Kazimierz Karwowski (marszałek sejmu)
Kazimierz Karwowski herbu Pniejnia (ur. ok. 1670 – zm. 12 maja 1746) – marszałek sejmu w 1740, deputat na Trybunał Główny Koronny w 1714 roku, cześnik wiski od 1703, stolnik i łowczy bielski, pisarz ziemi bielskiej, podstarości, podstoli i sędzia grodzki brański, poseł.
 Pniejnia | |
| Data urodzenia |
ok. 1670 |
|---|---|
| Data śmierci | |
W latach 1701-1740 został wybrany posłem 26 razy, co stanowi rekord w historii IRP.[1] W 1710 podpisał poparcie dla konfederacji sandomierskiej.
Zwolennik ograniczenia stosowania liberum veto, starannie wykształcony, posiadał doskonałą znajomość języka łacińskiego, nazywany przez współczesnych Civis et consul Polonus.
Przypisy edytuj
- ↑ Jacek Jędruch, Constitutions, elections, and legislatures of Poland, 1493-1977: a guide to their history, 1982, University Press of America, s.154
Bibliografia edytuj
- Wacław Szczygielski, Kazimierz Karwowski, w: Polski Słownik Biograficzny, 1966-1967, t. XII, s. 163-165.