1924 został zatwierdzony na stanowisku kwatermistrza[8][9]. W lutym 1927 został zwolniony z zajmowanego stanowiska z równoczesnym przeniesieniem służbowym do PKU Wilno Powiat na okres czterech miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej[10]. 12 kwietnia tego roku został mianowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 24. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. W lipcu 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do Powiatowej Komendy Uzupełnień Postawy na stanowisko komendanta[12]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Miasto II na stanowisko komendanta[13][14][15]. W listopadzie 1932 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[16]. Z dniem 31 marca 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[17].
W czasie kampanii wrześniowej pełnił służbę w Komendzie Miasta Warszawa. Po kapitulacji załogi stolicy dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VII A Murnau[18].
Zmarł 26 sierpnia 1970, a trzy dni później został pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu (pole 10P-12-311)[19].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (16 lutego 1921)[20][21]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[22]
- Medal Niepodległości (19 czerwca 1938)[23]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[24]
Przypisy edytuj
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-07].
- ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 5.
- ↑ Szkic historyczny 1924 ↓, s. 39, 96, 106, 108.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 40, 544.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 33.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 545.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 140, 402.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 29 kwietnia 1924 roku, s. 241.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 136, 346.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 18 lutego 1927 roku, s. 54.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 117.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 157.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 118, 167.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20, 518.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932 roku, s. 397.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933 roku, s. 121.
- ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-03-31].
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych we Wrocławiu - wyszukiwarka pochowanych [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2021-09-26].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 26 lutego 1921, s. 340.
- ↑ Skarbek 1929 ↓, s. 40.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 140, poz. 245 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 6 sierpnia 1929, s. 238.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Wielkopolska Szkoła Podchorążych Piechoty. Szkic historyczny z 55-ma ilustracjami. Jan Załuska (red.). Bydgoszcz: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1924.
- Edward Skarbek: Zarys historji wojennej 6-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.