Jordan 194 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Gary'ego Andersona i Andrew Greena na sezon 1994 dla zespołu Jordan Grand Prix. Samochód napędzały jednostki Hart 1035, rozwinięta wersja silników z roku 1993. Samochodem z numerem 14 jeździł Rubens Barrichello, a samochodem z numerem 15 - Eddie Irvine (w jego zastępstwie również Aguri Suzuki i Andrea de Cesaris). Kierowcą testowym był Kelvin Burt. Głównym sponsorem był Sasol, pozostałymi Arisco, rząd Irlandii i mniejsi sponsorzy.

Jordan 194
Ilustracja
Jordan 194 prowadzony przez Eddiego Irvine’a podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii 1994
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Jordan

Projektant

Gary Anderson
Andrew Green

Dane techniczne
Nadwozie

monocoque z włókna węglowego o strukturze plastra miodu

Zawieszenie
przednie

podwójny łącznik poprzeczny

Zawieszenie
tylne

podwójny łącznik poprzeczny

Silnik

Hart 1035 3.5 V10

Skrzynia biegów

Jordan, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny

Paliwo

Sasol

Opony

Goodyear

Historia
Debiut

Grand Prix Brazylii 1994

Kierowcy

14. Rubens Barrichello
15. Eddie Irvine
15. Aguri Suzuki
15. Andrea de Cesaris

Używany

1994

Wyścigi

16

Wygrane

0

Pole position

1

Najszybsze okrążenie

0

Jordan 193 Jordan 195

W związku z zakazem używania od sezonu 1994 aktywnego zawieszenia, automatycznych skrzyń biegów czy kontroli trakcji, Jordan zmodyfikował samochód. Użyto półautomatycznej skrzyni biegów i zawieszenia z podwójnymi łącznikami poprzecznymi. Jordan uważał, że uproszczenie przepisów pozwoli na tak udany sezon, jak w 1991 roku. Istotnie, obniżony airbox i opadnięty przedni spojler nawiązywały do konstrukcji Jordana 191.

Sezon rozpoczął się bardzo udanie, od czwartego miejsca Barrichello w Grand Prix Brazylii. W tym samym wyścigu Irvine został uznany za winnego spowodowania kolizji z Josem Verstappenem i Martinem Brundlem i pomimo apelacji zespołu został zawieszony na trzy wyścigi.

Podczas Grand Prix Pacyfiku Irvine'a zastąpił Aguri Suzuki. W tym wyścigu Barrichello zdobył trzecie miejsce, co było pierwszym podium w historii zespołu Jordan Grand Prix. Podczas treningów do Grand Prix San Marino Barrichello miał groźnie wyglądający wypadek, ale nic poważnego mu się nie stało. W Grand Prix Monako zastępujący Irvine'a Andrea de Cesaris zdobył czwarte miejsce. Taką samą pozycję Barrichello zdobył jeszcze w Grand Prix Wielkiej Brytanii, Włoch, Portugalii i Australii. Podczas deszczowych kwalifikacji do Grand Prix Belgii Barrichello zdobył pole position, stając się ówcześnie najmłodszym kierowcą z tym osiągnięciem (rekord ten pobili później Fernando Alonso i Lewis Hamilton). W wyścigu kierowca ten odpadł na skutek błędu podczas dublowania wolniejszego kierowcy.

Dla Irvine'a sezon nie był tak udany, zdobył on zaledwie 6 punktów (Barrichello - 19). Łącznie kierowcy Jordana zdobyli 28 punktów i ukończyli sezon na piątym miejscu w klasyfikacji konstruktorów, za "wielką czwórką" - Williamsem, Benettonem, Ferrari i McLarenem.

Podczas Grand Prix Francji Jordan umieścił na swoim samochodzie napis informujący o wyniku meczu Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej (Ireland 1 Italy 0). Podczas Grand Prix Włoch zespół potwierdził, że w 1995 roku będzie korzystał z silników Peugeot.

Wyniki edytuj

Sezon Zespół Silnik Opony Kierowcy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Pkt. Msc.
1994 Jordan Hart G BRA PAC SMR MCO ESP CND FRA GBR DEU HUN BEL ITA POR EUR JPN AUS 28 5
  Rubens Barrichello 4 3 NZ NU NU 7 NU 4 NU NU NU 4 4 12 NU 4
  Eddie Irvine NU 6 NU NU NU NU NU 13 NU 7 4 5 NU
  Aguri Suzuki NU
  Andrea de Cesaris NU 4

Linki zewnętrzne edytuj