Kleobulos z Lindos

Kleobulos z Lindos (stgr. Κλεόβουλος; VI w. p.n.e.) – grecki poeta. Zaliczany przez Platona do siedmiu mędrców starożytnej Grecji.

Współczesny pomnik wyobrażający Kleobulosa

Postać

Według Diogenesa Laertiosa był synem Euagorasa i pochodził z Lindos na wyspie Rodos. Układał zagadki, czym zajmowała się również jego córka Kleobulina, oraz był autorem pieśni. Miał odznaczać się urodą i siłą, a także znać filozofię egipską. Umarł w wieku 70 lat. Na jego grobie wyryto napis:

Mędrca Kleobulosa stratę opłakuje
ojczysta Lindos, morzem otoczona.

Plutarch twierdził w traktacie O E delfickim, że Kleobulos był tyranem Lindos oraz, podobnie jak Periander z Koryntu, nie posiadał mądrości i cnoty godnej mędrca. Reputację myśliciela miał zdobyć wykorzystując swą władzę i przyjaciół.

Zachowana twórczość

W imaginacyjnym wyobrażeniu z XV-wiecznej „Kroniki świata” Hartmanna Schedla

Według Laertiosa Kleobulos miał być autorem epigramatu na grobie Midasa:

„Jam jest spiżowa dziewica: spoczywam na grobie Midasa.
Dopóki tryska źródło i smukłe drzewo zakwita,
dopóki słońce świeci i księżyc jaśnieje,
dopóki płyną rzeki i morze brzegi obmywa,
dopóty tkwiąc tu na łzami oblanym grobie
będę obwieszczała przechodniom: tu pogrzebany jest Midas”.

Wybrane powiedzenia przypisywane przez Laertiosa Kleobulosowi:

• „Gdy ktoś wychodzi z domu, powinien pomyśleć, co zamierza uczynić, a kiedy wraca, niech pomyśli, co uczynił”.
• „Brakiem kultury odznacza się większość śmiertelnych, za to słów mają nadmiar; ale chwila stosowna zrobi swoje”.
• „Należy chętniej słuchać niż mówić”.
• „Nie śmiej się z wyszydzanych, bo staną się twoimi wrogami”.
• „Gdy cieszysz się powodzeniem, nie wynoś się nad innych, w biedzie nie upadaj na duchu”.
• „Najlepszy jest umiar”.

Inne przypisywane mu sentencje (gnomy):

• „To, co właściwe cnocie, obce jest występkowi”.
• „Doradzać obywatelom rzeczy najlepsze”.
• „Raczej się wiele uczyć niż być nieukiem”.
• „Nienawidzić niesprawiedliwości, przestrzegać pobożności”.
• „Bierz za żonę niewiastę z równych sobie; jeśli bowiem poślubisz znakomitszą, będziesz miał panów, nie krewnych”.
• „W obecności innych ani nie kłócić się z żoną, ani jej zbytnio nie schlebiać. Pierwsze jest gorsze, ale drugie może doprowadzić do utraty rozumu”.
• „Nie karać domowników po pijanemu. W przeciwnym razie będziesz uchodził za awanturnika”.
• „Córki trzeba wydawać za mąż, kiedy z wieku są jeszcze dziewczętami, z rozumu kobietami; i dziewczęta trzeba kształcić”.
• „Przyjacielowi trzeba świadczyć dobro, by był nam jeszcze bardziej przyjacielem. Wroga trzeba czynić przyjacielem”.
• „Strzeż się od przyjaciół nagany, od wrogów zasadzki”.

Zobacz też

• Kleobulina