Kamień runiczny z Rö
Kamień runiczny z Rö (Bo KJ73 U) – kamień runiczny pochodzący z Rö na wyspie Otterö w szwedzkiej prowincji Bohuslän. Obecnie znajduje się w zbiorach Statens historiska museum w Sztokholmie, w miejscu jego odkrycia postawiono natomiast kopię[1][2].
Głaz ma 1,7 m wysokości, 0,65 m szerokości i grubość 0,2 m[1]. Datowany jest na V wiek[3]. Miejsce jego pierwotnej lokalizacji nie jest znane. Został odkryty w 1919 roku, stanowił wówczas część muru[2].
Kamień zachował się w złym stanie, jego powierzchnia jest mocno wytarta, co sprawia poważne trudności przy rekonstrukcji zapisanego na nim tekstu[3][4]. Napis, wyryty w fuþarku starszym, biegnie w czterech liniach[4]. Proponowany odczyt:
- ek hra/R/aR satido /s/tain/a/
- swabaharjaR anaxxxr
- s/a/irawidaR
- /ek/ stainawarijaR fahido
co tłumaczy się jako:
- Ja, Hrarr postawiłem (ten) kamień na (tym miejscu/brzegu?). Swabaharjar pokryty ranami (zdradzony?). Ja Steinarr malowałem[3].
Imię Swabaharjar oznacza dosłownie „swebskiego wojownika”, natomiast Steinarr „posiadacza/strażnika kamieni” i prawdopodobnie określało kamieniarza/rytownika run[4]. Głaz był przypuszczalnie kamieniem nagrobnym, wystawionym ku czci jakiegoś swebskiego dostojnika lub kupca, który wpadł w zasadzkę i zginął[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b RAÄ-nummer Tanum 1059:2. fmis.raa.se. [dostęp 2015-06-20]. (szw.).
- ↑ a b c Röö-stenen Otterön, Grebbestad. vastsverige.com. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (szw.).
- ↑ a b c Paulina Horbowicz, Gert Kreutzer, Witold Maciejewski, Dominika Skrzypek: Runy. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2011, s. 77. ISBN 978-83-7436-259-7.
- ↑ a b c Tineke Looijenga: Texts and Contexts of the Oldest Runic Inscriptions. Leiden: Brill, 2003, s. 334-335. ISBN 90-04-12396-2.