Wikipedia

Kościół św. Anny w Sztumie

Kościół świętej Anny w Sztumie – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w mieście Sztum, w województwie pomorskim. Należy do Parafii św. Anny w Sztumie, w dekanacie Sztum diecezji elbląskiej.

Kościół Świętej Anny w Sztumie
303/93 z dnia 10.09.1993 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Sztum

Adres

Związku Jaszczurczego

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Anny w Sztumie

Wezwanie

św. Anny

Położenie na mapie Sztumu
Mapa konturowa Sztumu, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Anny w Sztumie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Anny w Sztumie”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Anny w Sztumie”
Położenie na mapie powiatu sztumskiego
Mapa konturowa powiatu sztumskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Anny w Sztumie”
Położenie na mapie gminy Sztum
Mapa konturowa gminy Sztum, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Anny w Sztumie”
Ziemia53°54′53″N 19°02′16″E/53,914722 19,037778
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

Pierwsza świątynia została wybudowana w 1416 roku. Kościół ten został zniszczony w czasie wojny trzynastoletniej (1454-1466). Odbudowany został w latach 1490-1500. W 1589 roku świątynia została przejęta przez protestantów. Kościół posiadał jedną nawę oraz zakrystię od strony północnej. Od strony zachodniej mieściła się wieża. W 1599 roku król Zygmunt III Waza oddał świątynię katolikom, ale w 1626 roku luterańscy Szwedzi oddali go ponownie protestantom. Taka sytuacja trwała do pokoju oliwskiego zawartego w 1660 roku. W 1698 roku zostały zamontowane w świątyni nowe ławki, została założona drewniana podłoga, wnętrze zostało wymalowane i został wzniesiony chór. Wyremontowana została również zakrystia mieszcząca się wówczas niedaleko współczesnego północnego wejścia do świątyni. W 1774 roku zostały ufundowane organy o 12 głosach i został wzniesiony chór nad zakrystią. W 1899 roku kościół w Sztumie postanowiono częściowo rozebrać i przedłużyć o 10 metrów w stronę wschodnią według projektu Reimbotha z Iławy ze względu na jego duże zniszczenie. Prace zostały zakończone w 1901 roku. Stare, gotyckie mury można dzisiaj oglądać w części zachodniej, z kolei nawy boczne, główny korpus świątyni, prezbiterium i wieża reprezentują styl neogotycki, tak samo jak ogromna większość wyposażenia świątyni.

Wyposażenie edytuj

Do dawnego wyposażenia świątyni należą m.in.: dzwon, znajdujący się pod schodami prowadzącymi na chór, pochodzący z 1502 roku, późnogotycka, monstrancja, przerobiona w XVII stuleciu, cztery lichtarze z XVII wieku, dwie barokowe stalle z podobiznami świętych znajdujące się obecnie na wzdłużnych ścianach obu naw bocznych, dwa rokokowe konfesjonały znajdujące się pod chórem, rokokowa chrzcielnica znajdująca się w południowej nawie, Grupa Ukrzyżowania znajdująca się nad ołtarzem głównym, renesansowa płyta nagrobna nakrywająca wcześniej grób Achacego Czemy, wojewody malborskiego i starosty sztumskiego, zmarłego w 1565 roku oraz dwie anonimowe płyty nagrobne znajdujące się w posadzce pod rokokowymi konfesjonałami[2].

Galeria edytuj

  •  
    Wnętrze kościoła
  •  
    Fragment wnętrza
  •  
    Fragment cmentarza przykościelnego

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-07-21].
  2. ↑ Sztum miasto. kościół św Anny i poewangelicki. Nasze dolnepowisle.pl. [dostęp 2014-07-28]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Anny_w_Sztumie&oldid=70093688”