Karabin SWN-98
SWN-98 (ros. СВН-98) – rosyjski wielkokalibrowy karabin wyborowy. Nie produkowany seryjnie, ale stał się podstawą do skonstruowania seryjnego KSWK[1].
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Historia | |
Prototypy | |
Dane techniczne | |
Kaliber |
12,7 mm[potrzebny przypis] |
Nabój | |
Magazynek |
pudełkowy, 5 nab. |
Wymiary | |
Długość |
1350 mm |
Długość lufy |
1000 mm |
Masa | |
broni |
11 kg (niezaładowana, bez celownika i magazynka) |
SWN-98 powstał w biurze konstrukcyjnym Zakładów im. Diegtariewa w Kowrowie przez zespół w składzie: E.W. Zurawliew, M.J. Kuczin, W.I. Niegrupienko i J.N. Owczynikow.
SWN-98 jest bronią powtarzalną z zamkiem suwliwy zbudowaną w układzie bullpup. Karabin posiadał ciężką lufę o żłobkowanej powierzchni zakończoną hamulcem wylotowym - kompensatorem podrzutu. Komora zamkowa mieści mechanizmy: spustowy, uderzeniowy oraz zamek. Z przodu komory umieszczono wspornik do mocowania dwójnógu, a z tyłu trzewik z amortyzatorem. Gniazdo magazynka umieszczono za chwytem, tak jak przy konstrukcjach bullpup.
Broń wyposażono w mechaniczne przyrządy celownicze oraz wspornik dla celownika optycznego (na lewej ściance komory zamkowej).
Przypisy
edytuj- ↑ Ryszard Woźniak: Najnowsza broń strzelecka w układzie bezkolbowym: pistolety maszynowe, karabinki, strzelby, granatniki – karabinki. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2007, s. 86. ISBN 978-83-11-10681-9.
Bibliografia
edytuj- Ryszard Woźniak: Najnowsza broń strzelecka w układzie bezkolbowym : pistolety maszynowe, karabinki, strzelby, granatniki – karabinki. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2007, s. 85. ISBN 978-83-11-10681-9.