Jezioro Czaple (Równina Gorzowska)

Jezioro Czaple (niem. Schmollnitz See) – jezioro powytopiskowe w Polsce, położone w województwie zachodniopomorskim, na Równinie Gorzowskiej, 2,5 km na północny wschód od wsi Smolnica. Składa się z dwóch śródleśnych jezior (Czaple Duże i Czaple Małe) połączonych przesmykiem. Długość linii brzegowej 2050 m[2]. Na południowo-zachodnim brzegu jeziora Czaple Duże znajduje się niezagospodarowane kąpielisko, obok pozostałości wczesnośredniowiecznego grodziska. Zlewnia Kosa, zlewnia bilansowa Myśla[3].

Czaple
Smolnickie, Smolnica Wielka, Smoliniec
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Równina Gorzowska

Wysokość lustra

51,3[1] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

26,1 ha[1]

Wymiary
• max długość
• max szerokość


0,690 km[1]
0,460 km[1]

Głębokość
• średnia
• maksymalna


7,7[1] m
18,6[1] m

Długość linii brzegowej

2050 m[1]

Objętość

2009,7 tys. m³[1]

Hydrologia
Rzeki zasilające

Kosa

Rzeki wypływające

Kosa

Położenie na mapie gminy Dębno
Mapa konturowa gminy Dębno, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czaple”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czaple”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, na dole po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czaple”
Położenie na mapie powiatu myśliborskiego
Mapa konturowa powiatu myśliborskiego, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czaple”
Ziemia52°48′54″N 14°39′58″E/52,815000 14,666111

Od 2 połowy IX w. do XI w. istniało na półwyspie jeziora grodzisko słowiańskie (być może plemienia Lubuszan), w literaturze powojennej nazywane Smoliniec Wielki (nazwa utworzona od niem. Schmollnitzer Große Mühle, młyna wzmiankowanego już w księdze ziemskiej margrabiego brandenburskiego Ludwika Starszego z 1337 r.[4]). Wielkość podstawy grodu wynosi 60 × 80 m, podwyższenie wału w stosunku do jego wnętrza (majdanu) wynosi 2-2,5 m, zaś powierzchnia majdanu około 1150 m². Stanowiło ono element systemu grodów zabezpieczających lokalne szlaki handlowe (w tym okresie powstają również grody w Witnicy, Raduniu i Mętnie Małym). Nie można wykluczyć, że pomiędzy wałami grodziska istniało podgrodzie. Stanowisko to przypadkowo odkryli w 1963 r. biwakujący tu harcerze ze Szczecina. W 1975 r. Pracownia Archeologiczno-Konserwatorska PP PKZ Oddział w Szczecinie pod kierunkiem Eugeniusza Cnotliwego przeprowadziła badania weryfikacyjne, w wyniku których pozyskano 37 fragmentów naczyń glinianych, ręcznie lepionych, obtaczanych przy krawędzi wylewu i do załomu brzuśca; datowane na 2 połowę IX w.[5].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 90-91, ISBN 83-86001-29-1.
  2. Karty z dziejów Dębna. Dębno: PPH "Zapol" Dmochowski Sobczyk, 2005, s. 31. ISBN 83-60140-35-9.
  3. Biuletyn Informacji Publicznej Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Szczecinie. Wody powierzchniowe śródlądowe wykorzystywane do celów rekreacyjnych, a w szczególności do kąpieli.
  4. Molendinum paruum super Smolnitz. Molendinum medium ad ibidem. Molendinum illorum de Marwitz super Smolnitz (Mały młyn nad Smolnicą. Średni młyn tamże. Młyn Marwitzów nad Smolnicą). Ludwig Gollmert: Das Neumärkische Landbuch Markgraf Ludwigs des Älteren vom Jahre 1337. Nach einer neu aufgefundenen Handschrift des vierzehnten Jahrhunderts. Frankfurt am Oder: 1862, s. 13.
  5. Antoni Porzeziński: Osadnictwo ziemi cedyńskiej we wczesnym średniowieczu. Archeologiczne studium osadnicze. Chojna: Stowarzyszenie Historyczno-Kulturalne "Terra Incognita", 2012, s. 29. ISBN 978-83-932245-3-1.