Kamienica (powiat kłodzki)

wieś w województwie dolnośląskim

Kamienica (niem. Kamnitz) – wieś łańcuchowa w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Stronie Śląskie, w dolinie rzeki Kamienica w Masywie Śnieżnika.

Kamienica
wieś
Ilustracja
Pensjonat Monte Neve w Kamienicy
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Stronie Śląskie

Wysokość

600-700 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

64[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-550[3]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0855575

Położenie na mapie gminy Stronie Śląskie
Mapa konturowa gminy Stronie Śląskie, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica”
Ziemia50°14′36″N 16°53′03″E/50,243333 16,884167[1]
Restauracja w stacji narciarskiej

Położenie edytuj

Kamienica to wieś łańcuchowa o długości około 3 km, leżąca w dolinie rzeki Kamienica, na wysokości około 600-700 m n.p.m.[4]

Podział administracyjny edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia edytuj

Wieś została założona w 1596 roku w celu prowadzenia wyrębu lasu i przetwórstwa drewna[5]. Na przełomie XV i XVI wieku prowadzono w niej wydobycie rudy żelaza dla lokalnej kuźnicy. W dokumentach z 1631 roku wymieniana jest jako Camnitz. W XVII i XVIII wieku wieś była ośrodkiem tkactwa. Jako część tzw. klucza strońskiego od 1684 roku stała się własnością Michała von Althanna[5]. W XVIII wieku przeszła w ręce rodu Wallisów[4] i Mutiusów, a w 1838 roku Marianny Orańskiej[5]. W roku 1840 we wsi było: 58 budynków, dwa tartaki, młyn wodny i wytwórnia potażu[4].

W XIX i XX wieku funkcjonowała również jako wieś letniskowa znana ze sportów zimowych[4]. Celem modnych wycieczek była od 1866 roku książęca leśniczówka, która była chętnie odwiedzana w drodze na Śnieżnik[4]. W 1939 roku liczyła 583 mieszkańców. Po 1945 roku znacznie podupadła. Została zasiedlona tylko w niewielkiej części. Po 60 latach od wymiany narodowościowej liczba ludności nie sięgała nawet 10% poprzedniego stanu. Mieszkańcy w dalszym ciągu utrzymywali się z pracy w lesie. Do końca lat 90. XX wieku we wsi istniała strażnica Sudeckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011) posiadała tylko 64 mieszkańców[2].

We wsi w 1947 urodził się Daniel Lech Kłosek – polski wokalista.

Współczesność edytuj

Poprawę atrakcyjności wsi przyniosło otwarcie 20 grudnia 2002 na stoku Zawady stacji narciarskiej. Od tego czasu rozwija się tu zaplecze noclegowo-gastronomiczne. Powstał również posterunek GOPR oraz Browar Kamienica.

Turystyka i sport edytuj

Stacja Narciarska Kamienica posiada obecnie 4 wyciągi i około 1500 m naśnieżanych i oświetlonych tras zjazdowych poprowadzonych w dwie przeciwległe strony wzniesienia. W pobliskiej wsi Nowa Morawa znajduje się pojedynczy wyciąg narciarski Nowa Morawa o długości 410 m, sztucznie oświetlony i ratrakowany.

Przez Kamienicę przechodzą dwa szlaki turystyczne:

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 48932
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 421 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 133. ISBN 83-7005-341-6.
  5. a b c Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 340. ISBN 978-83-89188-95-3.

Bibliografia edytuj