Jaskinia w Wielkiej Turni

Jaskinia w Wielkiej Turnijaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w podszczytowych skałkach wschodniego stoku Wielkiej Turni, na wysokości 1837 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 19 metrów, a jej deniwelacja 15 metrów[1].

Jaskinia w Wielkiej Turni
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Małej Łąki

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

19 m

Głębokość

15 m

Deniwelacja

15 m

Wysokość otworów

1837 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

360 m

Ekspozycja otworów

ku E

Data odkrycia

w lipcu 1980 roku

Odkrywca

A. Skarżyński

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.34

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Wielkiej Turni”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Wielkiej Turni”
Ziemia49°14′42″N 19°55′14″E/49,244911 19,920417
Wschodnie zbocza Wielkiej Turni

Opis jaskini

edytuj

Początkowo jaskinię, a właściwie schron, stanowiła niewielka nyża od której odchodzi krótki, ciasny ciąg. W późniejszych latach udało się przekopać korytarzyk w dnie nyży. Okazało się, że prowadzi on do 4-metrowej studzienki na dnie której zaczyna się obszerny meander dochodzący do 4-metrowej szczeliny. Wiedzie ona do obszernego korytarza, który po 10 metrach przechodzi w wąski meander kończący się po około 5 metrach[2].

Przyroda

edytuj

W jaskini jest widno do dna studzienki. Rosną w niej mchy, porosty i glony[2].

Historia odkryć

edytuj

Jaskinię odkrył A. Skarżyński w lipcu 1980 roku. W latach 2000–2001 M. Parczewski i Z. Tabaczyński przekopali korytarzyk i doszli do końcowego meandra[2].

Przypisy

edytuj
  1. Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
  2. a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-31].