Karabin maszynowy Besal
Besal (Gun, Light, Machine, Faulkner,.303-inch Mark 1) – brytyjski ręczny karabin maszynowy z okresu II wojny światowej zaprojektowany jako uproszczony Bren. Besal był produkowany w niewielkich ilościach w latach 1942–1943.
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Birmingham Small Arms Company |
| Rodzaj |
ręczny karabin maszynowy |
| Historia | |
| Prototypy |
1942 |
| Produkcja |
1942–1943 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,7 mm |
| Nabój |
.303 (7,7 × 56 mm R) |
| Magazynek |
łukowy, 30-nabojowy |
| Wymiary | |
| Długość |
1185 mm |
| Długość lufy |
559 mm |
| Masa | |
| broni |
9,8 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
744 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
600 strz./min |
Tło historyczne edytuj
Bren, przyjęty jako standardowy rkm British Army w latach 30. był bronią udaną, ale stosunkowo skomplikowaną w produkcji[1]. Kiedy pod koniec 1940 Luftwaffe rozpoczęło naloty na południową Anglię, stało się oczywiste, że jeden nalot na zakłady Royal Small Arms Factory w Enfield może długotrwale sparaliżować lub nawet całkowicie zniszczyć jedyną linię produkcyjną Brenów w Wielkiej Brytanii[1]. Dowództwo British Army rozpoczęło poszukiwania innych dostawców bardzo wówczas potrzebnych karabinów maszynowych, w tym okresie powstał szereg konstrukcji zaprojektowanych tak, aby były one jak najprostsze w budowie, np. tzw. Garage Gun (D.D./E./2285) czy Hefah V (uproszczony Lewis)[1] oraz rkm Besal zaprojektowany przez H. Faulknera z Birmingham Small Arms Company[1][2].
Opis konstrukcji edytuj
Besal został zaprojektowany tak, aby maksymalnie uprościć jego konstrukcję[1][2]. Karabin nie posiadał żadnych części do produkcji których wymagane były czasochłonne i precyzyjne technologie, takie jak frezowanie, czy skrawanie, w konstrukcji karabinu wykorzystywano tylko tanie i łatwe technologie, takie jak prasowanie, zgrzewanie i spawanie, a większość elementów karabinu była tłoczona[2]. Lufa wykonana była z materiału wysokiej jakości, ale zewnętrznie nie była dokładnie wykończona, znajdował się na niej uchwyt do przenoszenia karabinu i tłumik płomieni[2].
Pierwsza wersja karabinu (Mk 1) była wyposażona w prostą kolbę metalową, druga wersja (Mk 2) miała pełną, drewnianą kolbę[3].
Karabin działał na zasadzie krótkiego ruchu tłoka, mechanizm wzorowany był na karabinie maszynowym Besa[3], używał nabojów .303 (7,7 × 56 mm R).
Historia edytuj
Prototyp karabinu został zaprezentowany przed Small Arms Committee w marcu i sierpniu 1942, i został on pozytywnie opiniowany przez Komitet który rekomendował go pozytywnie[1]. Testowanie karabinu przeprowadzono w zimie w 1942 i karabin został przyjęty do służby pod oficjalną nazwą Gun, Light, Machine, Faulkner,.303-inch Mark 1[1]. Rozpoczęto jego produkcję w niewielkich ilościach, ale w 1943 dostawy Brenów wzrosły na tyle, że 10 czerwca zaprzestano dalszej produkcji Besalów[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- David Miller: Illustrated Directory Of 20th Century Guns. Zenith Press, 2003. ISBN 978-0760315606.